Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Een ander ghesicht oft Visioen, dat Daniel ghesien heeft. | |
1Ga naar margenoot+INden derden Iare des Conincrijcx des Conincx Beltsazer, verscheen my Daniel een ghesichte,Ga naar margenoot† na tghene dat my yerst verschenen was. | |
2Ende ick was, doen ick soodanighen gesicht sach, tot Susan, optGa naar margenoot† Slot inden LandeGa naar margenoot* Elam, aen dat water Vlai. | |
3Ende ick hief mijn ooghen op, ende sach, ende siet, eenen Ramme stont voor dat water, die hadde twee langhe hoornen, Nochtans den eenen langher dan den anderen. Ende den alderlancsten wiesch ten alder laetsten. | |
4Ick sach dat dien Ram metten hoornen stiet, tegent Westen, teghent Noorden, ende teghent Suyden, Ende geen dier en conde voor hem bestaen, noch van zijnder hant beschermt worden. Maer hy dede dat hy woude, ende wert groot. | |
5Ende dewijle dat ick daer op merckte, Siet, so coemter eenen gheyten Bock van dat Westen herwaerts, ouer de gansche Aerde, dat hy de Aerde niet aen en roerde. Ende den Bock hadde eenen aensienlicken hoorne tusschen zijn oogen. | |
6Ende hy quam al totten Ramme, die twee hoornen hadde, dien ick sach staen voor dat water. Ende hy liep in zijnen toorne gheweldichlijck tot hem aen. | |
7Ende ick sach, dat hy seer nae by den Ramme quam, Ende hy vergramde op hem, Ende stiet den Ramme, ende brack hem zijne twee hoornen in stucken. Ende den Ramme en hadde gheen cracht, dat hy teghen hem hadde moghen staende blijuen. Maer hy werp hem ter Aerden, ende vertradt hem, ende niemant en conde den Ramme van zijnder handt verlossen. | |
8Ga naar margenoot+Ende den gheyten Bock wert gansch groot, Ende doen hy opt aldersterckste geworden was, brack den grooten hoorn in stucken, ende in diens stede,Ga naar margenoot† wiesschen vier aensienlijcke hoornen, teghen de vier winden des Hemels. | |
9Ga naar margenoot* Ende wt der seluen eenen wiesch eenen cleynen hoorne, die wert gansch groot, teghen het Suyden, teghen het Oosten, ende teghen dat weerde Lant. | |
10Ende het wiesch tot aen des Hemels heyr toe, ende het werp sommighe daeraf, ende vanden Sterren, ter Aerden, ende vertradtse. | |
11Ia het wiesch al totten Vorste des Heyrs, Ende nam van hem wech dat dagelijcx offer, ende verwoestede de wooninghe zijns Heylichdoms. | |
12Maer hem wert alsulcke macht ghegeuen, tegen dat daghelijcx offer, om der sonden wille. Ia alsoo ooc dat hy de waerheyt te gronde sloech, Ende so wat hy dede, dattet hem gelucken moeste. | |
13Maer ick hoorde eenen heylighen spreken, ende de selue heylige sprack tot eenen die daer sprack: Hoe lange sal doch sulcken ghesicht van dat daghelicx offer, ende vander sonden (om welcker wille dese verwoestinghe gheschiet, also dat beyde dat Heylichdom, ende dat heyr vertreden worden) dueren? | |
14Ende hy antwoordde my: Het zijn twee duysent ende drie hondert daghen, vanden Auont totten morghen te rekenen, dan sal dat Heylichdom weder ghewijhet worden. | |
15Ga naar margenoot+Ende doen ick Daniel sulcken gesicht sach, ende gheerne verstaen hadde, Siet, doen stontet voor my als een man. | |
16Ende ick hoorde tusschen Vlai, eens menschen stemme, Die riep ende sprack:Ga naar margenoot† Gabriel, Legt desen dat gesicht wt, dat hijt verstae. | |
17Ende hy quam na by my. Maer ick verschricte doen hy quam, Ende ick viel op mijn aensicht. Maer hy sprack tot my: Merct aen, du menschen kint, want dit ghesicht hoort inde tijt des eyndes. | |
18Ende doen hy met my sprack,Ga naar margenoot† sanck ick in onmachte neder ter Aerden op mijn aensicht. Maer hy taste my aen, ende hief my op, dat ic stont. | |
19Ende hi sprac: Siet, Ick wil v verthonen hoe dattet gaen sal, in de tijt der laetster toornicheyt Want dat eynde heeft zijnen bestelden tijt. | |
20Den Ramme met den twee hoornen, dien ghy ghesien hebt, dat zijn de Coninghen in Media ende Persia. | |
21Maer den gheyten Bock is de Coninc in Griecken Lant. Den grooten hoorne tusschen zijn oogen, is de yerste Coninck. | |
[pagina 75r]
| |
22Maer dat daer vierGa naar margenoot† in sine stede stonden, doen hy in stucken ghebroken was, bediet,Ga naar margenoot* dat vier Conincrijcken wt dien volcke opstaen sullen, Maer niet so machtich als hy was. | |
23Ga naar margenoot+Nae dese Conincrijcken, als de ouertreders de ouerhandt nemen,Ga naar margenoot† Soo sal daer opstaen eenGa naar margenoot* vermeten ende schalcachtich Coninck. | |
24Die sal machtich zijn, maer nochtans niet door zijn cracht. Hy salt wonderlijcken verwoesten, Ende het sal wel met hem ghelucken, dat hijt volbrenge. Hy sal de stercke, tsamen met den heylighen volcke verstooren, | |
25Ende het bedroch sal hem door sine subtijlheyt wel ghelucken. Ende hy sal hem in zijnder herten verheffen, ende door weluaert sal hijer vele verderuen. Ende hy sal hem verheffen tegen den Vorst alder Vorsten.Ga naar margenoot† Mer hy sal sonder hant in stucken ghebroken worden. | |
26Dit ghesicht vanden Auont ende Morghen, dat v geseyt is, dat is warachtich, Maer ghy sult dat ghesicht heymelijck houden, Wandt daer is noch eenen langen tijt achter. | |
27Ende ick Daniel wert swack, ende lach sommige daghen sieck. Daer nae stont ick op, ende beschickte des Conincx saken, Ende ic verwonderde my van dit gesicht, ende daer en was niemant, diet my wt leyde. |
|