Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ De Propheet straft dat volc Gods dat sy byden Heydenen ende Godloosen troost ende hulp soecken. Ende dat sy den HEEre haren Godt niet en betrouwen. Een beschrijuinge der macht des toornighen Godts. | |
1Ga naar margenoot+VVee den afuallighen kinderen, seyt de HEEre,Ga naar margenoot* die sonder my te rade gaen, ende sonder mijnen gheest bescherminge soecken, om te hoopen de een sonde ouer dander, | |
2Die henenGa naar margenoot† af trecken in Egipten, ende en vraghen mijnen mont niet, op dat sy haer stercken mogen metter macht Pharao, ende haer beschermen mogen onder de schaduwe Egipti. | |
3Wandt de sterckte van Pharao sal v tot schande comen, Ende de bescherminghe onder de schaduwe Egipti tot eenen spot: | |
4Haer Vorsten zijn wel tot Soan gheweest, ende haer Ambassaten tot Hanes gecomen. | |
5Maer sy moeten nochtans alle tot schande comen, vanden volcke dat haer niet nut en can ghesijn, noch tot hulpe, noch anders oock profijtelijck, maer slechts tot schande ende spot. | |
6Dit is de last ouer de dieren, die teghent Suyden reysen, daer Leeuwen ende Leeuwinnen zijn. Ia aderen, ende vierighe vlieghende draken, inden lande der droeffenissen ende des angsts. Sy voeren haer goet op de rugghen der Volen, ende haer schatten op der Kemelen bulten, totten volcke dat hem niet nut ghesijn en can. | |
7Want Egipten en is niet ende haer helpen is te vergheefs, Daerom predike ick daer af alsoo, De Rahab sal stille daer toe sitten. | |
8Ga naar margenoot+Ga naar margenoot‡ So gaet nv henen, ende schrijuet haer voor in een tafele, ende teeckenet in eenen boec, op dattet blijue voort ende voort eewelijc. | |
9Ga naar margenoot† Want het is een onghehoorsaem volck, ende lueghenachtige kinderen, die niet hooren en willen de Wet des HEEren: | |
10Maer sy seggen totten Sienders:Ga naar margenoot† Ghy en sout niet sien, Ende totten Schouwers: Ghy en soudet ons niet schouwen de rechte leeringhe: Maer prediket ons wat behaechlijcx, aenschout onsGa naar margenoot† bueselinghen. | |
11Wijct vanden wege, Maect v vander bane, Laet den heylighen Israels ophouden by ons. | |
12Daerom spreect de heylige Israels also: Aengesien dat ghy dit woort verwerpt, ende verlaet v op vermetenheyt ende moetwillicheyt, ende pocht daer op, | |
13Ga naar margenoot+So sal v sulcke onduecht zijn, ghelijck als een rete aen eender hoogher mueren, wanneerse beghint wt te rijsen, die bottelijcken ende onuersiens inualt, ende vermorselt. | |
[pagina 11r]
| |
14Ga naar margenoot† Ghelijck als eenen pot, tot pletter gheworpen wort, datmen hem in stucken stoot, ende en spares niet, alsoo datmen van sinen stucken niet een scherf en vindet, daermen vier in halen mach vanden heerdt, oft water wt scheppen coste wt eender fonteynen. | |
15Want also spreect de HEEre, HEEre de heylighe in Israel:Ga naar margenoot* Als ghy stille blijft, soo werde v gheholpen, door stille zijn ende hopen, sult ghi sterck zijn. Maer ghy en wilt niet, ende segt: Neen, | |
16Maer op peerden willen wy vlieden (daerom sult ghy vluchtich zijn) Ende op snelle peerden willen wy rijden (daerom sullen uwe veruolghers v verrasschen) | |
17Ga naar margenoot† Want uwer duysent sullen vluchten voor eens eenighen schelden, iae voor vijue sult ghy alle vlieden, tot dat ghy ouer blijft als eenen mastboom bouen op eenen berch, ende ghelijc als een banier op eenen Hueuel. | |
18Ga naar margenoot* Daerom verwacht de HEEre, op dat hy uwe ghenadich sy, ende heeft hem opghemaect, op dat hy uwer ontfermen soude. Want de HEERE is een Godt des gherichts.Ga naar margenoot+Ga naar margenoot† Wel allen den ghenen, die zijnder verwachten. | |
19Wandt dat volck Sion sal te Ierusalem woonen. Ghy en sult niet meer weenen, hy sal uwer genadich zijn.Ga naar margenoot† Want als ghy roept, ende so haest als hijt hoort, so sal hy antwoorden. | |
20Ende de HEEre sal v inder bedroeftheyt broot, ende inden angst water geuen. Want hi en sal uwenGa naar margenoot* leermeester niet meer wech laten vlieghen. Maer uwe ooghen sullen uwen leermeester sien, | |
21Ende uwe ooren sullen dat woort hooren achter v seggen, also,Ga naar margenoot† dit is de wech, den seluen gaet, ende anders noch ter rechter noch ter slincker hant. | |
22Ende ghy sult ontwijen uwe versiluerde Afgoden, ende de gulden cleederen uwer Beelden,Ga naar margenoot* Ende ghy sultse wech worpen ghelijck als een vuyl vodde, ende tot haer segghen: Her wt, | |
23So sal hy uwe saet, dat ghy opten Acker ghesaeyt hebt, reghen gheuen, ende broot van des Ackers incomen, ende des seluen planteyt ghenoech.Ga naar margenoot† Ende uwe Vee sal hem tot dier tijt in ruyme Beemden weyden, | |
24Ga naar margenoot* De Osschen ende Vuelens die den Acker bouwen, sullen ghemengt voeder eten, dwelcke metten Wan wel gheweystert is. | |
25Ende daer sullen op alle groote berghen, ende op alle groote Hueuelen, ghedeylde waterstroomen vlieten,Ga naar margenoot† totter tijt des grooten slachs, als de toornen vallen sullen. | |
26Ga naar margenoot+Ende der Manen schijn sal zijn ghelijck der Sonnen schijn, ende der Sonnen schijn sal seuenmael claerder zijn, dan hy nv is, tot dier tijt wanneer de HEEre den bruecke zijns volcx verbinden, ende sine wonden heelen sal. | |
27Siet, des HEEren Naem coemt van verre, sinen toorne bernet, ende is seer swaer, sine lippen zijn vol van gramscappen, ende sine tonghe,Ga naar margenoot† ghelijck een verterende vier, | |
28Ende sinen Adem ghelijck als een wateruloet, die tot aenden halse gaet, om te verstroyen de Heydenen, tot dat si tot niet worden, ende de volcken met eenen toorne in haren kinnebacken herwaerts ende ghins drijuen. | |
29Dan sult ghy singhen ghelijck inder nacht van eene heylighe Feeste, ende v van herten verblijden, ghelijck alsmen metter pijpen gaet nae den berghe des HEEren, totter steenrootsen Israels. | |
30Ga naar margenoot+Ende de HEERE sal sine heerlijcke stemme laten hooren, datmen sie zijnen wtgherecten arm met toornigen dreygen,Ga naar margenoot* ende met vlammen des verterenden viers, met stralen, met stercken regen ende met hagel. | |
31WantGa naar margenoot† Assur sal verschricken van de stemme des HEEren, die hem met der roeden slaet, | |
32Want de roede sal gheheel doordringhen ende wel treffen, Alsse de HEEre ouer hem voeren sal, met Trommelen ende Herpen, ende ouer al teghen haer strijden. | |
33WantGa naar margenoot† den Cuyl is van ghisteren bereyt, ia de selue is ooc den Coninc bereyt, diepe ende wijdt ghenoech. Soo is de wooninge daer in,Ga naar margenoot* des viers ende houts de volheyt, Den Adem des HEEren salse aensteken, ghelijck als eenen Solferstroom. |
|