Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xliiij. Capittel.

¶ Hy verwijt haer sine weldaden, ende om der ondanckbaerheydt wille van dien, soo worden si met recht verstooten, ende de Heydenen in haer plaetse ghesedt, Ten anderen bewijst hy de dwaesheyt ende nietheyt der valscher Goden, der beelderen, ende der geender diese maken ende eeren.

1

⁺SOo hoort nv mijn knecht Iacob, ende Israel dien ick vercoren hebbe.

+ A vers 1

2

Soo seyt de HEEre, die v ghemaeckt ende toebereyt heeft, Ende die v by staet, van Moeders Lichaem aen:^† En vreest niet mijn knecht Iacob, Ende ghy vroome, dien ick vercoren hebbe.

† Esai. 35.b.6. 41.c.18. 43.c.19.

3

Want ick wil water op de dorstige, ende stroomen op de dorre ghieten.^* Ick wil mijnen geest op dijn saet ghieten, ende mijn segheninge op uwe naecomelingen,

* Ezec. 36.d.26. Actu. 2.b.17. Ioel. 2.f.28.

4

Dat si wassen sullen als gras, ghelijc als Wilghen aen de waterbeken.

5

Dese sal segghen: Ick ben des HEEren, Ende ghene sal ghenoemt worden metten naem Iacobs. Ende dese sal hem met zijnder handt den HEEre toeschrijuen, ende sal metten Naem Israels ghenoemt worden.

6

⁺Alsoo spreect de HEEre de Coninck tot Israels, ende zijn verlosser de HEEre Sebaoth: Ick ben de^† eerste, ende ic ben de laetste, Ende sonder my en is gheen Godt,

+ B vers 6

† Esai. 41.a.4. 43.b.10. 48.c.12. Apoca. 1.b.8. 22.c.13.

7

^* Ende wie is my ghelijck, die daer roepe, ende vercondighe, ende het my bereyde, Ick die vander werelt af de Volcken sette? Laetse haer de teeckenen ende wat toecomen sal, vercondighen:

* Ier. 49.d.19 50.h.44.

8

En vreest niet, ende en verschrickt v niet. En heb ict v niet op dat mael laten hooren, ende vercondicht? Want ghy zijt mijne ghetuygen, Isser oock eenich God buyten my? Daer en is gheen steenrootse, Ick en weet ymmers gheenen.

9

De^† Afgodenmakers, die zijn altemael ydel, ende haer costelijckheyt en is gheen profijt. Sy zijn haer ghetuygen, ende en sien niet, mercken ooc niet. Daerom moeten si te schande worden.

† Psal. 115.a.4. 135.c.15. Iere. 51.c.17. Esai. 45.b.16

10

Wie zijnse, die eenen Godt maken, ende

[p. 16r]

eenen Afgodt gieten, die gheen profijt en is?

11

Siet, alle haer medegenooten worden te scande, want het zijn meesters wt menschen. Al quamen si alle gader te hoope, so moeten si haer nochtans vreesen, ende te schande worden.

12

Deene smedet dat ijser inder tangen, arbeyt inde gloeyte, ende bereytet met hameren, ende arbeyt daer aen met gantscher cracht zijns arms. Lijdet oock hongher, tot dat hy niet meer en can, en drinct oock geen water, tot dat hy crachteloos worde.

13

^+* De ander timmert hout, ende metet met dat Rechtsnoer, ende teeckenet met root steen, ende behouwet, ende circkelt het af, ende maket als eens mans beelde, als een schoon mensche, die inden huyse woone.

+ C vers 13

* Sapi. 13.c.11. Iere. 10.a.3.

14

Hy gaet haest daer aen onder de boomen in dat wout, op dat hy Cederboomen af houwe, ende neme Buecken ende Eycken. Iae eenen Cederboom die gheplant, ende die vanden reghen gewassen is,

15

Ende die den Lieden vierwerck gheeft. Daermen af neemt datmen hem daer by werme, ende datmen aenstooct, ende bacter broot mede. Aldaer maect hy eenen Godt af,^† ende bidt hem aen.

† Esaie. 2.b.8.

16

Hy maect daer eenen Afgodt af, ende knielt daer voor neder. De helft verbernt hy int vier, ende ouer de ander helft eet hy vleesch. Hy braet een ghebraet, ende versaet hem, Ende hy wermt hem ooc, ende seyt: Heya, Ick ben werm geworden, ick sie mijnen lust aent vier.

17

^* Maer dat ouerghebleuen deel, dat maect hy tot eenen God, dattet sinen Afgodt sy, Daer hy voor knielt, ende nederualt, ende bedet, ende spreect: Verlost my, want ghy zijt mijn Godt.

* Sapi. 13.b.13.

18

⁺Sy en weten niet, ende en verstaen niet.^† Want si zijn verblint, dat haer ooghen niet en sien, Ende haer herten, niet gemercken en connen, Ende en gaen niet in haer herten.

+ D vers 18

† Esai. 6.b.10.

19

Daer en is gheen vernuft ende cloecheyt voorhanden. Dat si doch dachten: Ic heb de helft met vier verbernt, ende hebbe op de kolen broodt ghebacken, ende vleesch ghebraden, ende ghegeten, Ende soude ic dat ouerschot tot eenen grouwel maken, ende soude ick knielen voor eenen block?

20

Het gheeft Asschen, ende het bedrieghet herte, dwelcke hem tot hem neyget, ende en can zijn siele niet verlossen, Noch en denct hy niet: Is dat oock een bedriegherije, dat mijn rechter hant bedrijft?

21

Daer op denct, O Iacob ende Israel, want ghy zijt mijn knecht. Ick hebbe v bereyt, dat ghy mijn knecht sout wesen, Israel en vergheet mijnder niet.

22

^† Ick verdrijue uwe misdaet, ghelijck een wolcke, ende uwe sonden ghelijc den Neuel. Keert v tot my, want ick verlosse v.

† Esai. 43.d.25 Psal. 130.a.8.

23

^* Iuychet ghy Hemelen, want de HEERE heuet ghedaen. Roept ghy Aerde hier beneden, Ghy Bergen weest vrolijck met iuychen, dat wout ende alle boomen daer in. Want de HEEre heeft Iacob verlost, ende is in Israel heerlijck.

* Esai. 49.c.13.

24

⁺Alsoo spreect de HEEre dijn verlosser, die v van Moeders lichaem aen bereydet heeft:^* Ick ben de HEERE die alle dinc doet,^† die den Hemel alleen wtrect, ende die de Aerde wijt maect, sonder eenen hulper,

+ E vers 24

* Roma. 11.d.35

† Genes. 1.a.1. Esai. 40.c.22.

25

^‡ Die de Teeckenen der Waerseggers te niete^* ende de Propheteerders dul maket,^† die de wijsen te rugge keert, ende haer Conste tot sotternije maket.

‡ Exod. 8.d.18

* 3.Re. 22.d.23

† Esa. 29.c.14 1.Cor. 1.d.17.

26

Maer dat woort zijns knechts beuesticht hy, ende den raet zijnder boden volbrengt hy. Die tot Ierusalem spreect: Wort bewoont, ende totten steden Iuda: Sijt gebouwet, ende ick die haer verwoestinghe oprechte.

27

Ick die spreke tot de diepten: Verdroocht, Ende tot de stroomen: Verdwijnt.

28

Ick die spreke tot Cores: Die is mijn Herder,^* ende sal alle mijnen wille volbrenghen, datmen segghe tot Ierusalem: Wort ghetimmert, ende totten Tempel: Wort ghefundeert.

* 1.Esd. 1.a.1.