Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ De Propheet Hesekiel.

¶ Dat eerste Capittel.

¶ Godt de HEEre verthoont den Prophete in een ghesichte zijnen Maiesteyt, voorsichticheyt, wijsheyt ende macht.

1

⁺INden dertichsten Iare opten vijfsten dach der vierder maendt, doen ick onder de geuanghenen aen dat^† water Chebar was dede hem den Hemel op, ende Godt thoonde my gesichten.

+ A vers 1

† Psal. 137.a.1.

2

Die selfde vijfste dach der Maent, was effen inden vijfsten Iaer, na dien dat Ioiakim de Coninck Iuda was gheuangen wech gheuoert.

3

Doen geschiede des HEEren woordt tot Hesekiel den Sone Busi des Priesters inden Lande der Chaldeen by dat water Chebar.^* Aldaer quam de hant des HEEren op hem.

* Ezech. 10.

4

Ende ick sach, ende siet: Daer quam eenen angstelijcken wint vant Noorden herwaerts met een groote Wolcke vol vyers, dattet ouer al rontsomme blincte, Ende midden in dat selue vyer wast als een helle licht.

5

Ende daer binnen in wast ghestelt, ghelijck vyer dieren, ende eens ghesteltenissen onder hen, ghelijck een mensche.

6

^† Ende een yegelijc hadde vier aensichten ende vyer vluegelen.

† Ezec. 10.b.14

7

Ende hare beenen stonden recht, maer haer voeten waren als Runderen voeten, ende blinckten ghelijck een hel gladt metael.

8

^† Ende hadden menschen handen onder haer vluegelen, aen haer vier hoecken. Want sy hadden alle vier hare aensichten ende hare vlueghelen,

† Ezech. 10.b.8.

9

Ende die selue vlueghelen waren deen aenden anderen,⁺ Ende als sy ghinghen, soo en dorsten sy hen niet om weynden. Mer so waer dat sy henen ghinghen, daer ghin-

+ B vers 9

[p. 49v]

ghen sy stracx voor haer wech.

10

^* Haer aensichten ter rechter sijden der viercanten, waren^† ghelijck eenen mensche ende leeuwe, maer ter slincker sijden der viercanten, waren hare aensichten ghelijck eenen Ossche ende^* Arent.

* Ezec. 10.b.14.

† Apoc. 4.b.7

* Eze. 10.b.14 17.a.3. Dan. 7.a.4. 4.Esd. 11.a.1

11

Ende hare aensichten ende vluegelen waren bouen ghedeylt, dat elcke twee vluegelen tsamen sloegen, ende met twee vlueghelen haer lichaem bedeckten.

12

So werwaerts dat sy ghingen, daer ghingen sy stracx voor haer henen. Maer sy ghinghen so werwaerts dat de wint stont. Ende sy en dorsten hen niet omme weynden, als sy ghinghen.

13

Ende de dieren waren aen te sien, ghelijck vierighe colen, die daer bernen. Ende ghelijck als fackelen, die tusschen den dieren ghinghen. Ende dat vyer gaf een claerheyt van hem, ende wt den vyere ghinck eenen blixem.

14

Maer de dieren liepen herwaerts ende ghints, ghelijck als eenen blixem.

15

Als ick de dieren also sach, Siet, doen stont daer een^† Radt op der Aerden by de vier dieren, ende het was aen te sien ghelijck vier raderen.

† Wiel.

16

Ende^* de selue raders waren ghelijck een Turkoys: Ende sy waren alle vier deene ghelijck dandere. Ende sy waren aen te sien, recht oft deen radt waer geweest in dandere.

* Ezech. 10.b.9.

17

Wanneer sy gaen souden, soo costen sy in alle de vyer hoecken gaen, ende en dorsten hen niet omme weynden, als sy ghinghen.

18

⁺Ende haer^† velghen ende hoochten waren veruaerlijcken, ende hare velghen waren vol ooghen, rontsomme, aen alle de vier raderen.

+ C vers 18

† Randen oft banden om het radt.

19

Ende als de dieren ghinghen, soo ghinghen de raders oock neffens haer. Ende als de dieren haer vander Aerden opwaerts hieuen, soo hieuen haer de raders oock opwaerts.

20

Waer de windt henen ghinc, daer ghinghen sy oock henen, ende de raderen hieuen haer neffens haer opwaerts. Want daer was eenen leuendigen wint inden raderen.

21

Als sy ghinghen, soo ghinghen dese oock: Als sy stonden soo stonden dese oock. Ende als sy haer opwaerts hieuen vander Aerden, so hieuen haer oock de raders neffens haer opwaerts. Want daer was eenen leuendighen windt in de raderen.

22

Maer bouen ouer de dieren, wast gestelt, ghelijck den Hemel, als een Cristal, verschrickelijck, recht bouen ouer haer wt ghebreyt, dat onder den Hemel hare vlueghelen, deene stracx teghen den anderen stont.

23

Ende twee vlueghelen bedeckten eens yeghelijcx lichaem.

24

⁺Ende ick hoorde de vlueghelen ruysschen ghelijck groote wateren, ende ghelijck een gheluyt des Almachtighen, als sy ghinghen. Ende ghelijck een gedruyssche in een heyre. Maer als sy stil stonden, soo lieten sy de vlueghelen neder.

+ D vers 24

25

Ende als sy stil stonden, ende haer vlueghelen neder lieten, so donderdet inden Hemel bouen ouer haer.

26

Ende ouer den Hemel, die bouen haer was, wast ghestelt ghelijck een Saphyr, ghelijck eenen stoele. Ende opten seluen stoel sat een, ghelijck als een mensche gestelt.

27

Ende ick sach hem aen, ende hy was ghestelt, ghelijck als een hel licht. Ende binnen wast ghestelt, ghelijck een vyer rontsomme. Van zijnen lendenen opwaerts ende nederwaerts sach ickt, ghelijck vyer blincken rontsomme,

28

Ghelijck als den reghenboghe siet inde wolcken alst geregent heeft, also blinctet rontsomme. Dit was dat aensien der heerlijcheyt des HEEren. Ende doen ict ghesien hadde, viel ick op mijn aensicht ende hoorde eenen spreken.