Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxviij. Capittel.

1

⁺ENde des HEEREN woort gheschiede tot my, ende sprack:

+ A vers 1

2

Du menschen kint, Segt den Vorsten tot^* Tyro: Alsoo spreeckt de HEERE HEERE:^† Daerom dat hem v herte verheft, ende seyt: Ick ben Godt, Ic sitte inden throone Godts midden op de zee, Hoe wel ghy een mensche, ende geen Godt en zijt. Nochtans soo verheft hem dijn herte, als een herte Godts.

* Ezech. 26.a.2. 27.a.2.

† Esa. 14.c.9. 47.b.8. Soph. 2.c.15.

3

Siet, ghy hout v cloecker dan^* Daniel,

* Dani. 2.c.19.

4

Dattter voor v niet verborghen en sy, Ende ghy hebt door uwe cloecheyt ende verstandt, sulcke macht te weghe ghebracht, ende schatten van gout ende siluer vergadert.

5

Ende hebt door uwe groote wijsheyt ende hanteringhe soo grooten macht vercreghen, Daer af zijt ghy soo stout gheworden, dat ghy soo machtich zijt.

6

Daerom spreect de HEEre HEEre alsoo: Aenghesien dan dat dijn herte hem verheft, als een herte Gods,

7

Daerom siet, Ick wil vreemde ouer v seynden, te weten, De Tyrannen der Heydenen, die sullen haer sweert wt rucken, ouer uwe schoone wijsheyt, ende dijne groote eere tot schanden maken.

8

⁺Sy sullen v hier onder inde Cuylen stooten, also dat ghy midden op de zee steruet, ghelijck als de verslaghen.

+ B vers 8

9

Wat gheldet, oft ghy dan voor uwen dootslagher segghen sult: Ick ben God, Hoe wel ghy geen God, maer een mensche, ende inder dootslaghers hant zijt.

10

Ghy sult steruen, ghelijck de onbesneden, van de hant der vreemder. Want ick hebt ghesproken, seyt de HEERE HEERE.

11

Ende des HEEREN woordt gheschiede tot my, ende sprack:

12

Du menschen kint, Maect een clage ouer den Coninck tot Tyro, ende spreect tot hem: Alsoo seyt de HEERE HEERE: Ghy zijt een reyn Spieghel, vol wijsheydts, ende bouen maten schoone. Ghy zijt eenen Lusthof Godts, ende met alderley edele ghesteenten verciert,

13

Te weten, met Sarder, Topaser, Diamant, Turkoys, Onychen, Iaspis, Saphir, Amethist, Smaragd, ende gout. Op den dach doen ghy gheschapen werdet, moesten daer bereyt zijn by v, dijn trommelwerck ende pijpen.

14

Ghy zijt als een Cherub, die haer wijt wt breyt, ende bedeckt. Ende ick hebbe v opten heylighen Berch Gods gheset, op dat ghy onder den vierigen steenen wandelde.

15

Ende waert

[p. 61r]

sonder gebreck in uwen doen, des daechs doen ghy gheschapen werdet, soo langhe tot dat haer uwe misdaet gheuonden heeft.

16

Wandt ghy zijt inwendich vol vermetenheyts gheworden, van uwer grooter coopmanschap weghen, ende hebt v besondicht. Daerom wil ick v ontheylighen vanden Berghe Gods, ende wil v (wtghebreyden Cerub) wt den vyerighen steenen verstooten.

17

Ende om dat hem dijn herte verheft, dat ghy so schoone zijt, ende hebt v uwe cloecheyt laten bedrieghen, in uwe pronckerie: Daerom wil ick v ter Aerden stooten, ende een gaepspel van v maken voor alle Coninghen.

18

Want ghy hebt mijn Heylichdom verdoruen met uwer grooter misdaet, ende onrechte handelinghe.⁺ Daerom wil ick een vyer wt v laten opgaen, dat v verteren sal, Ende ick wil v tot asschen maken opter Aerden, dattet de gantsche werelt aensien sal.

+ C vers 18

19

Alle die v kennen onder de Heydenen, die sullen haer ouer v ontsetten, om dat ghy soo bottelijcken zijt onderghegaen, ende nemmermeer op comen en cont.

20

Ende des HEEren woort gheschiede tot my, ende sprack:

21

Du menschen kint, Keert dijn aensicht teghen Sydon, ende Propheteert teghen haer,

22

Ende segt. Also spreect de HEERE HEEre: Siet, ick wil aen v^† Sydon, ende wil aen v eere behalen, datmen beuinden sal dat ick de HEEre ben, als ick dat recht ouer haer laet gaen, ende aen haer bewijse, dat ick heylich sy.

† Ioel. 3.a.4. Sacha. 9.a.2.

23

Ende ick wil Pestilentie ende bloetstortinghe onder haer seynden, op hare straten. Ende sy sullen dootlijcken gewont daer in vallen, doort sweert, dwelcke ouer al ouer haer gaen sal, Ende sullen beuinden, dat ick de HEERE ben.

24

⁺Ende daer en sal voort aen ouer al rontom den huyse Israel, daer hare Vianden zijn, geene doornen die daer steken noch dijstelen die daer wee doen, blijuen, op dat sy beuinden, dat ick de HEEre HEEre ben.

+ D vers 24

25

Alsoo spreect de HEERE HEEre, Als ick dat huys Israels weder vergaderen sal vanden volcken, derwaerts sy verstroyt zijn, so wil ick voor de Heydenen aen haer bewijsen, dat ick heylich ben. Ende sy sullen in haren lande woonen, dwelck ick mijnen knecht Iacob ghegheuen heb,

26

Ende sullen^† seker daer in woonen,^‡ ende huysen timmeren, ende Wijnberghen planten. Ia seker sullen sy woonen, als ick dat recht laet gaen, ouer alle hare Vianden rontom, Ende sy sullen beuinden, dat ick de HEERE hare Godt ben.

† Sonder sorghe.

‡ Deut. 28.c.30 Esai. 65.d.20