Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xlij. Capittel.

¶ De hooftlieden bidden Ieremiam dat hy Godt om raet vragen wil, hoe dat si haer houden sullen, Ende als hijt haer seyt, soo en zijn si hem niet ghehoorsaem.

1

⁺ DOen traden toe alle hooftlieden des heyrs, Iohannan de sone Kareah, Iesania de sone Hosaia, met den gantschen volcke, beyde cleyn ende groot, ende spraken tot den Propheet Ieremiam:

+ A vers 1

2

^† Lieue, laet ons ghebet voor v gelden, ende biddet voor ons den HEEre dijnen Godt, om alle dese ouerghebleuen wille (Want onser isser eylacen weynich ghebleuen van velen, ghelijc als ghi ons selfs siet met uwen ooghen)

† Ierem. 21.a.2. 37.a.3.

3

Dat ons de HEERE dijn Godt wilde te kennen gheuen, waer dat wy henen trecken, ende wat wy doen sullen.

4

Ende de Propheet Ieremias sprac tot haer: Wel aen, ick wil v hooren, Ende siet, ick wil den HEEre uwen God bidden, ghelijck als ghy geseyt hebt. Ende alle dat v de HEEre antwoorden sal, dat wil ick v te kennen geuen, ende ic en wil v niet verbergen.

5

Ende si spraken tot Ieremiam:^† De HEEre sy een gewisse ende warachtich ghetuyge tusschen ons. In dien wy niet doen en sullen alle tgene dat v de HEEre dijn Godt, aen ons beuelen sal,

† Iosue. 1.c.16. 1.Mac. 2.b.37 Iere. 43.a.2.

6

Het sy goet oft quaet, soo willen wy der stemmen des HEEren onses Gods, tot den welcken wy v seynden, ghehoor geuen, op dattet ons wel gae, als wy der stemmen des HEEren onses Gods, gehoorsaem zijn.

7

⁺ Ende nae thien daghen gheschiede des HEEren woordt tot Ieremiam.

+ B vers 7

8

Doen riep hy Iohanan den sone Kareah, ende alle de hooftlieden des heyrs, die by hem waren, ende alle tvolck, beyde cleyn ende groot, ende sprac tot haer:

9

Alsoo spreect de HEEre de Godt Israels, tot den welcken ghy my gesonden hebt, op dat ic v gebet voor hem brengen soude.

10

^† Ist dat ghy in desen lande blijuen sult, so wil ic v bouwen ende niet in stucken breken. Ick wil v planten, ende niet wtroeyen. Want dat quaet dat ick v gedaen hebbe, is my alreede berouwen.

† Ierem. 21.b.9.

[p. 41v]

11

Ghy en sult v niet vreesen voor den Coninc tot Babel, voor den welcken ghy veruaert zijt, spreeckt de HEERE. Ghy en sult voor hem niet beureest zijn. Want ick wil by v zijn, op dat ick v helpe, ende van zijnder hant verlosse.

12

Ick wil v barmherticheydt bewijsen, ende my uwer ontfermen, ende v weder in uwe landt brenghen.

13

Maer ist dat ghy segghen sult: Wy en willen in desen lande niet blijuen, op dat ghi ymmer niet ghehoorsaem en zijt der stemmen des HEEREN ws Godts.

14

Maer segt: Neen, Wy willen in Egipten lant trecken, op dat wy gheen oorloghe en sien, noch der basuynen geluyt en hooren, ende ghenen honger van broots weghen en deruen lijden, aldaer willen wy blijuen.

15

⁺ Nv, soo hoort des HEEren woort, ghy ouergebleuen wt Iuda. Also spreect die HEERE Sebaoth, de Godt Israels:^† Ist dat ghy v aensicht sult rechten in Egipten landt te trecken, dat ghy aldaer blijuen wilt,

+ C vers 15

† Iere. 27.a.8.

16

Soo sal v dat Sweert^† daer ghy v voor veruaert in Egipten treffen, ende den hongher, daer ghy voor sorghet, die sal alle tijt achter v rontom zijn in Egipten, ende sult aldaer steruen.

† Iere. 41.c.18.

17

Want laetse zijn wiese willen, die haer aensicht daer henen richten, dat si in Egipten trecken, om aldaer te blijuen,^† die sullen steruen, door dat sweert, honger ende pestilencie, ende daer en sal niemant ouerblijuen, noch het quaet ontloopen, dat ick ouer haer wil laten comen.

† Iere. 24.d.10. 27.a.8. Ezech. 6.c.11.

18

Want alsoo spreeckt de HEEre Sebaoth, de Godt Israels: Ghelijck als mijnen thoorne ende verbolghentheyt ouer de inwoonders te Ierusalem gegaen is, Alsoo sal hy oock ouer v gaen, in dien ghy in Egipten Lant trect. Dat ghy tot eenen vloeck, tot een wonder, ter sweringhe ende ter schanden worden, ende dese stede niet meer sien en sult.

19

⁺ Dat woort des HEEren gheldet v, ghy ouerghebleuene wt Iuda, dat ghy niet in Egipten en treckt. Daerom soo weet, dat ick v heden betuyghe,

+ D vers 19

20

Ghy sult anders v leuen verroeckeloosen.^† Wandt ghy hebt my ghesonden, totten HEEre uwen Godt, ende gheseyt: Bidt den HEERE onsen Godt voor ons, Ende alle dat de HEERE onse Godt segghen sal, dat vercondicht ons, so willen wy daer nae doen.

† Iere. 42.a.2.

21

Dat heb ick v heden te kennen ghegheuen, Maer ghy en wout der stemmen des HEEREN dijns Godts niet ghehoorsaem zijn, noch allen dien, dat hy my aen v beuolen heeft.

22

Soo sult ghy nv weten, dat ghy door tsweert, hongher ende pestilentie steruen moet, op die plaetse, derwaerts ghy denct te trecken, dat ghy aldaer woonen wilt.