Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xij. Capittel.

¶ Eenen vriendelijcken twist tusscen Godt ende den Prophete, om dat hy den Godtloosen soo veel ghelucx, ende den oprechten so veel lijdens in deser tijt gheeft, van die verstootinghe der Heydenen.

1

⁺ O HEEre oft ick met v al rechten woude, soo behout ghy nochtans recht. Nochtans moet ic van rechte met v spreken.^† Waeromme gatet doch den Godtloosen so wel? Ende de verachters hebben van als de volheyt.

+ A vers 1

† Iob. 21.a.7. Psal. 73.a.2. Abac. 1.c.13.

2

Ghy plantse, datse wortelen crijghen ende wasschen ende vrucht voortbrenghen. Ghy laetse veel van v roemen, nochtans en castijt ghijse niet.

3

Maer O HEERE ghy kent my, ende siet my, ende proeft mijn herte voor v.^† Ende ghy laetse vry henen gaen, ghelijck als schapen op dat si gheslaghen souden worden. Ende ghy spaertse, op dat si ghedoot souden worden.

† 2.Pet. 2.c.12.

4

Hoe lange sal doch dat lant^† dus iammerlijck staen, Ende dat gras opten velde ouer al verdorret, om der inwoonders boosheyt wille, dat beyde vee ende voghelen daer niet meer en zijn? Want sy segghen: Ia hy weet veel, hoe dattet ons gaen sal.

† Iere. 14.a.2.

5

Als v die moede maken, die te voets gaen, hoe wilt v dan gaen als ghy metten Ruyteren loopen sult? Ende als ghi inden lande daer vrede is, sekerheyt soect. Wat wilt dan met v werden by de hoouaerdighe Iordane.

6

Want uwe broeders ende ws Vaders huys verachten v ooc, ende roepen iuyt ouer v.^+† Daerom en betrout haer niet, al spreken si vriendeliken met v.

+ B vers 6

† Ierem. 9.a.4 Mich. 7.a.5.

7

Daerom heb ick mijn huys moeten verlaten, ende mijn erfdeel mijden, ende mijn lieue siele inder vianden handt ghegheuen.^* Mijn erffenisse is my gheworden ghelijc eenen Leeuwe inden woude, ende het brullet teghen my, daerom ben ick vertoornt.

* Esaie. 19.e.25.

8

Mijn erfdeele is ghelijck als de ghespickelde voghelen, om welcken haer de voghelen vergaderen.

9

Wel op ende versaemt v alle ghy beesten inden velde, coemt ende verslindet.

10

^* Herders, ende dier vele hebben mijnen^† wijngaert verdoruen, ende mijnen acker vertreden. Sy hebben mijnen schoonen acker tot een woestijne ghemaect, sy hebben hem eensaem ende ledich gemaect.

* Esaie. 3.c.13. 56.c.9.

† Esaie. 5.a.1. Psal. 80.b.14

11

Ick siet by nae, hoe iammerlijc dat hy verwoest is. Iae dat gheheele Landt is woest. Maer niemant en willet ter herten nemen.

12

Want de Verderuers comen daer henen, ouer alle berghen der Woestijnen, ende dat verslindende sweert des HEEREN vanden eenen eynde des landts totten anderen, ende daer en sal gheen vleesch vrede hebben.

13

Sy saeyen tarwe, maer dijstelen sullen si maeyen, ende wat si ghewinnen, dat en coemt haer tot gheen profijt. Sy en sullen niet verblijdt worden, van haer incomen, om de toornighe gramschap des HEEren.

14

⁺ Alsoo seydt de HEERE, teghen alle mijne boose ghebueren, die dat erffenisse aentasten, dat ick mijnen volcke Israel wt ghedeylt hebbe: Siet, ick wilse wt haren Lande wtrucken, ende dat huys Iuda wt haren middel rucken.

+ C vers 14

15

^† Ende als ickse nv wt gheruct hebbe, soo wil ick wederom haerder ontfermen, Ende wil eenen yeghelijcken tot zijnen erfdeel,^* ende in zijn landt weder brenghen.

† Deut. 4.c.29. 30.a.3. Esai. 54.b.7.

* 1.Esd. 1.a.3. Deut. 10.d.26

16

Ende het sal gheschieden, in dien sy dan van mijnen volcke leeren sullen, dat sy by mijnen Name sweeren^† (Soo warachtelijck als de

† Iere. 4.a.2. 5.a.2.

[p. 28v]

HEERE leeft) ghelijck als si (te voren) mijnen volcke geleert hebben te sweeren by Baal, so sullen si onder mijn volc ghesticht worden.

17

Maer^† indien si niet en willen hooren, soo wil ick sulcke volc wtroeyen, ende te niet brenghen, seyt de HEERE.

† Matt. 22.a.5.