Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Als de Propheet vertelt heeft het ghewelt, ende de weldaden des Salichmakers, so seyt hi God den HEERE lof ende danck. Ende met groote suchtinghe ende heeter aendacht roept hy de toecoemst ons verlossers. | |
1Ga naar margenoot+IC wil der goedertierenheyt des HEEren ghedencken, Ende des Lofs des HEEren, in alle dat ons de HEEre gedaen heeft, ende der grooter weldaden aenden huyse Israels, die hy haer gedaen heeft door sine barmherticheyt ende groote goedertierenheyt. | |
2Want hy sprack: Sy zijn ymmer mijn volck, kinderen die niet valsch en zijn, daerom was hy haren Heylandt. | |
[pagina 22r]
| |
hem oock,Ga naar margenoot* Ende de Enghel die voor hem is, die halp haer. Hy verlostese daerom, dat hyse lief hadde, ende haer spaerde. Hy namse op,Ga naar margenoot† ende droechse altijd van outs her. | |
4Ga naar margenoot* Maer si verbitterden ende vertoornden sinen heyligen gheest. Daerom wert hy haer viant, ende street teghen haer. | |
5Ende hy ghedacht weder opten voorledenen tijt, op Mosen, die onder zijn volc was. Waer is dan nv,Ga naar margenoot† diese uyt den Meyr leyde, metten Herders zijnder cudden? Waer is hy die sinen heyligen gheest onder haer gaf? | |
6Die Mosen byder rechter hant leyde, door zijnen heerlijcken arm. Ga naar margenoot† Die de wateren voor haer deylde, op dat hy hem eenen eewighen Naem soude maken. | |
7Ga naar margenoot+Diese door de diepte voerde, gelijc de peerden inder woestijne, die niet en struyckelen. | |
8Ghelijc dat vee dat int velt henen gaet, dwelck den adem des HEEren drijft. Alsoo hebt ghy oock dijn volck gheleyt, op dat ghy v eenen heerlijcken Naem sout maken. | |
9SoGa naar margenoot† siet nv vanden Hemel, ende siet af van dijne heylige heerlijcke wooninge. Waer is nv dijnen ijuer, dijne macht? Dijne groote heerlijcke bermherticheydt hout haer hert teghen my. | |
10Ghy zijt dochGa naar margenoot† onse vader, want Abraham en weet van ons niet, ende Israel en kent ons niet. Maer ghy HEEre zijt onse vader ende onse verlosser, van outs her is dat dijnen Naem. | |
11Ga naar margenoot* Waerom laet ghy ons HEERE dolen van uwen weghe, ende onse herte verharden, dat wy v niet en vreesen? Keert weder, om dijnre knechten wille, om den stamme wille dijns erfdeels. | |
12Sy besitten schier gheheel ende al dijn heylich volck. Dijne vianden vertreden dijn heylichdom. | |
13Ga naar margenoot+Wy zijn ghelijck als voormaels, doen ghy ouer ons niet en domineerde, ende recht oft wy nae uwen Naem niet ghenoemt en waren. | |
14Ga naar margenoot* Och oft ghi den Hemel schuerde, ende voert daer af.Ga naar margenoot† Dat de berghen voor v versmelteden, ghelijck als een Heet water, vanden crachtighen viere versiet. | |
15Op dat dijnen Naem onder dijne vianden bekent werde, Ende dat de Heydenen voor v beuen moesten. | |
16Door de wonderlijcke wercken die ghi doet, daermen niet op en vermoedet, doen ghy daer af daelde,Ga naar margenoot† ende als de berghen voor v versmelteden. | |
17Ga naar margenoot* Wantet van aenbeghinne der werelt noyt ghehoort en is, noch met ooren ghehoort, het en heeft oock gheen ooghe ghesien, wtghenomen dy Godt, wat den ghenen gheschiet, die op hem wachten. | |
18Ghy ontmoetede den vrolijcken, ende den genen die de gerechticheyt oeffenden, ende op uwe weghen dijnre ghedachten. Siet, ghy waert wel vertoornt, doen wy sondichden, ende langhe daer in bleuen, maer ons wert nochtans geholpen. | |
19Maer nv zijn wy alle gader ghelijck de onreyne, ende alle onse gherechticheyt is ghelijck een vuyl cleedt. Wy zijn alle verwelct ghelijck bladeren, ende onse sonden voeren ons wech, ghelijck als eenen wint. | |
20Niemant en roept dijnen Naem aen, oft maect hem op, dat hy hem aen v houde. Ga naar margenoot* Want ghy verbercht v aensicht voor ons, ende laet ons in onse sonden versmachten. | |
21Ga naar margenoot+Maer nv HEERE du bist onse vader.Ga naar margenoot† Wy zijn leem, ghy zijt onse potbacker, ende wy alle zijn dwerc uwer handen. | |
22Ga naar margenoot* HEERE en wilt doch niet te seer toornich wesen, Noch en ghedenckt der sonden niet eewelijcken. Siet doch dat aen, dat wy alle dijn volck zijn. | |
23Ga naar margenoot† De steden ws heylichdoms zijn tot een woestijne gheworden, Sion is tot een woestijne geworden, Ierusalem leyt verdestrueert. | |
24Ga naar margenoot* Dat huys onser heylicheyt ende heerlijcheyt, waer in onse vaders v ghelooft hebben, dat is metten vier verbrant, Ende al wat wy schoons hadden, dat is te schande ghemaect. | |
25HEERE wilt ghy soo hert zijn tot sulcken, ende swijghen, ende ons soo seer neder slaen? |
|