Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxiiij. Capittel.

¶ De destructie Ierusalems wordt hier in een ghelijckenisse vertoont.

1

⁺ENde dat woordt des HEEREN gheschiede tot my, inden negenden Iare, opten thienden dach der thiender maent, ende sprack:

+ A vers 1

2

Du menschen kint, Schrijft desen dach aen, Iae effen desen dach. Want de Coninck te Babel heeft hem effen op desen dach teghen Ierusalem^† gherust.

† Gewapent.

3

^* Ende gheeft den onghehoorsamen volcke een ghelijckenisse, Ende segt tot haer: Alsoo spreect de HEEre HEEre:^† Bereyt eenen siepot, dien set by, ende ghiet water daer in.

* Ezec. 17.a.2.

† Ezech. 11.b.7.

4

Doet de stucken tsamen daer in die daer in hooren, ende de beste stucken, de lendenen, ende schouderen, ende vulten met de beste marchstucken.

5

Neemt dat beste vander Cudde, ende maect een vier daer onder, om marchstucken te coken, ende latet haest sieden, ende de marchstucken wel daer in coken.

6

Daerom seyt de HEERE HEERE:^* O der moordadischer stadt, die alsulcken siepot is, dat dat aenghebrande daer in cleuet, ende niet af gaen en wil. Neemt deen stuck nae dander wt, ende ghy en behoeft gheen lot daer om te werpen, welcke dat eerst wt sal.

* Nahu. 3.a.1. Abac. 3.b.8. Mich. 3.c.10.

7

Wandt haer bloet is daer in, dwelcke si op eenen blooten keysteen, ende niet op de Aerde vergoten heeft, daerment doch hadde moghen met Aerde toescharren.

8

⁺Ende ick hebse oock daerom dat selue bloet op eenen blooten keysteen laten vergieten, op dattet niet toeghescharst en worde, ende dat de verbolghentheydt ouer haer quame, ende ghewroken werde.

+ B vers 8

9

Daerom spreect de HEERE HEERE alsoo: O ghi moordadighe stadt, die ick tot eenen grooten viere wil maken.

10

Draecht slechs veel houts aen, Steect dat vier aen, dattet vleesch genoech worde, Ende cruydet wel, dat de marchstucken aenbernen.

11

Legghet ooc den siepot ydel op de colen, op dat hy heet worde ende zijn Metael ontberne, oft zijn onreynicheyt versmelten, ende zijn aengebernt afgaen woude.

12

Maer dat aenghebernt, hoe seer dat hy bernt, en wil niet afgaen, Wandt het is te seer aenghebernt, Het moet int vier versmelten.

13

Vwe onreynichheyt is alsoo verhart, dat, oft ick v al gheern reynigen woude, so en wilt ghi v nochtans niet laten reynighen van uwer onreynicheydt. Daerom en moecht ghy voortaen niet weder reyn worden, ter tijt toe dat mijn gramschappe haer aen v vercoelt hebbe.

14

Ick de HEEre hebt ghesproken. Het sal comen, Ick wilt doen ende niet vertoeuen. Ic en wil niet sparen, noch my laten berouwen. Mer si sullen v oordeelen, na dien dat ghy geleeft ende gedaen hebt, seyt de HEEre HEEre.$

15

⁺Ende des HEEren woort gheschiede tot my, ende sprack:

+ C vers 15

16

Du menschen kint. Siet, Ick wil v uwer ooghen lust door een plaghe wech nemen. Maer ghy en sult niet claghen, noch weenen, noch eenige tranen laten.

17

Heymelijc mocht ghy suchten: Maer gheen dooden claghe en sult ghy maken. Maer dijn cieraet sult ghy aendoen, ende dijne schoenen aen trecken. Ghy en sult uwen mont niet^† bewinden, ende dat truerbroot niet eten.

† Bemompelen

18

Ende doen ick smorghens vroech totten volcke sprack, so sterf my des Auonts mijn Wijf, Ende des anderen morgens dede ick ghelijck als my beuolen was.

19

Ende dat volck sprac tot my: En wilt ghy ons dan niet segghen, wat ons dat bediet, dat ghy doet?

20

Ende ick sprack tot haer: De HEEre heeft met my ghesproken, ende gheseyt:

21

Segt den huyse Israels, dat de HEERE HEERE alsoo spreeckt: Siet, ick wil mijn Heylichdom uwen hoochsten troost, den lust uwer ooghen, ende ws herten wensche ontheylighen, Ende uwe

[p. 59v]

sonen ende dochteren, die ghy verlaten moet, sullen doort Sweert vallen,

22

Ende ghy moet doen, als ick ghedaen hebbe. Vwen mondt en moet ghy niet bemompelen, Ende dat truerbroot niet eten,

23

⁺Maer ghy moet uwe cieraet op uwe hooft setten, Ende uwe schoenen aentrecken. Ghy en sult niet claghen, noch weenen, Maer in uwe sonden versmachten, ende onder malcanderen suchten.

+ D vers 23

24

Ende Hesekiel sal v alsoo een^† bedietteeken zijn, dat ghy doen moet als hy gedaen heeft, alst nv comen sal. Op dat ghi beuint, dat ick de HEEre HEEre ben.

† Wonderteeken.

25

Ende du menschen kint, Ter tijt, als ic van haer wech nemen sal, hare macht, ende troost, den lust haerder oogen, ende haerder herten wensche, hare sonen ende dochteren,

26

Ia ter seluer tijt, so sal een die ontloopen is, tot v comen, ende salt v te kennen gheuen.

27

Ter seluer tijt, sal uwen mont teghen haer opghedaen worden, dat ghy spreken sult, ende niet meer swijghen. Want ghi moet haer bedietteeken zijn, op dat si beuinden, dat ick de HEERE sy.