Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vij. Capittel.

¶ Eenen droom, vanden vier Conincrijcken welcke Daniel ghedroomt ende bediet heeft.

1

⁺INden yersten Iare Beltsazer des Conincx tot Babel, hadde Daniel^† eenen droom ende gesicht op zijn bedde. Ende hy schreef den seluen droom, Ende hy begreep hem also:

+ A vers 1

† 4.Esd. 11.a.1.

2

Ick Daniel sach een gesicht inder nacht. Ende siet, De vier winden onder den Hemel, stormden teghen malcanderen op de groote See,

3

Ende vier groote dieren clommen herwaerts op wt der See, Ende eens yegelijcx gedaente was verscheyden.

4

Dat yerste was ghelijck als eenen^† Leeuwe, ende hadde vluegelen als eenen^* Arent. Ick sach toe, ter tijt toe dat hem de vluegelen wtgeruct werden, Ende het wert vander Aerden ghenomen. Ende het stont op zijne voeten gelijc een mensche, Ende hem wert een menschelijc hert ghegheuen

† Iere. 4.a..7.

* Ezec. 1.b.10. 10.b.14. 17.a.3.

5

Ende siet dat ander dier daer na,^† was ghelijck eenen Beyre, Ende het stont op de een sijde, Ende hadde in zijnen monde tusschen zijne tanden, dry groote langhe tanden, Ende men sprack tot hem: Staet op, ende verslint veel vleesch.

† Pro. 28.c.15.

6

Na desen sach ick, ende siet, een ander dier, ghelijck eenen Luypaert.^† Dat hadde vier vluegelen, als eenen voghel op zijnen rugghe. Ende dat selue dier hadde vier hoofden. Ende hem wert macht ghegheuen.

† Dan. 8.d.22. 11.a.3. 1.Mac. 1.a.6.

7

⁺Na desen sach ic, in desen gesichte inder nacht. Ende siet,^* dat vierde dier was grouwelijck ende verschrickelijck, ende seer sterck, Ende hadde groote ijsere tanden, verslinde ontrent hem, ende vermaelde, Ende dat daer ouerschoot, dat vertradt met zijne voeten. Het was ooc veel anders, dan de voorseyde,^† Ende hadde thien hoornen.

+ B vers 7

* Dan. 2.f.40. 4.Esdr. 11.e.40.

† Apoca. 13.a.1. 17.c.16.

8

Maer doen ick de hoornen sach, Siet doen quam daer noch een ander cleyn hoornken voort tusschen de selue, Vanden welcken de drie voorste hoornen wtgheruct werden. Ende siet, den seluen hoorn hadde ooghen als menschen ooghen, Ende eenen mont, die sprack groote dingen.

9

Sulcks sach ick^† tot dat daer stoelen gheset werden. Ende de Oude stelde hem [ter neder.]^‡ Diens cleet was sneeu wit,^* Ende dat hayr op zijn hooft, ghelijck reyn wolle. Sijnen stoel was enckel vyer vlammen. Ende des selfden Raders bernden met vyer,

† Apoc. 4.a.4. 20.a.4.

‡ Dan. 10.a.5.

* Apo. 1.c.14.

10

Ende^† vanden seluen ginc wt een lange vyerige strale.^* Duysent mael duysent dienden hem, Ende thien hondert mael duysent stonden voor hem. Dat oordeel wert ghehouden,^* Ende de boecken werden opghedaen.

† Abac. 4.a.4.

* Apo. 5.b.11. Psal. 68.b.18.

* Apoc. 20.c.12.

11

Ick sach toe, om der grooter redenen wil, die den hoorn sprack. Ick sach toe, tot dat dat dier ghedoot wert, ende dat zijn lijf verghinck,^* ende in dat vyer geworpen werdt.

* Mat. 25.d.42 Apo. 19.d.20. 20.c.10. 21.b.8 Esaie. 30.f.33.

12

Ende der anderen dieren macht oock wt was. Want hen was tijt ende stont bestelt, hoe langhe dat een yeghelijck dueren soude.

13

⁺Ick sach in desen gesichte des nachts,^† Ende siet, daer quam een inde Wolcken des Hemels, ghelijck eens menschen soon, totten OVDEN toe, Ende wert voor den seluen ghebracht.

+ C vers 13

† Mar. 13.c.26. Actu. 1.b.11. Apo. 1.a.7.

14

^* Die gaf hem macht, eere, ende Rijck, dat hem alle Volcken, Natien ende tonghen dienen souden.^* Sijn macht is eewich die niet en vergaet, Ende zijn Coninckrijck en heeft gheen eynde.

* Phil. 2.a.9.

* Mat. 28.c.18. Ioan. 12.d.34 Esai. 9.b.6.

15

Ic Daniel ontsettede my daer af, Ende alsulcken ghesichte veruaerde my.

16

^† Ende ick ghinck tot eenen vanden ghenen, die daer stonden, ende badt hem dat hy my van allen dien een ghewisse onderwijsinghe gheuen soude.

† Dani. 9.d.22.

17

Ende hy sprac met my, ende seyde my, wattet bediede.^* Dese vier groote dieren, zijn vier Rijcken die op derAerden comen sullen.

* 4.Esdr. 11.d.39.

18

Maer de Heylighe des Alderhoochsten^* sullen dat Rijck innemen, ende sullent altoos ende eewelijc besitten.

* Mat. 11.b.12.

19

Daer na hadde ick gheerne gheweten een ghewisse onderrichtinghe van dat vierde dier, dat welcke heel anders was, dan de andere alle, gansch grouwelijck. Dat ijseren tanden, ende metalen clauwen hadde, dat rontsom hem verslinde, ende tot gruys maecte, Ende dat ouerghebleuen met zijnen voeten vertradt.

20

Ende van de^† thien hoornen op zijn hooft, Ende vanden anderen, die daer wt quam, voor den welcken drie af vielen,

† Apoc. 13.a.1. 17.d.16.

[p. 74v]

ende vanden seluen hoorne, die ooghen hadde, ende eenen mont, de welcke groote dingen sprack, ende die grooter was, dan de gene die by hem waren.

21

^* Ende ick sach den seluen hoorne campen tegen de Heyligen, Ende het behielt den strijt tegen haer,

* Apoc. 13.b.7.

22

Ter tijt toe, dat de OVDE quam, ende oordeel hielt voor de heyligen des Hoochsten, Ende tot dat de tijt quam, dat de heyligen dat Rijck in namen.

23

⁺Hy sprack also: Dat vierde dier, sal dat vierde rijck opter Aerden zijn, Dwelcke machtiger zijn sal dan alle rijcken. Het sal alle landen verslinden, vertreden, ende vermalen.

+ D vers 23

24

De thien^† hoornen die bedieden thien Coningen, die wt dat selue Rijck opstaen sullen. Maer na de selue sal een ander op comen, die sal machtiger zijn, dan eenich vanden voorseyden, Ende sal drie Coningen vernederen.

† Sach. 1.c.12.

25

Hy sal den Hoochsten lasteren, Ende de heyligen des Hoochsten verstooren.^* Ende sal hem onderwinden tijden ende wetten te veranderen. Ende sy sullen hem in zijnder hant ghegheuen worden,^† een tijt, ende sommige tijden, ende een halue tijt.

* Dani. 2.c.21.

† Apoc. 12.d.19. Dani. 12.c.17.

26

^* Daer na sal dat oordeel gehouden worden,^† so sal dan zijne macht wech genomen worden, also ooc, dat hy ganschelijcken te gronde wtgeroyt ende vernielt sal worden.

* Matt. 25.c.31.

† 2.Tess. 2.b.8.

27

Maer dat Rijck, gewelt, ende macht, onder den gantschen Hemel, sal den heyligen volcke des Hoochsten ghegeuen worden.^* Wiens Rijck eewich is, Ende alle ghewelt sal hem dienen ende volghen.

* Luce. 1.c.33. Esai. 9.b.6. Dani. 7.c.14.

28

Dat was het eynde van de redene. Maer ick Daniel wert in mijne ghedachten seer bedroeft, ende mijn gedaente veruiel, Nochtans behielt ick de redene in mijn herte.