Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ De Propheet betuycht inder gheuanckenissen zijne leeringhe metter daet, Te weten, datse Godt weder wt der gheuanckenissen verlossen sal, Ende daerom coopt hy eenen Acker. | |
1Ga naar margenoot+ DIt is dat woort, dat vanden HEEre gheschiede tot Ieremiam, inden thienden iare Sedekie des Conincx Iuda, welcke is dat achtiende iaer NebucadNezars. | |
2(Doen beleyde dat heyr des Conincx tot Babel Ierusalem) Maer de Propheet IeremiasGa naar margenoot† lach gheuanghen inden voorhof der gheuanckenissen, aenden huyse des Conincx Iuda, | |
3Daer hem Sedekias de Coninck Iuda hadde laten besluyten, ende gheseyt: Waerom Propheteert ghi, ende segt: Soo spreect de HEEre, Siet,Ga naar margenoot† ick gheue dese stadt inden handen des Conincx te Babel, ende hy salse winnen. | |
4Ende Sedekias de Coninck Iuda en sal den Chaldeen niet ontcomen, Maer ick wil hem den Coninck tot Babel inde handen geuen, dat hy mondelijcken met hem spreken, ende hem met zijnen ooghen sien sal. | |
5Ende hy sal Sedekiam na Babel voeren, daer sal hy oock blijuen, tot dat ic hem versoecke, spreect de HEEre. Want oft ghy al teghen de Chaldeen strijt, soo en salt v doch niet wel ghelucken. | |
6Ga naar margenoot+ Ende Ieremias sprack: Dat woordt des HEEREN is tot my gheschiet, Ende spreeckt: | |
7Siet, Hananeel de sone Sallum, dijns Ooms, coemt tot v, ende sal segghen: Lieue, coopt ghy mijnen Acker tot Anathoth,Ga naar margenoot* wandt ghy vander maechschappen weghen dat naeste recht daer toe hebt, dat ghy hem coopen sult. | |
8Alsoo quam Hananeel mijns Ooms soon tot my (ghelijck de HEEre gheseyt hadde) voor den hof des geuanckenissen, ende sprack tot my: Lieue, coopt mijnen Acker tot Anathoth, die inden Lande BenIamin leyt. Want ghy hebt erfrecht, daer toe, ende ghy zijt de naeste, Lieue, coopt hem doch. Doen merckte ick, dattet des HEEren woordt was, | |
9Ende ick cocht den Acker van Hananeel mijns Ooms soon tot Anathoth,Ga naar margenoot* ende ick woech hem dat | |
[pagina 37r]
| |
ghelt toe seuen sickelen, ende thien siluerlinghen. | |
10Ende ick schreef eenen brief ende besegheldenen, ende nam getuygen daer toe, ende ick woech dat ghelt daer henen, op eender waghe. | |
11Ende ick nam den beseghelden coopbrief tot my, na dat recht ende der ghewoonheydt, ende eenGa naar margenoot† Copie. | |
12Ende ick gaf den coopbrief Baruch, den sone Nerie, des soons Maasie, inder teghenwoordicheyt, Hananeel mijns Ooms, ende der ghetuyghen die inden coopbrief gheschreuen stonden, ende alder Ioden, die aenden Houe des gheuanckenissen woonden. | |
13Ende ick beual Baruch voor haren ooghen, ende sprack: | |
14Also seyt de HEEre Sebaoth, de Godt Israels: Neemt dese brieuen, den besegelden coopbrief, met dese Copie, ende legtse in een aerden vat, op dat si langhe dueren moghen. | |
15Want alsoo spreeckt de HEEre Sebaoth, de Godt Israels: Noch salmen huysen, Ackers, ende wijngaerden coopen in desen Lande. | |
16Ga naar margenoot+ Ende doen ic den Coopbrief Baruch den sone Nerie ghegheuen hadde, Badt ick den HEERE, ende sprack: | |
17Och HEEre, HEEre,Ga naar margenoot† Siet, ghy hebt Hemel ende Aerde gemaect, door uwe groote cracht, ende door uwen wtghereckten arme,Ga naar margenoot* Ende daer en is geen dinck voor v onmoghelijck. | |
18GhyGa naar margenoot† die wel doet veel duysenden, ende verghelt de misdaet der Vaderen inden boesem haerder kinderen nae haer. Ghy groote ende stercke Godt,Ga naar margenoot‡ HEERE Sebaoth is uwen Naem. | |
19Groot van raden, ende machtich van daden.Ga naar margenoot* Ende uwe ooghen staen open op alle de wegen der menschen kinderen,Ga naar margenoot† alsoo dat ghy eenen yeghelijcken geeft nae sinen wandel, ende nae de vrucht zijns wesens. | |
20Ghy die in Egipten landeGa naar margenoot‡ Teekenen ende wonderen ghedaen hebt tot op desen dach, beyde aen Israel ende den menschen, ende hebt v eenen Naem gemaect als hy heden sdaechs is. | |
21Ende hebt dijn volck Israels wt Egipten lande geuoert, door Teekenen ende wonderen, ende door een machtighe hant, door eenen wtghestrecten arme, ende door groote veruaernissen. | |
22Ende hebt haer dit Landt ghegheuen, dwelcke ghy haren Vooruaderen ghesworen hadt, dat ghijt haer geuen wout, een Landt daer Honich ende Melck in vloeyt. | |
23Ga naar margenoot† Ende doen si daer in quamen, ende dat besaten, en waren si uwer stemmen niet gehoorsaem, noch en wandelden niet nae uwe Wetten. Ende alle dat ghi haer gheboden hadt dat si doen souden, dat lieten si. Daerom ghy haer oock alle dit ongheluck liet ghebueren. | |
24Siet, dese stadt is beleyt, datse ghewonnen, ende om des sweerts, hongers ende Pestilencien wille, inder Chaldeen handen, die teghen haer strijden, ghegheuen worden moet. Ende ghelijck ghy gesproken hebt, soo gatet nv, dat siet ghy. | |
25Ende ghy HEEre HEEre, spreeckt tot my: Coopt ghy eenen Acker om gelt, ende neemt ghetuyghen daer toe, so doch de stadt inden handen der Chaldeen ghegheuen wordt. | |
28Daerom soo spreect de HEERE alsoo:Ga naar margenoot* Siet, Ick geue dese stadt inde handen der Chaldeen, ende inde handen NebucadNezars des Conincx tot Babel, ende hy salse winnen. | |
29Ende de Chaldeen die teghen dese stadt strijden, die sullense innemen, ende metten viere aensteken, ende verbranden, tsamen metten huysen daer si op den daken den Baal ghewieroockt hebben, ende anderen goden Drancoffer geoffert hebben, op dat si my vertoornen souden. | |
30Want de kinderen Israels, ende de kinderen Iuda hebben van haerder iuechden aen ghedaen dat my qualijcken behaecht, ende de kinderen Israels hebben my vertoornt, door de wercken haerder handen, seyt de HEEre. | |
31Want van dier tijt af, dat dese Stadt getimmert is gheweest, tot desen daghe toe, soo heeft si my toornich ende gram ghemaect, dat icse van mijnen aensicht moet wech doen, | |
32Om alle der boosheyt wille der kinderen Israels, ende der kinderen Iuda, die si gedaen hebben, datse my vertoornden. Siet, hare Coninghen, Vorsten, Priesteren, ende Propheten, ende die in Iuda, ende Ierusalem woonen, | |
33Ga naar margenoot† Hebben mi den rugghe, ende niet dat aensicht toe gekeert, Hoe wel icseGa naar margenoot* ghestadelijck leeren liet, Maer si en wouden niet hooren, noch haer beteren. | |
34Ga naar margenoot* Daer en bouen hebben si hare grouwelen in dat huys gheset, dwelcke van my den naem heeft, op dat zijt souden veronreynighen, | |
35Ende hebben de Hoochten des Baals ghetimmert inden dale BenHinnom,Ga naar margenoot* op dat si hare sonen ende dochteren den Moloch verbernden. Waer af ick haer niet beuolen en hebbe, ende het en is my noyt inden sinne ghecomen, dat si sulcken grouwel doen souden, waer mede si Iuda alsoo tot sonden brachten. | |
36Ga naar margenoot+ Ende nv om dies wille, seyt de HEEre de Godt Israels alsoo, van deser stadt waer af ghy segt: Dat si sal van honger, sweert, ende Pestilencie, inde handen des Conincx te Babel ghegheuen worden. | |
37Ga naar margenoot† Siet, ick wilse vergaderen wt allen landen, derwaerts ickse verstoote, door mijnen grooten toorne, verbolghentheyt ende onbarmherticheydt. Ende ick wilse wederom tot deser plaetsen brengen, dat siGa naar margenoot† seker woonen sullen. | |
38Ende si sullen mijn volck zijn, so wil ic haer God zijn. | |
39Ga naar margenoot* Ende ick wil haer eenderley herte ende wesen gheuen, dat si my vreesen sullen haer leefdage, op dattet haer, ende haren kinderen nae haer wel gae. | |
40EndeGa naar margenoot‡ wil een eewich verbont met haer maken, dat ick niet en wil aflaten, haer wel te doen, Ende wil haer mijn vreese int herte gheuen, dat si van my niet en wijcken. | |
[pagina 37v]
| |
haer wel doen mach. Ende ick wilse in desen lande planten, getrouwelijcken, van gantscher herten ende van gantscher sielen. | |
42Want alsoo spreect de HEEre: Ghelijck als ick alle dit groot ongeluc hebbe laten comen ouer dit volck, Also wil ick oock alle tgoet ouer haer laten comen, dat ick haer gheseyt hebbe. | |
43Ende daer sullen noch Ackers gecocht worden, in desen lande daer ghy af segt, dattet selue woest ligghen sal, also oock, datter noch menscen, noch beesten in blijuen en sullen, ende dattet inden handen der Chaldeen gheleuert sal worden. | |
44Nochtans salmen daer om ghelt Ackers coopen, ende bebrieuen beseghelen, ende betuyghen inden lande BenIamin, ende rontom Ierusalem henen, ende inden steden Iuda, inden steden opten geberchten, inden steden inden Valleyen, ende inden steden teghent Suyden. Wandt ick wil haer gheuanckenisse weynden, seyt de HEERE. |
|