Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xl. Capittel.

¶ Hier beghint de Propheet te vercondighen de verlossinge Israels, wt de Babiloonsche gheuanckenisse, niet alleene die, maer ooc daer by door een gheestelijck verstant de verlossinghe, die door Christum allen gheloouigen gheschieden sal. Ooc bescrijft de Propheet hier des menschen nietheyt, ende de hoochte, macht, ende ghewelt Gods, op dat hyse also tot berouwe ende beteteringhe mocht verwecken.

1

⁺TRoostet, troostet mijn volck, spreect dijne God,

+ A vers 1

2

Spreect met Ierusalem vriendelijcken, ende predict haer, dat hare ridderscap een eynde heeft, want haer misdaet is vergheuen. Want si heuet dubbel vander handt des HEEren ontfanghen, voor alle hare sonden.

3

^† Daer is een stemme eens Predicants inder woestijne: Bereyt den HEEre den wech, maect opten velde een effen bane onsen Gode.

† Esai. 57.c.12. Matth. 3.a.3. Marc. 1.a.3. Luce. 3.a.4. Ioan. 1.b.23.

4

Alle dalen sullen verhoocht worden, alle berghen ende hueuelen sullen vernedert worden. Ende wat onghelijck is, dat sal effen, ende wat oneffen is, dat sal slecht worden.

5

Want^† de heerlijckheyt des HEEren sal gheopenbaert worden. Ende alle vleesch met malcanderen sal sien, dat des HEEren mont spreeckt.

† Ioan. 1.b.14.

6

Daer spreect een stemme: Predict. Ende ick seyde: Wat sal ick prediken?^* Alle vleesch is hoy, ende alle sine goetheyt is ghelijck een bloeme opten velde.

* Psal. 90.a.6. Eccle. 14.b.15 Iacob. 1.b.10. 1.Pet. 1.d.24.

7

Dat hoy verdorret, de bloeme verwelcket. Want des HEEren gheest blaest daer in. Iae dat volck is dat hoy,

8

Dat hoy verdorret, de bloeme verwelckt:^† Maer dat woort onses Godts blijft eewelijck.

† Mat. 5.b.18. 24.c.35. Psal. 33.a.4. 119.m.89. 1.Pet. 1.c.25.

9

^* Sion du predikersse, climt op eenen hoogen Berch, Ierusalem du predicarinne heft uwe stemme op met macht, heft op, ende en vreest niet.^† Segghet den steden Iuda: Siet, daer is uwe God.

* 1.Pet. 2.b.9.

† Esai. 62.c.11. Sacha. 9.b.9

10

⁺Want siet, de HEEre HEEre coemt gheweldelijck, ende sinen arm sal heerschappen. Siet,^† sinen loon is by hem, ende zijne vergheldinghe is voor hem.

+ B vers 10

† Apoca. 22.c.12.

11

^* Hy sal zijn Cudde weyden ghelijc als een Herder, hy sal de Lammeren in sinen arme vergaderen, ende in sinen schoot dragen, ende de^† Oyen leyden.

* Eze. 34.d.23 Ioan. 10.b.11.

† Draghende moederen.

12

Wie metet de wateren metter vuyst, ende vattet den Hemel metter spannen? Ende begrijpt met eenen drielinc de Aerde, ende weghet de Berghen met eenen ghewichte, ende de Hueuelen met eender wage?

13

^† Wie onderrichtet den gheest des HEEren, ende welcke Raedtgheuer onderwijst hem?

† Sapi. 9.b.17. Rom. 11.d.34 1.Cor. 2.b.6.

14

Wien vraecht hi om raet, die hem verstandt gheue, ende leere hem den wech des Rechts? Ende leere hem de kennisse, ende onderwijse hem den wech des verstants?

15

Siet, de Heydenen zijn gheacht, ghelijc als eenen drup die inden Eemer blijft, Ende als een schaerdeken dat inder waghe blijft. Siet, de Eylanden zijn ghelijck een cleyn stof.

16

De Libanon waer te cleyn tot eenen viere, ende sine dieren te luttel totten Brantoffer.

17

Alle Heydenen zijn voor hem, ende euen als een nietich ende ydel dinck gheacht.

18

^+† Wien wilt ghy dan Godt nabeelden? Oft wat gelijckenisse wilt ghy hem maken?

+ C vers 18

† Act. 17.e.29. Esai. 46.a.4

19

De Meester ghiet wel een beelt, ende de goutsmit ouergultet, ende maect daer silueren ketenen aen.

20

Desghelijcken so wie een arme Heffinge vermach, die verkiest een hout, dwelck niet en veruuylt, ende soeckt eenen subtijlen meester daer toe, die een Beeldt make, dwelcke dueren mach.

21

En weet ghy niet? En hoort ghy niet? En ist v niet voormaels vercondicht? En hebt ghijt niet verstaen van aenbeghinne der Aerden?

22

Hy sit bouen opten omganck der Aerden, ende die daer op woonen zijn ghelijck als Sprinckhanen.^* Die den Hemel wtrect als een dun velle, ende breytse wt als een Hutte, daermen in woont.

* Esa. 44.e.24

23

Die de Vorsten te niet maeckt, ende de Richters op Aerden ydel maect,

24

Ghelijck of haren stamme, noch plante, noch saet, noch wortelen inder Aerden en hadde: Iae dat sy oock waer daer eenen windt onder haer waeyt, verdorren, ende dat haer eenen draeywindt ghelijck als stoppelen wech neemt.

25

^* Wien wilt ghy my dan naebeelden, dien ic ghelijc zijn mach? Spreect de Heylighe.

* Esai. 46.a.4

26

⁺Heft op uwe ooghen in de hoochte, ende siet. Wie heeft sulcke dinghen gheschapen, ende voert haer Heyr by ghetal daer wt?^† Diese alle met namen roept. Sijn vermoghen ende stercke cracht is soo groot, dattet oock aen eenen niet ghefaelgeren en can.

+ D vers 26

† Psa. 147.a.4 4.Esdr. 16.f.57.

27

Waerom spreect ghy dan Iacob, ende ghy Israel segghet: Mijnen wech is den HEERE verborgen, ende mijn Recht gaet voor mijnen Gode ouer?

[p. 14v]

28

En weet ghy niet? En hebt ghy niet ghehoort? De HEEre de eewige Godt, die de eynden der Aerden gheschapen heeft, en wort niet moede noch mat. Sijn verstant is ongrondeerlijck.

29

Hy geeft den moede cracht, ende sterckte ghenoech den onuermoghenden.

30

De ionge Ionghelinghen worden moede ende mat, ende die vallen.

31

^† Maer die opten HEEre wachten, die crijghen nieuwe cracht, dat si op varen met vloghelen ghelijck als Arents: Dat si loopen, ende niet mat en worden, dat si wandelen ende niet moede en worden.

† Iosue. 14.c.11