Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hy bewijst hier wat dat officie eens Propheten sy, te weten, Dat woordt wt Gods mont te ontfangen, de boose van haren boosen wech te trecken, ende voor de straffinge te waerschouwen, Ende de goede in haerder oprechticheyt te stercken. | |
1Ga naar margenoot+ENde hy sprack tot my: Du menschen kint, Alle mijne woorden die ick v segghe, die vat metter herten, ende neemtse ter ooren, | |
2Ende gaet henen totten gheuanghenen dijns volcx, ende predickt haer, ende spreeckt tot haer: Also spreect de HEEre HEEre, sy hoorent oft sy latent: | |
3Ga naar margenoot† Ende eenen wint nam my op, ende ick hoorde achter my een bulderen, gelijck eender grooter Aertbeuinghen (Gheloeft sy de heerlijckheyt des HEEren op haerder plaetse) | |
4Ende was dat ruysschen van den vlueghelen der dieren, die haer aen malcanderenGa naar margenoot* custen, ende oock dat ratelen der raders die seer na by haer waren, ende dat bulderen van een groote Aertbeuinghe. | |
5Doen nam my de wint op, ende voerde my wech, ende ick voer daer henen, ende was seer veruaert, Maer de handt des HEEren hielt my vast. | |
6Ende ick quam totten gheuanghenen,Ga naar margenoot† die aen dwater Chebar woonden, daer de schoouen stonden, inder Maendt Abib. Ende ick stelde my by haer, die daer saten, ende bleef aldaer onder haer, seuen dagen lanc gheheel truerich. | |
7Ende doen de seuen daghen om waree, gheschiede des HEEren woort tot my, ende sprack. | |
8Du menschen kindt,Ga naar margenoot* Ick heb v tot eenen wachter gheset, ouer dat huys Israels. Ghy sult wt mijnen monde dat woort hooren, ende haer van mijnen tweghen waerschouwen. | |
9Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* So wanneer ick den godloosen segghe: Ghy moet den doot steruen, ende ghy en waerschouwet hem niet, ende en segghet hem niet, dat de godloose hem voor zijnen godloosen wesen hoede, op dat hy leuendich blijue, Soo sal de godloose om zijnder sonden wille steruen, Maer zijn bloet wil ick van uwer hant eysschen. | |
10Maer in dien ghy den Godloosen waerschout, ende dat hy hem van zijnen godloosen wesen ende weghen niet en bekeert, Soo sal hy om zijnre sonden wille steruen, maer ghy hebt dijne siele beurijt. | |
11EndeGa naar margenoot* als een rechtuaerdighe hem van zijnder gherechticheyt keert, ende doet yet quaets, So sal ick hem laten aenloopen, dat hy moet steruen. Want aenghesien dat ghy hem niet ghewaerschout en hebt, soo sal hy om zijnder sonden wille steruen moeten ende zijne gherechticheyt die hy ghedaen heeft, die en sal niet aenghesien worden. Maer zijn bloet wil ick van uwer handt eysschen. | |
12Maer indien ghy den rechtuaerdigen waerschouwet, dat hy niet sondighen en sal, ende hi en sondicht oock niet, soo sal hy leuen, Want hy heeft hem laten waerschouwen, Ende ghy hebt dijne siele gheurijt. | |
13Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Ende als doen quam des HEEren hant ouer my, ende sprack tot my: Staet op, ende gaet henen wt int Veldt, daer wil ick met v spreken. | |
14Ende ick stont op, ende ghinck henen wt int velt, Ende siet, doen stont de heerlijcheyt des HEEren aldaerGa naar margenoot* gelijck ickse aen dwater Chebaer ghesien hadde, Ende ick viel neder op mijn aensichte, | |
15Ga naar margenoot† Ende ick wert verquict, ende tradt op mijne voeten. Ende hy sprac met my, ende seyde tot my: Gaet henen, ende besluyt v in dijnen huyse. | |
16Ende du menschen kindt, Siet, men sal v stricken aendoen, ende v daer mede binden, alsoo dat ghy hen niet ontgaen en sult, | |
17Ga naar margenoot+Ende ick wil v dijne tonghe aen dijnen raecke laten cleuen, dat ghy stomme worden sult, ende haer niet meer straffen en condt.Ga naar margenoot† Wandt het is een onghehoorsaem huys. | |
18Maer als ick met v spreken sal, so wil ick v den mont op doen, dat ghy tot haer segghen sult: Alsoo spreect de HEERE HEERE: Wiet hoort, die hooret, wiet laet, die latet. Want het is een ongehoorsaem huys. |
|