Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxvij. Capittel.

¶ Hoe hem Ezekias teghen God ende de vianden schicte, ende wat troost dat hy van Godt door Iesaiam ontfinck,

[p. 13r]

ende hoe de Engel des HEEren dat Assyrische heyr scheynde.

1

⁺MAer doen de Coninck Hiskia dat hoorde, schuerde hy zijn cleederen,^* ende tooch eenen sack aen, ende ghinck int huys des HEEren.

+ A vers 1

* 4.Reg. 19.a.1 Ione. 3.a.6.

2

Ende sant Eliakim den hofmeester, ende Sobna de Cancelier, met den outsten Priesteren, met sacken ghecleedt, tot Iesaiam den Propheet, den sone Amoz,

3

Dat sy tot hem segghen souden: Alsoo seyt Hiskia: Dat is eenen dach der droefheydt, des scheldens ende lasterens. Ende het gaet euen toe, als wanneer de kinderen aender gheboorte ghecomen zijn, ende daer en is gheen cracht te baren.

4

Och dat doch de HEEre dijn Godt hooren wilde de woorden des oppersten schenckers, welcken zijn HEEre de Coninck tot Assyrien ghesonden heeft te lasteren den leuenden Godt, ende te schelden met sulcke woorden gelijc de HEEre dijn God gehoort heeft. Daerom wilt ghy een ghebet verheffen voor de ouerghebleuene, die noch voorhanden zijn.

5

⁺Ende de knechten des Conincx Hiskia quamen tot Iesaia.

+ B vers 5

6

Ende Iesaias sprack tot haer: Alsoo segt uwen Heere: De HEEre seyt also: En verstaet v niet voor de woorden die ghy gehoort hebt, metten welcken my de knechten des Conincx tot Assyrien beschimpt hebben.

7

Siet, ic wil hem eenen anderen moet maken, ende hy sal wat hooren, dat hy wederomme thuys trecke in zijn Landt,^† ende ick wil hem door dat sweert vellen in zijn Lant.

† 4.Re. 19.f.37 Tob. 1.d.22.

8

^* Doen nv Rabsake weder quam, doen vant hy den Coninck tot Assyrien strijdende teghen Libna, want hy hadde ghehoort, dat hy van Lachis ghetoghen was.

* 2.Re. 23.e.27

9

Want daer quam eenen roep, van Tirhaka der Moren Coninck, seggende: Hy is wt ghetogen teghen v te strijden.

10

Als hy nv sulcx hoorde, sant hi boden tot Hiskia, ende dede hem seggen: Segghet Hiskia den Coninck Iuda alsoo: En laet v dijnen Godt niet bedrieghen, op den welcken ghy v verlaet, ende spreect: Ierusalem en sal niet in de hant des Conincx tot Assyrien ghegheuen worden.

11

Siet, ghy hebt ghehoort wat de Coninghen tot Assirien ghedaen hebben allen landen, haer te verbannen, ende ghy soudet verlost worden?

12

^* Hebben ooc der Heydenen Goden de Landen verlost, de welcke mijne vooruaders verdoruen hebben? Als zijn Gozan, Haram, Reseph, ende de kinderen Eden tot Thelassar.

* 4.Reg. 18.f.33

13

Waer is de Coninck tot Hamath, ende de Coninck tot Arphad, ende de Coninck der stadt Sepharuaim, Hena ende Iwa?

14

⁺Ende doen Hiskia den brief vanden Ambassaten ontfanghen ende ghelesen hadde, ghinck hy henen op int huys des HEEren, ende ontloock hem voor den HEEre.

+ C vers 14

15

Ende Hiskia badt voor den HEEre, ende sprack:⁺

+ Hiskias ghebet tot Godt.

16

HEEre Sebaoth, ghy Godt Israels,^* ghy die bouen den Cherubim sidt, ghy zijt alleen Godt ouer alle Conincrijcken op aerden,^† ghy hebt Hemel ende Aerde gemaect.

* Exo. 25.c.22.

† Gene. 1.a.1. Psa. 146.a.6 Acto. 14.c.14 Apoc. 14.b.7.

17

HEEre, neycht dijne ooren, ende hoort doch: HEEre doet dijne ooghen op, ende siet doch. Hoort doch alle de woorden Sanherib, die hy ontboden heeft, om te lasteren den leuenden Godt.

18

Het is waer HEEre, de Coningen tot Assyrien hebben woest ghemaeckt alle Conincrijcken tsamen met haren landen,

19

Ende hebben hare Goden int vier gheworpen.^† Want si en waren gheen Goden, maer wercken der menscen handen, hout, ende steen, die zijn vernielt.

† Iere. 2.b.8. Psal. 115.a.4. 4.Re. 19.c.17

20

Maer nv HEERE onse God, helpt ons van zijnder hant, op dat alle Conincrijcken op Aerden onderuinden, dat ghy alleen HEEre zijt.

21

Doen sant Iesaias de sone Amoz tot Hiskia, ende dede hem seggen: Also spreect de HEEre de Godt Israels,⁺ vant gene dat ghy my ghebeden hebt, van des Conincx Sanheribs weghen tot Assyrien,

+ D vers 21

22

Soo is dit dat de HEEre van hem spreeckt: De ionckfrouwe dochter Sion veracht v ende bespot v, ende de dochter Ierusalem knicket metten hoofde v nae.

23

Wien^† hebt ghy ghescheynt ende ghelastert? Ouer wien hebt ghy de stemme verheuen? Ende heft dijn ooghen op teghen den Heylighen in Israel.

† Sach. 2.b.8. Mat. 25.d.45 Acto. 9.a.5. Luce. 10.b.16.

24

Door uwe knechten hebt ghy den HEERE ghescheynt, ende spreect: Ick ben door de^† menichte mijnder wagenen hier op getoghen, op de hoochte der berghen, aen de zijde van Libanon, ende ic hebbe sine hooghe Cederboomen af gehouwen, tsamen met sinen wtgelesen Denneboomen, Ende ick ben ouer de hoochte tot aen zijn eynde aen dit woudt opten Lande ghecomen.

† Psal. 20.a.8. Iudith. 9.a.8.

25

Ick hebbe ghegrauen ende ghedroncken de wateren, ende ick hebbe met mijnen voetsolen wt ghedroocht alle verwaerde wateren.

26

⁺Maer en hebt ghy niet ghehoort, dat ick alsoo in voortijden ghedaen, ende van outs alsoo ghehandelt hebbe, ende doe nv ooc also,^† dat vaste Steden gedestrueert worden tot steenhoopen?

+ E vers 26

† Esai. 25.a.2. 26.a.5.

27

Ende hare Inwoonders ghescheynt ende versaecht worden, ende beschaemt blijuen.^* Ende worden tot veltgras ende groen cruyt, als hoy opten daecken, dwelcke verdorret eert rijpe wort.

* Psal. 37.a.2. 129.a.6.

28

Maer ic kenne dijn wooninge wel, dijnen wtganck ende inganck, ende uwe rasen teghen my.

29

Aenghesien dat ghy dan teghen my raest, ende dijne stoutheyt hier bouen voor mijnen ooren ghecomen is, soo wil ick v eenen rinck inder nuesen legghen,^† ende een ghebit in uwen mont, ende ick wil v weder thuys brenghen door den seluen wech dien ghy ghecomen zijt.

† Ezech. 29.a.4

30

Maer dat sy v dat teeken: Etet dit iaer ouer, wat vertreden is, ende dat ander Iaer soo wat van selfs wascht, ende dat derde iaer saeyt ende oogst, plant wijngaerden ende etet haer vruchten.

31

Want de verloste vanden huyse Iuda, ende de ouerghebleuene sullen noch weder nederwaerts wortelen, ende op-

[p. 13v]

waerts vruchten draghen.

32

Want de ouergebleuene van Ierusalem sullen noch wt gaen, ende de verloste vanden berghe Sion. Sulcx sal doen de ijuer des HEEren Sebaoth.

33

⁺Daerom spreeckt alsoo de HEERE vanden Coninck tot Assyrien: Hy en sal niet comen in dese Stadt, ende hy en sal oock niet eenen pijle derwaerts schieten, ende gheenen schilt daer voor comen, ende en sal gheenen walle daer om maken.

+ F vers 33

34

Maer den wech die hy ghecomen is, dien sal hy wederomme keeren, alsoo dat hy in dese Stadt niet en come, seyt de HEEre,

35

Want ick wil dese stadt beschermen, dat ick haer wthelpe om mijnen wille, ende om mijns Dienaers Dauids wille.

36

Doen^† voer de Engel des HEEren wt, ende sloech inden Assyrischen Leger hondert ende vijfentachtentich duysent mannen. Ende doen si smorgens vroech op stonden, siet, doen lacht ouer al vol enckel dooder lichamen.

† 4.Re. 19.g.35 Esai. 31.b.8. 2.Ma. 15.d.22 3.Mac. r.185.

37

Ende de Coninck tot Assyrien Sanherib, brack op, tooch wech, ende keerde weder thuyswaerts, ende bleef tot Niniue.

38

Daer nae geschiedet, als hy aenbadt inden huyse Nisroch zijns Godes,^* dat hem sine sonen sloeghen, Adramelech ende SarEzer, met den sweerde, ende si vloden int Lant Ararat. Ende zijn sone Assarhadon wert Coninck in zijn plaetse.

* Tob. 1.d.22.