Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxiiij. Capittel.

¶ De Propheet seyt den Coninc Sedekie wt Gods beuel, wat ongheluck hem ouercomen sal, ende den volcke voorseyt hy haer straffinghe, die haer Godt seynden sal, om dat si dat verbont ghebroken hebben.

1

⁺ DIt is dat woort, dat vanden HEEre gheschiede tot Ieremiam,^* doen NebucadNezar de Coninc tot Babel met alle sinen heyre, ende alle Conincrijcken opter Aerden, die onder zijn ghewelt waren, ende alle volcken teghen Ierusalem streden, ende alle hare steden. Ende sprack: Alsoo spreeckt de HEERE de Godt Israels: Gaet henen, ende segt Sedekia, den Coninck Iuda, ende segt tot hem: Alsoo seyt de HEERE:^† Siet, ick wil dese stadt inde handen des Conincx tot Babel gheuen, ende hy salse met vier verbernen.

+ A vers 1

* Ierem. 39.a.1.

† 4.Re. 25.a.4 Ierem. 32.a.3. 39.a.2.

2

Ende ghy en sult zijnder hant niet ontcomen, maer ghegrepen, ende in sine hant ghegheuen worden, alsoo dat ghy hem met ooghen sien, ende mondelijc met hem spreken sult, ende nae Babel comen.

3

Daerom hoort doch Sedekia, ghy Coninck Iuda, des HEEren woort. Alsoo seyt de HEEre van v: Ghy en sult doort sweert niet steruen,

4

Maer in vrede sult ghy steruen. Ende ghelijck alsmen uwe Vooruaders de voorleden Coninghen die voor v gheweest zijn^† verbernt heeft, Alsoo salmen v oock verbernen, ende v beclaghen, Ach HEEre, want ic hebt ghesproken, seyt de HEEre.

† 1.Reg. 31.c.12.

5

⁺ Ende de Propheet Ieremias sprack alle dese woorden tot Sedekiam den Coninck Iuda, te Ierusalem,

+ B vers 5

6

Doen dat heyr des Conincx tot Babel nv street teghen Ierusalem, ende tegen alle ouergebleuen steden Iuda, te weten, tegen Lachis, ende Aseka. Want dese waren, als de stercste steden, noch ouergebleuen vanden steden Iuda.

7

Dit is dat woort, dat vanden HEEre gheschiede tot Ieremiam, nae dien dat de Coninck Sedekias een verbont ghemaect hadde metten gantschen volcke tot Ierusalem, Een vry iaer wt te roepen.

8

^† Dat een yeghelijck sinen knecht, ende een yeghelijc zijn maecht, die Hebreen ende Hebreinnen waren, soude vry laten, dat gheen Iode den anderen, vanden seluen, voor Lijfeyghen en hielde.

† Exod. 21.a.2. Leuit. 25.f.39. Deut. 15.b.12.

9

Doen hoorden hem alle Vorsten ende alle tvolck, die sulcken verbont ingegaen waren, dat een yeghelijck sinen knecht ende zijn dienstmaecht vryheydt soude gheuen, ende haer niet meer en souden voor Lijfeyghen houden, Ende lietense los.

10

Maer daer nae keerden si haer wederom, ende eyschten de knechten ende maechden weder tot haer, welcke si vry ghelaten hadden, ende dwonghense dat si knechten ende maechden zijn moesten.

11

⁺ Doen gheschiede des HEEREN woort tot Ieremiam vanden HEEre, ende sprack: Alsoo spreect de HEERE, de Godt Israels: Ick hebbe een verbont ghemaeckt met uwen vooruaderen, doen icse wt Egipten lant, wt den diensthuyse leyde, ende sprack:

+ C vers 11

12

^† Wanneer dat seuen iaer om zijn, soo sal een yeghelijck sinen broeder, die een Hebreeusche is, ende die hem seluen hem vercocht, ende ses iaer ghedient heeft, vry van hem los laten. Maer uwe Vaders en hoorden my niet, ende en neychden hare ooren niet herwaerts.

† Deut. 15.b.12.

13

Alsoo hebt ghy v heden bekeert, ende ghedaen dat my wel behaechde, Dat ghy een vry iaer liet wtroepen, een yeghelijck sinen naesten. Ende ghi hebt dies een verbont ghemaect voor my inden huyse,^* dat nae mijnen Naem ghenoemt is.

* 3.Regum. 9.a.3.

14

Maer ghy zijt omghesleghen, ende ghy ontheylicht mijnen Naem, Ende een yeghelijck eyscht sinen knecht, ende zijne dienstmaget weder, de welcke ghy hadt vry ghelaten, dat si haer selfs eygen waren. Ende dwingtse nv weder, dat si uwe knechten ende maechden zijn moeten.

15

Daerom seyt de HEEre alsoo: Ghy en zijt my niet ghehoorsaem, also dat ghy een vry iaer wt riept, een yeghelijc sinen broederen ende sine naesten, siet, daerom roepe ic v een vry iaer wt, (seyt de HEEre)⁺ totten sweerde, totter Pestilencien, totten hongher, ende ick en wil v in geen Conincrijck op Aerden laten blijuen.

+ D vers 15

16

Ende ick wil de lieden die mijn verbont ouertreden, ende de woorden des verbonts, dat si voor mi gemaect hebben, niet en houden, alsoo maken, ghelijck als^† dat Kalf, dat si in twee stucken gedeylt hebben, ende tusschen de stucken henen ghegaen zijn,

† Genes. 15.b.10

17

Te weten, de Vorsten Iuda, de Vorsten Ierusalems, de Camerlinghen, de Priesters, ende dat gheheele volck inden lande, die tusschen de stucken des Kalfs door ghegaen zijn.

18

Ende wilse gheuen in haerder Vianden hant, ende der gheenre, die haer nae dat leuen staen.^* Dat hare Lichamen sullen den Voghelen onder den Hemel, ende den dieren opter Aerden, tot eender spijse worden.

* Psal. 79.a.2. Iere. 7.d.32.

19

Ende Sedekiam den Coninc Iuda ende sine Vorsten, wil ic geuen inde handen haerder Vianden, ende der gheenre, die haer nae dat leuen staen, ende den heyre des Conincx tot Babel,^† die nv van v afghetoghen zijn.

† Iere. 37.a.4.

20

Want siet, Ick wil haer beuelen seyt de HEEre, ende wilse weder voor dese stadt brenghen, ende sullen teghen haer strijden, ende haer winnen, ende met viere verbernen. Ende wil de steden Iuda verwoesten, datter niemant meer woonen en sal.$