Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ De Propheet bewijst zijn sendinghe, in wat manieren dat die gheschiet is, Ende tot wien dat sy gesonden is.

1

⁺ENde hy sprac tot my: Du menschen kint, treedt op dijne voeten, soo wil ick met dy spreken.

+ A vers 1

2

Ende^* doen hy soo met my sprack, werdt ick weder^* verquicket, ende tradt op mijne voeten, ende hoorde na hem, die met my sprack.

* Ezech. 3.c.25.

* Vermaect.

3

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt, Ick seynde dy totten kinderen Israels, tot den afuallighen volcke, die van my afuallich gheworden zijn:^† Sy met haren vaderen, hebben tot op desen huydighen dach teghen my ghedaen.

† Exod. 32.a.1.

4

Maer de kinderen totten welcken ick dy seynde, die hebben harde coppen, ende verstockte herten.

5

Tot dien sult ghy seggen: Also spreect de HEERE HEEre, Sy zijn ghehoorsaem, oft sy latent,^* het is wel een onghehoorsaem huys, nochtans sullen sy weten, dat daer een Prophete onder haer is.

* Ezech. 3.d.17.

6

Ende du menschen kindt,^† en sult v voor haer niet vreesen, noch voor hare woorden vreesen. Daer zijn wel wederspannighe ende scherpe doornen by v, Ende ghy woondt onder de Scorpioenen: Maer ghy en sult v niet vreesen voor hare woorden,^* noch v voor haer dreyghen ontsetten, hoe wel sy een ongehoorsaem huys zijn.

† Ierem. 1.a.8. Luc. 12.a.4.

* 1.Pet. 3.b.14.

7

Maer ghy sult hen mijn woort segghen, Sy hoorent oft sy latent. Want het is een onghehoorsaem volck.

8

⁺Maer du menschen kindt, hoort wat ick v segghe, ende en weest niet onghehoorsaem, ghelijck dat onghehoorsaem huys is. Doet dijnen mont op, ende eet dat ick v gheuen sal.

+ B vers 8

9

Ende ick sach, ende siet,^* Doen was daer een handt teghen my wtghestreckt, die hadde eenen te samen gheleyden Brief,

* Apoc. 5.a.1.

10

Dien ontlooc sy voor my, ende hy was beschreuen van buyten ende van binnen. Ende daer stont in gheschreuen, Claghe, Ach ende Wee.

11

Ende hy sprack tot my: Du menschen kindt,^* Eet dat voor v is, te weten, desen brief, ende gaet henen, ende predict den huyse Israel.

* 4.Es. 14.c.39 Apoc. 10.b.9.

12

Doen dede ick mijnen mont op, ende hy gaf my den brief te eten.

13

Ende hy sprack tot my: Ghy menschen kint, ghy moet desen brief, dien ick v gheue, in dijn lijf eten, ende uwen buyck

[p. 50r]

daer mede vullen. Doen adt ick hem,^† ende hy was in mijnen mont soo soete als honich.

† Psal. 19.b.11. 119.n.103. Apoc. 10.b.10.

14

Ende hy sprack tot my:^* Du menscen kindt. Gaet henen totten huyse Israels, ende predict haer mijn woorden,

* Iere. 1.c.17.

15

Want ick en seynde v ymmers niet tot eenen volcke dat een vreemde reden ende een onbekende sprake heeft, maer totten huyse Israels.

16

Ia vrijelijck niet tot groote volcken, die een vreemde reden, ende een onbekende sprake hebben, der welcker woorden ghy niet verstaen en cont,^* Ende oft ick v al totten seluen seynde, soo souden sy v doch gheerne hooren.

* Ione. 3.a.5.

17

Maer dat huys Israels en wil v niet hooren. Want sy en willen my selue niet hooren. Dat gantsche huys Israels heeft herde voorhoofden, ende verstocte herten.

18

^* Maer nochtans heb ick v aensicht hert ghemaect teghen haer aensicht, ende v voorhooft teghen haer voorhooft.

* Mich. 3.b.8. Ierem. 1.c.18.

19

Ia ick heb v voorhooft soo hert, als eenen Diamant, die herder is dan eenen vyersteen, ghemaect.^* Daerom en vreest v niet, en ontset v oock niet voor haer, om dat si een so ongehoorsamen huys zijn.

* Ierem. 1.c.17.