Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iij. Capittel.

1

⁺ ICk ben een ellendich man, die de roede zijnder gramschappen sien moet.

+ A vers 1

2

Hy heeft my gheleyt ende laten gaen, inder duysternissen, ende niet int licht.

3

Hy heeft zijn handt teghen my ghekeert, ende handelt gansch anders met my altijt.

4

Hy heeft mijn vleesch ende huyt out ghemaect, ende mijn ghebeente in tween gheslaghen.

5

Hy heeft my rontsom betimmert, ende my met galle ende moeyte omuanghen.

6

Inder duysternissen gheleyt, als de dooden inder werelt.

7

Hy heeft my bemuert, dat ic nergens wt en mach, ende heeft my in herde boeyen gheleyt.

8

^* Ende oft ick dan al schreye ende roepe, so stopt hy de ooren toe, voor mijnen gebede.

* Iob. 30.b.21.

9

Hy heeft mijnen wech met grontsteenen toeghemest, ende mijnen voetpadt toeghemaect.

10

Hy heeft op my gheloert als eenen Beyr, gelijck een Leeuwe int verborgen.

11

Hy laet my den wech missen, Hy heeft my in stucken geschuert, ende tot niet gemaect.

12

Hy heeft zijnen boghe gespannen, ende my den pijl tot een teecken ghesteken.

13

⁺ Hy heeft wt den koker in mijne nieren laten schieten.

+ B vers 13

14

^* Ick ben eenen spot alle mijnen volcke, ende daghelijcx^† haer Liedeken.

* Iere. 20.b.7.

† Iob. 30.a.9. Psal. 69.b.13.

15

Hy heeft my met bitterheyt versaet, ende met alsene ghedrenct.

16

Hy heeft mijn tanden in cleyne stucken geslagen, Hy wentelt my inde asscen.

17

Mijn siele is wt den vrede verdreuen ick moet der goeder daghen vergheten.

18

Ick sprack: Mijn vermoghen is daer henen, ende mijn hope op den HEEre.

19

Ghedenct doch, hoe dat ick soo ellendich ende verlaten^* met alsene ende galle ghedrenct ben.

* Psal. 69.c.22.

20

Ghy sult ymmers daer aen ghedencken, Want mijne siele seghet my.

21

Dat neme ic ter herten, daeromme hope ick noch.

22

De goedertierenheyt des HEEren isset, dat wy niet gantsch wt en zijn, zijne bermherticheit en heeft noch geen eynde.

23

Maer sy is alle morgen nieuwe, ende dijne trouwe is groot.

24

⁺ De HEEre is mijn^* deel, spreect mijn siele, daerom^‡ wil ick op hem hopen.

+ C vers 24

* Psal. 16.a.6. 73.c.26.

‡ Psal. 22.a.6.

25

^* Want de HEEre is vriendelijc den ghenen, die op hem wacht, ende der sielen die na hem vraghet.

* Psa. 34.a.6 106.a.1. 107.a.1. 136.a.1.

26

Het is een costelijck dinck^‡ lijdtsaem te zijn, ende op de hulpe des HEEren te hopen.

‡ Luc. 21.b.19. Iacob. 5.b.8.

27

Het is een costelijc dinc eenen manne,^* dat hy dat ioc in zijnder iuecht draecht.

* Eccle. 6.c.18.

28

Dat een die verlaten is, verduldich sy als hem yet ouerualt.

29

Ende zijnen mont in dat stof steke, ende verwachte op de hope.

30

Ende^† late hem op de kinnebacken slaen, ende hem veel versmaetheyts aendoen.

† 3.Re. 22.d.24 Iob. 16.b.10. Mar. 14.g.65

31

Wandt de HEEre en verstoot niet eewelijck.

32

Maer^* hy bedroeft wel, ende is weder ontfermhertich, na zijnder grooter goedertierenheyt.

* 1.Reg. 2.b.6.

33

Wandt hy en plaecht noch en bedroeft de menscen niet van herten.

34

Als oft hy de geuangene op der Aerden geheel onder zijne voeten woude laten vertreden,

35

Ende eens mans Recht voor den Alderhoochsten laten buygen,$

36

Ende eens menschen sake laten verkeeren, gelijck oft de HEEre niet en saghe.

37

^+* Wie derf dan segghen, dat sulcx geschie sonder des HEEREN beuel?

+ D vers 37

* Amos. 3.b.6.

38

Ende dat^† noch quaet noch goet en come wt den monde des Alderhoochsten?

† Eccle. 11.b.5.

39

Hoe morren dan de Lieden also inden

[p. 48v]

leuen? Een yeghelijck morre teghen zijne sonde.

40

^† Ende laet ons onse weghen ondertasten ende soecken, ende ons totten HEERE bekeeren.

† Iob. 13.b.15. Psal. 32.a.5.

41

Laet ons onse herten tsamen metten handen opheffen tot God inden Hemel.

42

Wy,^† wy hebben gesondicht, ende zijn onghehoorsaem gheweest. Daerom en hebdy met recht niet ghespaert.

† Psal. 106.a.6. Iudit. 7.d.17. Dan. 9.a.5.

43

Maer ghy hebt ons met toorne ouerschuddet, ende veruolcht, ende sonder bermherticheyt vermoort.

44

Ghy^* hebt v met een wolcke bedect, op dat daer gheen ghebet door comen en conde.

* Eccle. 35.c.27.

45

Ghy hebt ons tot dreck ende vuylnis ghemaect onder de volcken.

46

Alle^† onse Vianden sperren haren mont op tegen ons.

† Psal. 22.a.8. Tren. 2.d.16.

47

Wy worden verdruct ende geplaecht met verschricken ende ancxt.

48

Mijne ooghen loopen als waterbeken, ouer den iammer des dochters mijns volcx.

49

^+* Mijne ooghen vlieten ende en connen niet af ghelaten, wandt daer en is gheen ophouden,

+ E vers 49

* Iere. 2.c.11. 14.c.17. Tren. 1.d.16.

50

Tot dat de HEEre vanden Hemel afschouwe, ende sie daer in.

51

Mijn ooghe verslindt my dat leuen wech, om der dochteren wille mijnder stadt.

52

Mijne Vianden hebben my laghen gheleyt, ghelijck eenen voghel, sonder oorsake.

53

Sy hebben mijn leuen in eenen cuyle te niet ghebracht, ende steenen op my gheworpen.

54

Sy hebben oock mijn hooft met water bedect. Doen seyde ick: Nv ben ick geheel wech.

55

^* Maer ick riep dijnen Name aen HEERE, beneden wt den cuyle,

* Ione. 2.a.1. Psal. 3.a.5. 18.a.7. 118.a.5. 120.a.1.

56

Ende ghy verhoordet mijn stemme. En verbercht dijne ooren niet voor mijn suchten ende schreyen.

57

^† Neyghet v tot my als ick v aenroepe, Ende segt: En veruaert v niet.

† Psal. 86.a.1. 88.a.3.

58

⁺ Voeret ghy HEEre de sake mijnder sielen, ende verlost mijn leuen.

+ F vers 58

59

HEEre siet doch, hoe onrecht dat my geschiet, ende helpt my tot mijnen rechte.

60

Ghy siet alle hare wrake, ende alle haer ghedachten teghen my.

61

HEERE ghy hoort hare versmaetheyt, ende alle hare ghedachten ouer my,

62

De lippen mijnder wederpartyen, ende haer daghelijcx versieren teghen my.

63

Aensiet doch, sy gaen ligghen, oft staen op,^† so singhen sy van my een Liedeken.

† Iob. 30.a.9. Psal. 69.b.13. Ezech. 33.f.32.

64

^* O HEEre betaelt haer, soo sy verdient hebben.

* Iere. 17.b.10 Psal. 62.b.13. Eccles. 35.c.30. Roma. 2.a.6. Apoca. 2.d.23.

65

Laet haer dat herte verschricken, ende dijnen vloeck voelen.

66

Veruolchtse met gramschappe, ende vernieltse onder den Hemel des HEEREN.