Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ De plage ende straffinge tegen Moab. | |
1Ga naar margenoot+ TEghenGa naar margenoot* Moab. Alsoo spreeckt de HEERE Sebaoth, de Godt Israels: Wee der stadt Nebo. Want si is verstoort, ende leghet ellendelijck.Ga naar margenoot† Kyriathaim is gewonnen, de veste staet ellendelijck, ende is verschuert. | |
2De vermetenheydt Moabs is ghedaen, dien sy teghen Hesbon hadden. Want men ghedenct wat quaets tegen haer, Te weten, Coemt, wi willense wtroeyen, datse geen volck meer en zijn. Ende ghy Madmen moet oock verdoruen worden, dat sweert sal achter v comen. | |
3Men hoort een gheroep te Horonaim, van verstooringe ende grooten iammer. | |
4Moab is in stucken gheslaghen, men hoort hare ionghen schreyen. | |
5Want si gaen met weeninghe den wech op nae Luhith, ende de vianden hooren een iammer gheschrey, den wech van Horonaim af, te weten, | |
6Maeckt v wech, ende salueert v leuen. Maer ghy sult zijn ghelijck als de heyde inder woestijnen. | |
7Ga naar margenoot* Om dies wille, dat ghy v op dijneGa naar margenoot† gebouwen verlaet, ende op dijne schatten, sult ghy ooc ghewonnen worden. Ende Chamos moet wt, ende geuangen wech trecken, met sine Priesters ende Vorsten. | |
8Ga naar margenoot+ Want de verstoorder sal ouer alle steden comen, datter niet een Stadt ontgaen en sal, daer sullen beyde de valleyen ende dat effen velt verstoort worden. Wandt de HEERE heuet gheseyt. | |
9Gheuet Moab verderen, hy sal wtgaen, als vloghe hy. Ende hare Steden sullen woest ligghen, datter niemandt in | |
[pagina 43v]
| |
woonen en sal. | |
10Veruloect sy de gene, die des HEEren werck traechelijc doet. Veruloeckt sy de ghene,Ga naar margenoot† die zijn sweert op hout, dattet gheen bloet en storte. | |
11Moab is van zijnder iuechden op seker gheweest, ende heeft op zijn heffe stille gheleghen, ende hy en is noyt wt dat een vat int ander gegoten, ende noyt inder gheuanckenissen ghetogen. Daerom is hem sinen smake ghebleuen, ende sinen rueck en is niet verandert gheworden. | |
12Daerom siet, seyt de HEERE: Den tijt coemt, dat ic hen wil seynden Wijnverlaters, diese verlaten sullen, ende hare vaten ledich maken, ende hare flesschen in stucken slaen. | |
13Ende Moab sal van Chamos ghescheynt worden, ghelijc als dat huys IsraelsGa naar margenoot* van BethEl ghescheynt is, daer si haer nochtans op verlieten. | |
14Hoe derft ghy segghen: Wy zijn de Helden, ende de rechte Crijschlieden? | |
15Als doch Moab verstoort, ende haer Steden beclommen worden, ende haer beste ionghe ghesellen ter slachbanck afgaen moeten, spreect de Coninck,Ga naar margenoot* die daer heet de HEEre Seboath. | |
17Lieue hebt doch medelijden met haer, Ghy lieden die rontom haer woonet, ende haren naem kent, ende spreeckt: Och hoe is de stercke roede ende den heerlijcken staf alsoo in stucken ghebroken? | |
18Heraf vander heerlijcheyt, du dochter, ghy die te Dibon woont, ende sit inder dorheyt. Wandt de verdestrueerder Moab, sal tot v op comen, ende uwe vesten in stucken breken. | |
19Treedt op de straten, ende siet toe, du Inwoonerssche te Aroer. Vraghet den ghenen, die daer ontulieden ende ontloopen, ende segt: Hoe gatet toe? | |
20Ach Moab is verwoest ende verdoruen. Huylt, ende schreyt, ende vertellet tot Arnon, dat Moab verstoort sy. | |
21De straffinghe is ouer dat effen landt ghegaen, te weten, ouer Holon, Iahza, Mephaath, | |
22Dibon, Nebo, BethDiblathaim, | |
23KirIathaim, BethGamul, | |
24BethMeon, Kirioth, Bazra, ende ouer alle de Steden inden Lande Moab, si liggen verre oft naby. | |
25Ga naar margenoot+ Den hoorn Moab is afghehouwen, ende haren arm is in stucken ghebroken, seyt de HEEre. | |
26Maectse droncken (Want si heeft haer teghen den HEERE verheuen) dat sy spouwen, ende de handen wringhen moete, op datse oock tot eenen spot worde. | |
27Want Israel heeft uwen spot moeten zijn, recht als oft hy onder de dieuen gheuonden waer. Ende want ghy sulcx teghen haer spreect, soo sult ghy ooc wech moeten. | |
28O ghy Inwoonders in Moab, verlaet de Steden, ende woont inde steenrootsen, ende doet ghelijck als de duyuen, die daer inde hooge gaten nestelen. | |
29Ga naar margenoot* Men heeft altijt geseyt vanden stouten Moab, dat hy seer stout sy, hoouaerdich, hoomoedich, tortachtich, ende ouermoedich. | |
30Maer de HEEre seyt: Ic kenne sinen thoorne wel, dat hy soo veel niet en vermach. Ende hy vermeet hem meer te doen, dan zijn vermoghen is. | |
31Daerom moet ick ouer Moab huylen, ende ouer dat gantsche Moab schreyen, Ende ouer de Lieden tot KirHeres rouwe draghen. | |
32Ic moet ouer v Iaeser, ghy wijngaert tot Sibma, weenen, Wandt dijne wijnrancken zijn ouer de zee gheuaren, ende tot aen de zee Iaeser ghecomen. De verdestrueerder is in dijnen Oogst ende wijnlesen gheuallen. | |
33Ga naar margenoot+ Vruechde ende ghenoechte is wt den velde wech, ende wt den lande Moab, ende men en sal gheenen wijn meer perssen, De Wijnpersser en sal niet meer zijn Liet singhen. | |
34Van des roepens weghen te Hesbon, al tot Eleale toe, dwelcke tot Iahza toe clincket. Van Soar aen, der drie iarighe koe, tot Horonaim toe, Want oock de wateren Nimrim sullen verdrooghen. | |
35Ende ick wil (spreeckt de HEERE) daer mede in Moab een eynde maken, alsoo dat si niet meer op de hoochten en offeren, noch haren goden wieroocken en sullen. | |
36Daerom clinct mijn herte ouer Moab, ghelijc een trompette. Ende ouer de Lieden tot Kirheres clinckt mijn herte, ghelijck een Trompette. Want si hebbens te veel ghemaect, daerom moeten si te gronde gaen. | |
37Alle hoofden sullen kaele zijn,Ga naar margenoot† ende alle baerden afgheschoren, aller handen in twee ghecrabt, ende een yeghelijc salGa naar margenoot* sacken aentrecken. | |
38Op alle daken ende straten, ouer al in Moab salmen clagen. Want ick hebbe Moab in stucken gebroken, gelijck als een onweert vat, spreeckt de HEERE: | |
39Och hoe is si verdoruen, Hoe huylen si, Hoe schandelijcken hanghen si de hoofden. Ende Moab is tot eenen spot, ende ter verschrickinghe gheworden, allen die rontom haer woonen. | |
40Ga naar margenoot+ Wandt alsoo spreeckt de HEERE:Ga naar margenoot† Siet, hy vlieghet daer henen als eenen Arent, ende hy spreyt sine vlueghelen wt ouer Moab. | |
41Kiriath is ghewonnen, ende de vaste Steden zijn inghenomen. Ende dat herte der Helden in Moab, sal tot der seluer tijt zijn, ghelijc eender vrouwen herte in kints noode. | |
42Want Moab moet vernielt worden, alsoo dat gheen volc meer en zijn, daerom dattet hem teghen den HEERE verheuen heeft. | |
43Vreese,Ga naar margenoot† cuylen, ende strick, coemt ouer v, ghi inwoonder in Moab, spreeckt de HEEre. | |
44Soo wie der vreesen ontuliet, die sal inden cuyle vallen, Ende soo wie wt den cuyle coemt, die sal inden strick gheuanghen worden. Want ick wil ouer Moab laten comen een iaer haerder versoeckinghen, seyt de HEERE. | |
45Die wten slach ontloopen, die sullen tot Hesbon toeulucht soecken, Mer daer sal een vier wt Hesbon, ende een vlamme wt Sihon gaen, welcke de plecken in Moab, ende de Crijschlieden verteren sullen. | |
[pagina 44r]
| |
heeft dijne sonen ende dochteren ghenomen, ende gheuanghen wech gheuoert. | |
47Maer inder toecomender tijt, wil ick de gheuangenisse Moabs weynden, seyt de HEEre. Dat sy gheseyt vander straffinghe ouer Moab. |
|