Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxviij. Capittel.

¶ Vander straffinghe Ephraim, ende der Priesteren die dat volc Gods met menschen insettingen beswaerden, ende haerder verblintheyt ende aenstoot aenden steen dien Godt in Sion tot een fondament legghen wil.

1

⁺VVee der heerlijcker Croone,^† der dronckenen van Ephraim, der verwelcter bloemen haerder lieflijcker heerlijcheyt, De welcke staet bouen ouer een vet dal der gheender die vanden wijn tuymelen.

+ A vers 1

† Hose. 3.a.1.

2

Siet, Een sterck ende machtich man vanden HEEre ghelijck als een haghelstorm, ghelijck als een schadelijc onweder, gelijck als een waterstroom

[p. 10r]

die gheweldelijck inbreken, wort int lant gelaten met gewelt,

3

Dat de heerlijcke Croone der dronckenen van Ephraim, met voeten vertreden worde.

4

^† Ende de verwelckte bloeme haerder lieflijcker heerlijcheyt, de welc staet bouen ouer een vet dal, sal zijn gelijck als dat rijpe voor den Somer, de welck verderft alsment noch aen zijn tacken hanghen siet.

† Esaie. 40.a.6

5

Tot dier tijt sal de HEEre Sebaoth wesen een lieflijcke Croone ende heerlijcken Crans den ouerghebleuen zijns volcx:

6

Ende eenen geest des rechts, den ghenen die totten oordeel sittet: Ende een stercte, den genen die vanden strijt weder comen totter poorten.

7

⁺Daer toe zijn dese oock vanden wijn dul geworden, ende tuymelen van stercken drancke.^† Want beyde de Priesters ende Propheten zijn dul van stercken drancke sy zijn inden wijn versmoort, ende tuymelen van stercken drancke.

+ B vers 7

† Esaie. 3.c.11. Leuit. 10.b.9. Eze. 44.d.20

8

Sy zijn dul int propheteren ende^† brullen de oordeelen wt. Want alle tafelen zijn vol spijens, ende onsuyuerheyts, aen alle plaetsen.

† Rabbelen.

9

Wien sal hy dan leeren de kennisse? Wien sal hy te verstaen gheuen de predicatie? Den ghespeenden^† vanden melcke, den ghenen die vanden borsten afghesettet zijn.

† 1.Cor. 3.a.2.

10

Wandt sy segghen: Ghebiedt hier, Ghebiet daer, Ghebiet hier, Gebiet daer: Vertoeft hier, Vertoeft daer, Vertoeft hier, Vertoeft daer: Hier een weynich, Daer een weinich. Welaen,

11

^* Hy sal noch eens met spottelijcken lippen, ende met een ander tonge tot desen volc spreken, den welcken dit nv ghepredict wort.

* 1.Cor. 14.c.21.

12

Also heeftmen ruste, Alsoo vermaectmen de moede, Also wortmen stille, ende sy en willen nochtans sulcken predicatien niet.

13

Daerom sal haer ooc des HEEren woort effen alsoo worden. Ghebiedt hier, Ghebiet daer, Ghebiet hier, Gebiet daer: Vertoeft hier, Vertoeft daer, Vertoeft hier, Vertoeft daer: Hier een weynich, daer een weynich, dat sy henen gaen, ende te rugge vallen, ghebroken, gestrict ende gheuanghen moghen worden.

14

⁺So hoor nv des HEEren woordt ghy bespotters, ghy die heerschapt ouer dit volck, dat tot Ierusalem is.

+ C vers 14

15

Want ghy segt: Wy hebben metter doot een verbont, ende metter Hellen een bestant gemaect. Wanneerder een vloet coemt, so en sal sy ons niet treffen: Wandt wy hebben de luegen onse toeulucht, ende huychelie onse bescherminghe ghemaect.

16

Daerom seyt de HEEre HEEre:^† Siet, ick legghe in Sion eenen grontsteen, eenen beproefden steen, eenen costelijcken hoecsteen, die wel ghefondeert is, wie ghelooft, die en vliedet niet.

† Psal. 118.c.22. Luc. 20.b.17. Rom. 9.d.33. 1.Pet. 2.a.6.

17

Ende ick wil dat Recht tot een rechtsnoer, Ende de gerechticheyt, tot een gewicht maken. So sal den haghel, de valsche toeulucht wech drijuen, Ende wateren sullen de bescherminghe wech swemmen,

18

Dat uwe verbondt metter doot, los worde, Ende dat uwe bestandt metter Hellen, niet en bestae. Ende alsser een vloet coemt, soo salse v vertreden,

19

Soo haest als sy daer henen coemt, salse v wech nemen. Coemt sy des morghens, soo gheschietet des morghens: Alsoo oock, sy come des daechs, oft des nachts. Wandt alleen de aenuechtinghe leert opt woort mercken.

20

Want dat bedde is soo enghe, datter niet ouer en schiet: Ende dat decsel so cort datmen hem daer onder buyghen moet.

21

^* Wandt de HEEre sal hem op maken, ghelijck als opten Berch^† Prazim, ende toornich zijn gelijc int dal^* Gibeon, op dat hy zijn werck doe, op een ander wijse, ende op dat hy zijnen arbeyt doe, op een ander wijse.

* Esa. 37.f.36.

† 2.Re. 5.d.20.

* Iosu. 10.b.10

22

Soo laet nv uwe spotten, op dat uwe banden niet herder en worden. Want ick hebbe een verderuen ende verstooren ghehoort, dwelcke vanden HEEre, HEEre Sebaoth in de gantsche werelt gheschieden sal.

23

⁺Nemet ter ooren, ende hoort mijn stemme, Merct op, ende hoort mijn reden.

+ E vers 23

24

Ploecht, oft eert, oft arbeyt oock een Ackerman zijnen Acker alle tijt om te saeyen?

25

Ist niet alsoo? Wanneer hy hem gheeffent heeft, soo stroyt hy Wicken ende werpt Comijn, Ende saeyt tarwe, ende gerste, een yeghelijck waer hijt hebben wilt, ende Spelte op zijn plaetse.

26

Alsoo onderwijstse oock haer Godt door dat Recht, ende leertse.

27

Wandt men en dorsschet de Wicken niet wt met Egghen, Soo en laetmen oock dat waghenradt niet ouer den Comijn gaen. Maer de Wicken slaetmen met eenen staf wt, ende den Comijn met eenen stock.

28

Men maeltet dattet broot wordet, ende en dorsschet niet gheheelijc te niet, alsment met waghenraden ende peerden wt dorsschet.

29

Sulcx gheschiet ooc vanden HEEre Sebaoth. Wandt zijnen raet is wonderlijck, Ende hy volbrenghet heerlijcken.