Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxiiij. Capittel.

¶ Een openbaringhe wort den Propheet van God den HEEre vertoont tot op den volcke reyckende.

1

⁺ SIet, de HEERE wees my twee Vijchkoruen gheset voor den Tempel des HEEren (na dien dat de Coninck tot Babel NabucadNezar wech gheuoert hadde^† Iechaniam den Sone Ioiakim, den Coninck Iuda, metten Vorsten Iuda timmerlieden ende Smeden van Ierusalem, ende na Babel ghebracht hadde)

+ A vers 1

† 4.Reg. 24.d.15.

2

Inden eenen korue waren seer goede Vijghen, ghelijck als de eerste rijpe Vijghen zijn. Inden anderen korf waren seer quade Vijghen, Ia datmense niet ghegheten en coste, soo quaet waren sy.

3

Ende de HEEre sprac tot my: Ieremia, wat siet ghy? Ick sprack:^† Vijghen. De goede Vijghen zijn seer goet: Ende de boose zijn seer boos, datmense niet gheten en can, so boos zijnse.

† Iere. 29.c.17. Hose. 9.b.10.

4

⁺ Doen geschiede des HEEren woort tot my, ende seyde:

+ B vers 4

5

Alsoo spreeckt de HEEre de Godt Israels: Ghelijc als dese vijghen goet zijn, alsoo wil ick my genadelijc aennemen der gheuanghenen wt Iuda die ick wt deser plaetse hebbe laten trecken inder Chaldeen Lant.

6

Ende ick wilse ghenadelijck aensien, Ende ick wilse weder in dit Lant brenghen, ende wilse stichten ende niet af breken, Ick wilse planten, ende niet wtroyen.

7

^‡ Ende ic wil haer een hert gheuen, dat sy my kennen sullen, dat ick de HEEre ben. Ende sy sullen mijn volck zijn, soo wil ick haer Godt zijn, wandt sy sullen haer van gheheelder herten tot my bekeeren.

‡ Deut. 29.a.4 Iere. 30.d.22. 31.f.33. 32.e.38.

8

^* Maer ghelijckerwijs als de boose vijghen so quaet zijn, datmense niet gheeten en can, spreect de HEERE. Alsoo wil ick Sedekiam den Coninck Iuda met zijnen Vorsten, ende wat ouer ghebleuen is tot Ierusalem, ende ouergheschoten is in desen Lande, ende die in Egipten woonen, wech gheuen,

* Iere. 29.c.17. Hose. 9.b.10.

9

Ick wil haer ongheluck toe voeghen,^† Ende in gheenen Coninckrijcke opter Aerden laten blijuen, dat sy tot schande sullen comen, tot een spreeckwoort, tot een Fabel, ende tot eenen vloeck, op alle plaetsen daer ickse henen verstooten sal.

† Iere. 29.c.18.

10

Ende^† ick wil sweert, hongher, ende Pestilentie onder haer seynden, tot dat sy vergaen vanden Lande dwelcke ick haer ende haren Vooruaders ghegheuen hebbe.

† Iere. 27.a.8. 42.c.17. Ezech. 6.c.11. Eccl. 40.b.19 4.Esd. 15.g.49. 16.b.20.