Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxj. Capittel.

¶ Hy vermaent tvolck Israels der weldaden ende liefden, die Godt altoos haer bewesen heeft, bysonder doen hijse wt Egipten leydde, soo en heeft hyse noyt verlaten noch verstooten, also en sal hyse oock nv niet verstooten, Maer hy salse in ghenaden weder op nemen, Ende verstaet onder de lichamelijcke belofte de roepinge der Heydenen, ende de goeden, die door Christum verleent worden.

1

⁺ TEr seluer tijt, spreeckt de HEEre, Wil ick aller gheslachten Israels Godt zijn, ende sy sullen mijn volc zijn. Also spreect de HEERE:

+ A vers 1

2

^* Dat volck dat ouergebleuen is vanden sweerde, heeft ghenade gheuonden inder Woestijnen, Israel trect henen tot zijnder rusten.

* Num. 14.d.31

3

De HEEre is my verschenen van verren, Ick hebbe v oyt ende ghestadelijcken liefghehadt, daerom heb ick v tot my ghetoghen wt enckel goedertierenheyt.

4

Welaen, ic wil v wederom bouwen, dat ghy ghebout sult heeten, ghy maghet Israels, Ghy sult noch vrolijck trommen ende wtgaen aen den dansch.

5

Ghy sult wederomme wijnberghen planten aen de berghen Samarie, planten salmen, ende daer toe pijpen.

6

Want den tijt sal noch comen, dat de wachters opten geberchte Ephraim roepen sullen: Wel op,^‡ ende laet ons henen op gaen na Sion, tot den HEEre onsen Godt.

‡ Esaie. 2.a.3. Mich. 4.a.2. Sach. 8.d.21.

7

Want also spreect de HEEre: Roept ouer Iacob met vruechden, ende iuychet ouer dat hooft onder den Heydenen. Roept luyde, Roemet, ende segghet: HEEre helpt dijn volck, die ouerghebleuene in Israel.

8

⁺ Siet, Ick wilse wt den Noortschen Landen brenghen, ende wilse vergaderen wt den eynden der Aerden,^† beyde blinden, Lammen, beuruchten, ende die int kinder bedde ligghen, dat sy met grooten hoopen weder herwaerts comen sullen.

+ B vers 8

† Luc. 14.c.21.

9

Sy sullen weenende comen, ende biddende, soo wil ickse leyden, Ick wilse leyden aen de waterbeken op de effene weghen, op dat sy haer niet en stooten.^* Wandt ick ben Israels vader,^† Ende Ephraim is mijn eerste geboren sone.

* Deut. 32.a.6

† Ge. 48.d.20

10

O ghy Heydenen hoort dat woordt des HEEren, ende vercondiget dat verre inde Eylanden, ende segt:^* Die Israel verstroyt heeft, die salt oock weder vergaderen, ende sal haerder hoeden, ghelijck een Herder zijnder cudden.

* Sach. 8.c.13.

11

Want de HEERE sal Iacob verlossen, ende vander hant des Machtighen ontrucken.

12

Ende sy sullen comen, ende op de hoochten te Sion iuychen. Ende totten gauen des HEEren sullen sy haer vergaderen, te weten, tot Coren, most, olye, ende ionghe Schapen, ende Ossen. Dat haer siele zijn sal, ghelijck eenen waterrijcken hof, Ende sy en sullen niet meer becommert zijn.

13

⁺ Dan sullen de Ioncfrouwen vrolijck aenden dansse zijn, daer toe de ionghe gesellen, ende de ouden, deen metten anderen.^* Want ick wil haer trueren in blijschap verkeeren, ende wilse troosten, ende verblijden na hare bedructheyt.

+ C vers 13

* Ioan. 16.c.20.

14

Ende ick wil de herten der Priesteren vol vruechden maken,^† en mijn volck sal mijnder gauen de volheyt hebben, spreeckt de HEEre.

† Collo. 2.b.10.

15

Also spreect de HEEre:^† Men hoort een claghelijcke stemme, ende bitter weenen, op der hoochte, Rachel beweent hare kinderen, ende en wil haer niet laten troosten ouer hare kinderen, want het is met hen wt.

† Iere. 2.c.16. Mat. 2.c.18.

16

Maer de HEEre spreect alsoo: Laet dijn schreyen ende weenen, ende laet achter de tranen dijnre oogen, Want uwen arbeyt sal wel gheloont worden, seyt de HEEre. Sy sullen weder comen wt den Lande des viants.

17

Ende dijne Nacomelinghen hebben veel goets te verwachten, spreeckt de HEEre, wandt dijne kinderen sullen weder in hare palen comen.

18

Ick hebbe wel ghehoort, hoe dat Ephraim claghet.^* Ghy hebt my ghecastijt, ende ick ben oock ghecastijt, ghelijck als een ongetemt calf,^† Bekeert ghy my soo worde ick bekeert. Want ghy HEEre zijt mijn Godt.

* Ezec. 20.f.43.

† Tren. 5.c.21. Sach. 1.a.3.

19

Doen ick bekeert werde, dede ick boete. Want na dien ick cloeck ghemaect ben, soo sla ick my op de dgye. Want ick ben te schanden geworden, ende stae beschaemt, want ick moet lijden den spot mijnder iuecht.

20

^* En is Ephraim niet mijn weerde soon, ende mijn troetel kindt? Want ick ghedencke noch wel daer aen, wat ick hem gheseyt hebbe. Daerom breect my mijn herte teghen hem, dat ick my zijnder ontfermen moet, spreect de HEEre.

* Gen. 48.d.19

21

Richt v grafteeckenen op, set v truer-

[p. 36v]

mercken, ende richt dijn herte op de ghebaende strate, daer ick op ghewandelt hebbe. Keert wederom, Maget Israels, keert weder, tot dese dijne steden.

22

Hoe langhe wilt ghy doch herwaerts ende ghintswaerts om gaen, ghy afgheweken dochter? Wandt de HEERE sal wat nieus inden Lande scheppen, De vrouwe sal den Man omuanghen.

23

Alsoo spreeckt de HEEre Sebaoth, de God Israels: Men sal noch dit woort spreken inden Lande Iuda, ende in zijne steden, als ick hare gheuanckenisse wenden sal: De HEEre seghene v ghy wooninghe der gherechticheyt, ghy heylighe berch.

24

Ende daer sal Iuda woonen met alle zijn Steden, ende daer toe Ackerlieden, ende die met cudden rontsom trecken.

25

Want ick wil de moede sielen verquicken,^† ende de becommerde sielen versaden.

† Matt. 5.a.6.

26

⁺ Daerom ben ick ontwaect, ende sach op, ende heb so soete geslapen.

+ E vers 26

27

Siet, den tijt coemt, spreect de HEEre, dat ick dat huys Israels, ende dat huys Iuda besayen wil, beyde met Menschen ende met Vee.

28

^‡ Ende ghelijck als ick ouer haer ghewaeckt hebbe, om wt te royen, wt te rucken, af te breken, te verderuen, ende te plaghen: Alsoo wil ick ouer haer wacker zijn, om te bouwen, ende te planten, seyt de HEEre.

‡ Deut. 28.g.63 Iere. 32.c.16. Sach. 8.c.13.

29

Ter seluer tijt en salmen niet meer segghen:^† De vaders hebben suere druyuen gheten, ende der kinderen tanden zijn stomp gheworden.

† Ezech. 18.a.2. Tren. 5.a.7.

30

Maer een yeghelijck sal om zijnder misdaets wille steruen, Ende so wat mensche dat de suere druyuen eet, dien sullen zijne tanden stomp worden.

31

^* Siet, den tijt coemt, spreect de HEEre, dat ick metten huyse Israels, ende metten huyse Iuda een nieuwe verbont maken sal,

* Heb. 8.b.8. Baruc. 2.e.35.

32

Niet ghelijck dat verbont geweest is, dat ic met haren vaderen maecte, doen ickse byder hant nam, dat ickse wt Egipten Landt leydde. Welcke verbont sy niet ghehouden en hebben, ende ickse dwinghen moeste, spreect de HEEre.

33

^* Maer dit sal dat verbondt zijn, dat ick metten huyse Israels maken wil na deser tijt, spreect de HEEre.^+‡ Ick wil mijn wet in haer herte gheuen, ende in haren sin schrijuen,^* Ende sy sullen mijn volck zijn, soo wil ick haer Godt zijn.

* Heb. 10.b.16.

+ F vers 33

‡ Psa. 40.b.9 Esaie. 51.b.7.

* Iere. 24.b.7 30.d.22.

34

Ende niemandt en sal den anderen, noch deen broeder den anderen leeren, ende segghen: Kendt den HEEre. Maer sy sullen my altesamen kennen, beyde cleine ende groote, spreect de HEEre.^* Want ick wil haer hare misdaet vergheuen, ende haerder sonden nemmermeer ghedencken.

* Actor. 10.f.43

35

Alsoo seyt de HEEre,^† die de Sonne den daghe, ende de Mane, ende de Sterren, na haren loop, den nachte tot eenen lichte geeft.^* Die de See beweecht, dat hare goluen bruysen,^‡ HEEre Sebaoth is zijnen Name.

† Gene. 1.b.16. Psal. 136.a.8. Deut. 4.c.19. 4.Es. 6.e.45

* Esai. 51.c.15.

‡ Esa. 48.a.2. 51.c.15. 54.a.5

36

Wanneer sulcke ordinantien af comen voor my, spreect de HEEre, soo sal oock dat saet Israels op houden, dattet voor my gheen volck meer en sy eewelijck.

37

Alsoo seyt de HEEre: Wanneermen den Hemel bouen can ghemeten, ende den gront der Aerden doorsoecken,^† soo wil ick oock verwerpen dat gantsche saet Israels, om alle dat sy doen, spreect de HEEre.

† Roma. 11.a.1.

38

^† Siet, den tijt coemt, seyt de HEEre, dat de stadt des HEEren sal ghetimmert worden, vanden toorne Hananeel aen, tot aen de hoecpoorte toe.

† 2.Esd. 3.a.1. Sac. 14.b.10

39

Ende dat richtsnoer sal neffens de selue wijder wt gaen totten hueuel Gareb toe, Ende het sal hem na Gaath omme keeren.

40

^* Ende dat gantsche dal der Lijcken, ende der asschen, metten gheheelen Acker, tot aen de beke Kidron, totten hoecke toe aen der peerden poorte, tegent Oosten, sal den HEEre heylich zijn, dattet nemmermeer verschuert noch af ghebroken en sal worden.

* Iere. 19.b.6.