Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxvj. Capittel.

¶ Hoe Sanherib de Assyrische Coninc Ierusalem belegherde, Dat aenbrengen des Assyrischen Hooftmans, ende de schampere redene tegen God, ende zijnen hoochmoet ende stout beroemen.

1

⁺ENde het gheschiede^† inden veerthienden Iare des Conincks Hiskia, dat de Coninck van Assyrien Sanherib op tooch teghen alle vaste steden Iuda, ende hy ghewanse.

+ A vers 1

† 4.Reg. 18.c.13 2.Par. 32.a.1. Esaie. 7.d.19. 10.a.5. 17.d.12

2

Ende de Coninck tot Assyrien sant den Rabsake van Lachis nae Ierusalem, tot den Coninck Hiskia met grooter macht. Ende hy tradt aenden waterstroome des oppersten grachts, aenden wech by des verwers Ackere.

3

Ende Eliakim de sone Hilkia, de Hofmeester, ende^† Sebena de Cancellier, ende Ioah Asaphs sone de schrijuer, ghinghen tot hem wt.

† Esaie. 22.c.15.

4

Ende Rabsake sprack tot haer: Segt doch den Hiskia: Alsoo spreect de groote Coninck, de Coninck tot Assyrien: Wat is doch dat voor eenen tort, daer ghy v op verlaet?

5

Ick dencke dat ghy v laet becouten, dat ghy noch raet ende cracht weet te strijden: Op wien verlaet ghy v dan, dat ghi my zijt afgheuallen?

6

^* Verlaet ghy v opten ghebrokenen riedtstock Egypten? Welcke soo een daer op lenet, so gaet hy hem door de hant, ende doorboortse. Alsoo doet Pharao de Coninck te Egipten alle den ghenen, die haer op hem verlaten.

* 4.Re. 18.d.21 Ezec. 29.a.6. Esaie. 30.a.2. 31.a.1.

7

Maer in dien ghy my seggen wilt: Wy verlaten ons opten HEEre onsen Godt. En is hy dan niet de ghene, welcx hoochten ende Altaren Hiskia af gebroken heeft?⁺ Ende die tot Iuda ende Ierusalem geseyt heeft: Voor desen altaer sult ghy aenbeden?

+ B vers 7

8

Wel aen, soo neemtet aen met mijn Heere de Coninck tot Assyrien. Ick wil v twee duysent paerden geuen, laet sien, oft ghy by v seluen cont wt gemaken die daer op rijden.

9

Hoe wout ghy dan blijuen voor eenen hooftman den alder cleynsten dienaer eenen mijns Heeren? Ende ghy verlaet v op Egipten, om der waghens ende Ruyters wille.

10

Daer toe meyndy dat ick sonder den HEEre ben op ghetoghen in dit Lant om dat selue te bederuen? Ia de HEEre sprack tot my: Reyst op in dit Lant, ende bederuet.

11

Maer Eliakim ende Sebena, ende Ioah spraken tot Rabsake: Lieue spreeckt doch met dijnen knechten opt Syrisch, want wy verstaent wel, ende en spreeckt doch niet opt Iootsche met ons, voor de ooren des volcx, dat op der mueren is.

12

Doen seyde Rabsake: <Meyndy dat mijn Heere my tot dijnen HEEre oft tot v ghesonden heeft sulcke woorden te spreken,⁺ Ende niet veel meer tot de Mannen die opter mueren sitten, dat si tsamen met v haren eyghenen dreck eten, ende hare eyghen pisse souden drincken?

+ C vers 12

13

Ende Rabsake stont, ende riep luyde opt Iootsche, ende seyde: Hoort de woorden des grooten Conincx, des Conincks tot Assyrien.

14

Soo spreect de Coninck: En laet Hiskia v lieden niet bedriegen, want hy en can v lieden niet verlossen.

15

Ende en laet Hiskia v lieden niet vertroosten opten HEEre, dat hy segghe: De HEEre sal ons verlossen, ende dese stadt en sal niet inde handen des Conincx tot Assyrien ghegheuen worden.

16

⁺En hoort Hiskia niet, wandt alsoo spreect de Coninck tot Assyrien: Doet het my te dancke, ende gaet tot my wt, so sult ghy een yeghelijck van sinen wijnstock, ende van sinen vijgheboom eten, ende wt sine fonteyne drincken,

+ D vers 16

17

Tot dat ick come ende hale v lieden in een landt, ghelijck als uwe lant is, een lant daer coren in is ende most, een landt daer broot ende wijngaerden in zijn.

18

En laet v lieden Hiskia niet becouten, dat hy segghe: De HEERE sal ons verlossen. Hebben oock de^† Goden der Heydenen, een yeghelijck zijn Lant verlost vander hant des Conincks tot Assyrien?

† Esaie. 10.b.11

19

Waer zijn de Goden tot Hamath ende Arphad? Waer zijn de Goden Sepharuaim?^† Hebben si oock Samariam verlost van mijnder hant?

† 4.Re. 17.a.6.

20

Welcke van allen Goden deser Landen, heeft zijn Lant verlost van mijnder hant? Hoe soude de HEEre dan Ierusalem verlossen van mijnder hant?

21

Maer si sweghen stille, ende en antwoorden hem niet. Wandt de Coninck hadde gheboden ende gheseyt: En antwoort hem niet.

22

Doen quamen Eliakim de sone Hilkia de hofmeester, ende Sobna de Cancelier, ende Ioah de sone Assaphs de schrijuer, met verschuerde cleederen, ende vertelden hem de woorden des oppersten schenckers.