Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .lix. Capittel.

¶ In het voorgaende Capittel hebben haer de Ioden beclaecht, dat God haer niet en verhoort, dien andtwoort hy hier, ende seyt: Oorsake dat ick v niet en verhoore, ten is niet van mijnent weghen, maer uwe ontrouwe godloosheyt ende schalcheyt doetet.

1

⁺SIet,^† des HEEren handt en is niet te cort, alsoo dat hy niet ghehelpen en can: Ende zijn ooren en zijn niet^* dick gheworden, dat hy niet hooren en mach.

+ A vers 1

† Num. 11.e.23. Esaie. 50.a.2.

* verstopt.

2

Maer uwe onduechden scheyden v ende uwen Godt van malcanderen,^* Ende uwe sonden verberghen dat aensicht van v, dat ghy niet verhoort en wort.

* Psa. 66.c.18 Esaie. 1.b.15.

3

Want^† uwe handen zijn met bloede besmet, ende uwe vingheren met onduechde. Vwe lippen spreken valscheyt, uwe tonge versiert dat onrecht is.

† Esaie. 1.c.15. 4.Esd. 1.d.26

4

Daer en is niemandt die van gherechticheyt predickt, oft trouwelijcken richte. Men betrouwet op ydelheyt, ende en spreect niet dat wat dooch.^† Met ongheluck zijn sy beurucht, ende baren moeyte.

† Iob. 15.d.35. Psal. 7.b.15.

5

Sy brueden Basiliscus eyer wt, ende wercken spinnen webbe. Eetmen van haren eyeren, so moetmen steruen. Maer treedtment ontwee, soo coemt daer een Ader wt.

6

Haer spinneweb en dooch niet tot cleederen, ende dat sy ghewrocht hebben, en dient niet te decken. Wandt haer werck is moeyte, ende in haren han-den is boosheyt.

7

Hare^† voeten loopen totten quade, Ende sy zijn snel om ontschuldich bloet te storten. Haer gedachten zijn moeyte, haren wech is enckel verderuinghe ende schade.

† Prou. 1.a.16. Roma. 3.b.15.

8

^† Sy en kennen den wech des vredes niet, ende daer en is gheen Recht in hare ghanghen. Sy zijn verkeert op hare straten, soo wie daer op gaet die en heeft nemmermeer vrede.

† Rom. 3.b.17.

9

⁺Daerom is dat recht verre van ons, ende wi en vercrijgen de gerechticheyt niet.^† Wi wachten op het licht, siet, so wordet duyster: Op den schijn, siet, soo wandelen wy int doncker.

+ B vers 9

† Iob. 30.c.27.

10

Wy^† tasten na den want ghelijck de blinde, ende tasten als de ghene die gheen oogen en hebben. Wy stooten ons inden middach, als oft waer inder schemeringhe, wy zijn inden duysteren, ghelijck de doden.

† Deut. 28.c.29. Ioan. 12.e.35. 2.Petr. 1.b.9. Iob. 5.b.14. Prou. 4.c.19.

11

Wy morren alle ghelijck de beyren, ende pijpen ghelijck de duyuen. Als wy opt recht verwachten, so en ist daer niet: Op het Heyl, so is het verre van ons.

12

Want onser ouertredingen voor v is te veel, ende onse sonden antwoorden teghen ons. Want onze ouertredingen zijn by ons, ende wy voelen onse sonden met ouertreden,

13

Ende lieghen teghen den HEERE, ende te rugghe keeren, van onsen Godt, ende met vermetelijck spreken ende onghehoorsaemheyt, voornemen ende versieren valsche woorden wt der herten.

14

Daerom is oock dat recht te rugge geweken, ende gerechticheyt verre afghetreden.

15

^† Want de waerheyt valt opter straten, ende dat Recht en mach niet te voorschijn comen. Ende de waerheyt is wech, ende^† soo wie vanden quaden wijct, die moet alle mans roof zijn. Sulcx siet de HEEre, ende het behaecht hem qualijck, datter gheen Recht en is.

† 4.Esd. 14.b.17.

† 2.Tim. 3.b.11.

16

⁺Ende hy siet datter niemandt en is, ende verwondert hem, datter niemant voor haer en treedt. Daerom helpt hy hem selfs met zijnen arm, ende zijne gherechticheyt onderhout hem.

+ C vers 16

17

^† Wandt hy trect gherechticheyt aen gelijck een pantsier, ende hy settet eenen helm des Heyls op zijn hooft. Ende hy trect hem aen ter wrake, ende cleedt hem met ijuer, ghelijc met eenen rock.

† Ephe. 6.b.14 1.Tes. 5.a.8. Sap. 5.c.19. Iob. 29.b.14.

18

Als die zijne wedersegghers verghelden, ende zijne vianden betalen wil met gramschap, Ia den Eylanden wil hy betalen,

19

Op dat den^† Naem des HEEren gheureest worde vanden nederganck, ende zijne heerlijcheyt vanden opganc der Sonnen. Wanneer hy comen sal als eenen opgehouden stroom dien de wint des HEEren drijft.

† Psal. 113.a.3. Malac. 1.c.11.

20

^† Want dien te Sion sal een verlosser comen, ende den ghenen die haer in Iacob vanden sonden bekeeren, spreeckt de HEEre.

† Psal. 14.a.7. Rom. 11.d.26.

21

Ende ick make sulcken verbont met hen, spreect de HEEre: Mijnen gheest, die by v is,^* ende mijne woorden die ick in dijnen mondt geleyt hebbe, die en sullen van dijnen mont niet wijcken, noch vanden mondt dijns saets, ende kints kinderen, spreect de HEEre, van nv aen tot inder eewicheyt.

* Esaie. 51.c.16. Iere. 1.a.9.