Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xliiij. Capittel.

¶ De Propheet voorseyt den Ioden wat straffinghe ouer Egipten comen sal. Hy straftse, maer si stellen haer geweldelijck teghen hem.

1

⁺ DIt is dat woort dat tot Ieremiam geschiede aen alle de Ioden, die in Egipten lant woonden, Te weten,

+ A vers 1

[p. 42r]

tot Migdal, tot Thachpanhes, tot Noph, ende die inden Lande PathRos woonden, ende sprac:

2

Also spreect de HEEre Sebaoth, de Godt Israels: Ghy hebt gesien alle dat quaet dat ic ouer Ierusalem hebbe laten comen, ende ouer alle steden in Iuda. Ende siet, heden op desen dach zijnse woeste, ende niemandt en woont daer in,

3

Ende dat om haerder boosheyts wille, die si deden, om dat si my vertoornden ende ghinghen henen ende wieroocten, ende dienden andere goden, de welcke noch sy, noch ghy, noch uwe vooruaderen en kenden.

4

^† Ende ick sant^* ghestadelijc tot v alle mijne knechten de Propheten, ende liet v segghen: En doet doch sulcke grouwelen niet, die ic hate.

† Iere 7.c.24. 25.a.4. 29.c.19.

* Vroech.

5

Maer si en waren niet ghehoorsaem, ende en neychden ooc haer ooren niet van haerder boosheyt, dat sy haer bekeerden, ende andere goden niet ghewierooct en hadden.

6

Daerom ontstack oock mijnen thoorne ende gramschappe, ende bernde ouer de steden Iuda, ende ouer de straten te Ierusalem, datse tot eender woestijnen ende een eenlijcheyt gheworden zijn, ghelijck alst heden sdaechs staet.

7

⁺ Nv, alsoo spreect de HEEre, de God Sebaoth, de God Israels: Waerom doet ghy doch soo grooten quaet teghen uwe eyghen leuen? Op dat van v wtgheroeyt worde, beyde man ende wijf, beyde kint ende suyghelinck wt Iuda, ende datter van v niet ouer en blijue.

+ B vers 7

8

Dat ghy my also vertoornt, door uwer handen werc, ende wierooct anderen goden in Egipten Lande, derwaerts ghy ghetoghen zijt, om aldaer te logeren. Op dat ghy wtgheroeyt, ende tot eenen vloeck ende tot versmaetheyt wordet onder alle Heydenen opter Aerden.

9

Hebt ghy al vergheten dat ongheluck uwer vooruaderen, dat ongeluck der Coninghen Iuda, dat ongheluc haerder wijuen, daer toe uwe eyghen ongheluck, ende uwer wijuen ongheluc, dat v ontmoet is inden lande Iuda, ende opter straten tot Ierusalem?

10

Ende nochtans en zijn si noch niet verootmoedicht tot op desen dach toe, ende si en vreesen haer oock niet. Ende si en wandelen in mijne Wet ende Rechte niet, welcke ick v ende uwen vooruaderen voor ghestelt hebbe.

11

Daerom spreect de HEERE Sebaoth, de Godt Israels alsoo: Siet, Ic wil mijn aensicht tegen v keeren, tot^† ongheluck, ende gheheel Iuda sal wtgheroeyt worden.

† Amos. 9.a.4 Ier. 44.e.27

12

Ende ick wil de ouerghebleuene wt Iuda nemen,^* die haer aensicht ghekeert hebben in Egipten lant te trecken, op dat si aldaer logeren. Het sal een eynde met haer allen worden, in Egipten Lande. Door tsweert sullen si vallen, ende door hongher sullen si vergaen, beyde cleyn ende groot. Sy sullen door tsweert ende hongher steruen, ende sullen een sweeren, wonder, vloeck ende versmaetheydt worden.

* Iere. 42.c.15.

13

Ick wil oock de inwoonders in Egipten lande metten sweerde, hongher ende pestilencie besoecken, ghelijck als ick tot Ierusalem ghedaen hebbe.

14

Alsoo dat vanden ouerghebleuenen Iuda niemant ontcomen en sal, noch ouerblijuen, die welcke nochtans daerom hier in Egipten lant gecomen zijn ter herberghe, op dat si wederomme int Lant Iuda comen mochten, derwaerts si gheerne wouden wederom comen ende woonen. Maer daer en sal niemant weder comen, behaluen die van hier vlieden.

15

⁺ Doen antwoorden Ieremie alle de mannen die daer wel wisten dat hare wijuen anderen Goden roocten, Ende alle de wijuen die met grooten hoopen daer stonden, met alle den volcke, die in Egipten lande woonden, ende in Pathros, ende spraken:

+ C vers 15

16

Na den woorde, dat ghi ons inden Name der HEEren segt, en willen wy niet hooren.

17

Maer wy willen doen nae alle dien woorde, dat wt onsen monde gaet.^† Ende willen Melecheth des Hemels wieroocken, ende der seluer Drancoffer offeren, Ghelijck als wy, ende onse vooruaders, onse Coninghen ende Vorsten ghedaen hebben, inden Steden Iuda, ende op de straten tot Ierusalem. Doen hadden wy oock broots genoech, ende het ghinck ons wel, ende wy en saghen gheen ongheluck.

† Iere. 7.b.17.

18

^† Maer sint dier tijt dat wy af ghelaten hebben Melecheth des Hemels te wieroocken, ende Drancoffer te offeren, soo hebben wy van als ghebrec gehadt, ende wy zijn door tsweert ende hongher vergaen.

† 1.Mac. 1.b.12.

19

Oock als wy Melecheth des Hemels wieroocken, ende Dranckoffer offeren, dat en doen wy ymmer niet sonder onser mannen wille, dat wy haer coecken backen, ende Drancoffer offeren, om haer te becommeren.

20

Doen sprack Ieremias totten gantschen volcke, beyde mannen ende wijuen, ende allen den volcke, die hem alsoo antwoorden: Iae ic meyne ooc dat de HEERE sulcx wieroockens ghedacht heeft, dwelcke ghy inden steden Iuda, ende op de straten Ierusalem bedreuen hebt, met uwen vooruaderen, Coningen, Vorsten, ende alle den volcke inden lande.

21

Ende hy heuet oock alsoo ter herten ghenomen, dat hy niet meer ghelijden en conde, uwe boose wesen, ende grouwelen die ghy dedet.

22

Waerom ooc uwe Lant tot eender woestijnen, tot een verwonderinghe, ende tot eenen vloec geworden is, datter niemant in en woont, ghelijck alst opten dach van heden ghestelt is.

23

Daerom dat ghy ghewieroockt hebt, ende teghen den HEEre ghesondicht, ende der stemmen des HEEREN niet ghehoort, ende in sine Wetten, Rechten ende ghetuygenissen niet gewandelt en hebt. Daerom is v oock sulck ongheluck ghebuert, ghelijck alst heden sdaechs staet.

24

⁺ Ende Ieremias sprack tot alle den volcke, ende tot alle de vrouwen: Hoort des HEEREN woort, ghy alle wt Iuda, ghy die in Egipten Lande zijt.

+ D vers 24

25

Alsoo spreect de HEEre Sebaoth, de God Israels: Ghy ende uwe wijuen hebbet met uwen monde gesproken, ende met uwen handen volbracht, tselue dat ghy seyt:

[p. 42v]

Wy willen onse ghelooften houden, die wy Melecheth des Hemels geloeft hebben, dat wy der seluer wieroocken, ende Dranckoffer offeren. Wel aen, ghy hebt uwe ghelooften volbracht, ende uwe gelooften ghehouden.

26

Soo hoort nv des HEEren woort, ghy alle wt Iuda, ghy die inden Egiptischen Lande woonet. Siet, Ick sweere by mijnen grooten Name, spreeckt de HEEre, dat mijnen Name niet meer en sal door eenichs menschen mont wt Iuda inden gantschen lande Egipti genoemt worden, die daer segghe⁺ (So warachtelijck als de HEERE HEERE leeft)

+ E vers 26

27

Siet,^* Ick wil ouer haer waken, tot een ongheluck, ende tot gheen goet,^† also dat wie wt Iuda inden lande Egipti is, die sal door tsweert ende den honger vergaen, tot dattet met haer gheheel gedaen sy.

* Amos. 9.a.4 Ierem. 4.b.11

† Ier. 42.c.17.

28

Ende de welcke den Sweerde ontloopen, die sullen nochtans wt Egipten Lande int Lant Iuda weder comen moeten, met eenen cleynen hoope. Ende alsoo sullen dan alle de ourghebleuene wt Iuda, die inden Lande Egipti ghetoghen waren om aldaer te logeren, onderuinden wiens woort warachtich geworden sy, weder dat mijne oft dat hare.

29

Ende tot een teeken, spreect de HEERE, dat ick v op dese plaetse besoecken wil, op dat ghy weet, dat mijn woordt waer worden sal, ouer v lieden tot een ongheluck, soo spreect de HEEre alsoo:

30

Siet, Ick wil Pharao Haphra den Egipschen Coninc ouerleueren in de handen zijnder vianden, ende der ghenen die hem nae zijn leuen staen.^† Ghelijc als ick Sedekiam den Coninck Iuda ouer ghegheuen hebbe inder handt NebucadNezars des Conincx tot Babel zijns viants, ende die hem nae zijn leuen stont.

† 4.Re. 25.a.6. Ierem. 39.b.5