Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Een straffinghe dat si den getrouwen Godt Israels verlaten, ende haer op de Egiptenaers crancke menschen betrouwen. Hy roepet volc weder tot Godt, ende hy seyt haer hulpe ende bescherminghe toe. | |
1Ga naar margenoot+VVee den ghenen dieGa naar margenoot† af trecken in Egipten om hulpe,Ga naar margenoot* ende verlaten haer op peerden, ende hopen op waghenen, om datter veel zijn, ende op Ruyters. Daerom dat si seer sterck zijn: Ende en houden haer niet totten Heylighen in Israel, ende en vragen niet na den HEEre. | |
2Maer hy is wijs, ende brengt ongheluck daer toe, ende hy en wendt zijne woorden niet, maer sal hem opmaken teghen dat huys der boosen, ende tegen de hulpe der quaetdoenders. | |
3Want Egipten is mensche, ende gheen Godt, Ende hare peerden zijn vleesch, ende geen gheest. Ende de HEEre sal sine hant wt strecken, dat de hulper struyckele, ende die gene dien gheholpen wordt, valle, ende alle tsamen vergaen. | |
4Ga naar margenoot+Want alsoo seyt de HEEre tot my: Ghelijck als eenGa naar margenoot† Leeuwe, ende eenGa naar margenoot* Ionghe Leeuwe brullet ouer sinen roof, als dien de Menichte der Herderen daer aenroept, so en verschrict hy hem niet van haren roepen, ende hy en achtet oock op hare menichte niet: Alsoo sal de HEEre Sebaoth neder varen om te strijden op den Berch Sion, ende op sinen Hueuel. Ende de HEEre Sebaoth sal Ierusalem beschermen | |
5Ga naar margenoot† (Ghelijck de voghelen met haren vlueghelen doen) beschutten, verlossen, daer in rontom gaen, ende wt helpen. | |
7Ga naar margenoot* Wandt tot dier tijt sal een yeghelijck zijn silueren ende guldenen Afgoden wech werpen, de welcke v uwe handen ghemaeckt hadden ter sonde. | |
[pagina 11v]
| |
worden, niet door eens menschen sweert, ende hy sal nochtans voor dat sweert vlieden, Ende zijne Ionghelinghen sullen Cijsbaer worden. | |
9Ende hare steenrootse sal van vreesen wech trecken, ende zijne Vorsten sullen voor de baniere de vlucht gheuen, spreect de HEEre, die tot Sion vyer, ende te Ierusalem eenen heerdt heeft. |
|