Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xlj. Capittel.

¶ Godt de HEEre vertoont hem als een die met den Ioden ende Heydenen te rechte sitten wil, haer aenclaghen ende verantwoort hooren, ende hy verwijt daer mede den volcke Israel, sine weldaden ende hare ondancbaerheyt.

1

⁺LAet de Eylanden voor my swijgen, ende de volcken hen stercken. Laetse herwaerts toe treden, ende nv spreken,^† laet ons met malcanderen rechten.

+ A vers 1

† Esaie. 1.c.18.

2

Wie heeft den rechtuaerdighen vanden opganck der Sonnen verwect? Wie riep hem dat hy ghinc? Wie gaf de Heydenen ende Coninghen voor hem, dat hy haerder machtich werdt, ende gafse sinen sweerde ghelijck als stof, ende sinen boghe ghelijck verstroyde stoppelen?

3

Dat hy hen naeiaechde, ende tooch door met vrede, ende en wert des weechs noch noyt moede.

4

Wie doeghet ende maket, ende roept alle menscen, deen voor, dander na vanden beginne aen?^† Ic bent de HEEre, beyde der eersten ende der laetsten.

† Esai. 44.b.6 48.c.12. Apoca. 1.b.8. 22.c.13.

5

Doen dat de Eylanden saghen, vreesden si, ende de eynden der Aerden verschricten. Sy ghenaecten, ende quamen by,

6

Deene holp den anderen, ende sprac tot sinen naesten: Sijt goets moets.

7

De timmerman nam den goutsmit tot hem, ende maecten metten Hamer dat blec glat opten aenbeelt, ende seyden: Dat sal fijn staen, ende hechtedent met naghelen aen, op dattet niet en soude wijcken.

8

⁺Maer ghy Israel mijn knecht, Iacob dien ic wtuercoren hebbe, ghy saet Abrahams mijns beminden,

+ B vers 8

9

Ick die v ghesterct hebbe vanden eynde der werelt aen, ende hebbe v gheroepen van haren gheweldighen ende sprack tot v: Ghy sult mijn knecht zijn, want ick verkiese v, ende en verworpe v niet.

10

^† En vreest niet, ick ben met v. En wijct niet, wandt ick ben dijn Godt, ick stercke v, ick helpe v ooc, ick onderhoude v door de rechter handt mijnder gherechticheyt.

† Esaie. 43.a.1. 54.a.4.

11

^* Siet, si sullen tot eenen spot, ende tot schande worden, alle de ghene die op v gram zijn: Sy sullen worden ghelijck als niet. Ende de Lieden die met v twisten, die sullen vergaen,

* Soph. 3.d.19.

12

Dat^† ghy nae hen vragen mocht, ende en sultse niet vinden. De Lieden die met v kijuen, die sullen worden als niet: Ende de Lieden die tegen v strijden, die sullen een eynde hebben.

† Psal. 37.e.36.

13

Want ic ben de HEEre dijn Godt, die uwe rechter hant sterct, ende tot v spreect: En vreest niet, ick helpe v.

14

^* Daerom en veruaert v niet ghy wormken Iacob,^† ghi arme hoopken Israel, ick helpe v, spreect de HEEre, ende dijn verlosser de Heylighe in Israel.

* Esai. 43.a.1.

† Luce. 12.c.32.

15

Siet, ic heb v tot eenen scherpen nieuwen dorschwaghen ghemaect, die racken heeft, op dat ghy de berghen dorschet ende vermaelt, ende dat ghy de hueuelen als caf maeckt.

16

Ghy sultse verstroyen, iae datse de wint wech sal voeren, ende den draeywint verweysteren. Maer ghy sult vrolijck zijn inden HEEre, ende sult v beroemen des Heylighen in Israel.

17

⁺De^† ellendighe ende arme soecken water, ende daer en is gheen, haer tonge verdorret van dorste: Maer ick de HEEre wilse verhooren, ick de Godt Israels en wilse niet verlaten.

+ C vers 17

† Gene. 21.c.19.

18

^* Maer ic wil wateruloeden op de hoochten openen, ende Fonteynen midden opten velde. Ick wil de woestijne tot waterzeen maken, ende dat dorre Lant tot wateraderen.

* Esai. 35.b.6. 43.c.19. 44.a.3.

19

Ick wil inder woestijne gheuen, Cederen, Vueren, Myrren ende Cypressen. Ic wil opten velde gheuen, Dennen, Buecken ende Boschboomen met malcanderen,

20

Op datmen sie ende bekenne, ende mercke ende verstae te ghelijck, dat de handt des HEEren sulcx ghedaen, ende de Heylighe in Israel sulcx gheschapen hebbe.

21

Daerom laet uwe sake voort comen, spreect de HEEre. Brengt hier voorhanden waer op dat ghy staet, spreect de Coninck in Iacob.

22

Laetse herwaerts treden, ende ons vercondighen, wat toecomende is, vercondicht ons ende propheteert toecomende dinghen. Laet ons met onsen herten daer op achten, ende mercken, hoe dattet hier naemaels gaen sal, oft laet ons doch hooren, wat daer toecomende is.

23

⁺Verclaert ons wat hier naemaels comen sal, soo willen wy dan mercken dat ghy Goden zijt. Ick torte v, doet goet, oft schade, soo willen wy daeraf spreken, ende met malcanderen toesien.

+ D vers 23

24

Siet, ghy zijt wt niet, ende uwe doen is oock wt niet, Ende v te verkiesen is eenen grouwel.

25

^* Maer ic verwecke eenen van Noorden, ende coemt vanden opganc der Sonnen, hy sal in mijnen Naem prediken, ende hy sal ouer de gheweldighe gaen, ghelijck als ouer leem, ende sal dat slijck treden, ghelijck als een potbacker.

* Esai. 43.a.5. Matth. 8.b.11

26

Wie can yet van aenbeghinne vercondighen, soo willen wijt verstaen? Oft propheteren vanden voorgaenden dinghen? Soo willen wy segghen: Ghy spreeckt recht, maer daer en is gheen vercondiger, niemandt die wat liet hooren, niemandt die van v lieden een woort hooren mochte.

27

Ick ben de eerste die tot Sion seyt: Siet, daer ist,^† ende ick gheue Ierusalem Predikers.

† Acto. 13.a.2.

28

Maer daer sie ic toe, maer daer en is niemant: Ende ic sie onder haer, maer daer en is gheen Raetgheuer. Ick vraechse, maer so en antwoorden si niet.

29

Siet, het is altemael enckel moeyte, ende gheheel niet met haren doen, Haer

[p. 15r]

Afgoden zijn windt ende ydelheydt.