Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Van de straffinghe die van Ierusalem gaen sal. Hoe dat Sobna, afgheset ende Eliakim in zijn plaetse ingheset wort. | |
1Ga naar margenoot+DIt is den last ouer dat Schoudal. Wat is v dan, dat ghy alle soo op de daken loopt? | |
2Ghy waert vol gheruchts, een Stadt vol Volcks, een vrolijcke stadt. Dijne gheslaghene en zijn niet metten Sweerde verslaghen, ende inden strijt niet ghestoruen. | |
3Maer alle uwe Hooftlieden zijn voor den Boghe wech gheweken, ende gheuanghen. Alle diemen in v gheuonden heeft, die zijn geuanghen ende verre wech gheuloden. | |
4Daeromme segge ick:Ga naar margenoot† Schict v van my, laet my bitterlijc weenen. En moeyt v niet om my te troosten vander verstooringe wegen, der dochtere mijns Volcx. | |
5Want het is eenen dach des gedruyschs, ende vertredens, ende verwerringhes van den HEEre, HEEre Sebaoth, in dat Schoudal, om des ondergrauens wille, der mueren, ende des gheschreys aenden Berghe. | |
6Want Elam vaert daer henen met Kokers, Waghens, Lieden, ende Ruyters, Ende Kir glinstert daer henen met Schilden. | |
7Ga naar margenoot+Ende het sal gheschieden, dat uwe wtuercoren dalen vol worden sullen, met waghenen, Ende Ruyters sullen haer legeren voor der poorten. | |
8Dan sal den voorhanck Iuda opghedaen worden, datmen sien sal, in die tijt, tghereetschappe inden huyse des Wouts. | |
9Ende ghy sult aen deGa naar margenoot* stadt Dauids veel gaten sien, Ende ghy sult dat water inden ondersten waterloop tsamen vergaderen moeten. | |
10Ghy sult ooc de huysen te Ierusalem tellen, Iae ghy sult de huysen afbreken, om de mueren te beuestighen. | |
11Ende ghy sult eenen gracht maken tusschen beyde mueren, vanden water des ouden waterloops. Noch en siet ghy niet op den ghenen, die sulcks doet, ende en aenschouwet niet op dien, die sulcx beschict van verre. | |
12Daerom sal de HEERE, HEERE Sebaoth, tot dier tijt laten roepen, datmen weene ende claghe, ende hem schere, ende Sacken aentrecke. | |
13Hoe wel, Siet, datter nv enckel vruechde ende blijschap is, Osschen staen, Schapen steken, vleesch eten, wijn drincken (Ende ghy segt)Ga naar margenoot† Laet ons eten, ende drincken, wy steruen doch morghen. | |
14Sulcx is voor de ooren des HEEren Sebaoth, gheopenbaert. Wat gheldet, Oft v dese misdaet vergheuen sal worden, tot dat ghy sterft, seyt de HEEre, HEEre Sebaoth. | |
15Ga naar margenoot+Also spreect de HEERE, HEERE Sebaoth: Gaet henen in totten SchatmeesterGa naar margenoot† Sobna den Hofmeester, ende segt tot hem: | |
16Wat hebt ghy hier? Wien gaet ghy aen? Dat ghy v een graf hier houwen laet, als een die zijn graf inder hoochten houwen laet, ende zijn wooninghe inder steenrootsen laet maken: | |
17Siet, de HEEre sal v verwerpen, ghelijck als een sterck Man eenen wech werpt, ende v verstroyen. | |
18Ende sal v omme drijuen, ghelijc als eenen Cloot op een ruym Lant. Aldaer sult ghy steruen, Aldaer sullen uwe costelijcke Waghens blijuen, met versmaetheyt des huys uwer Heeren. | |
19Ga naar margenoot+Ende ick wil v van uwen staet verstooren, Ende ick wil v van uwe Officie afsetten. | |
[pagina 8v]
| |
20Ende in die tijt wil ic roepen mijnen knecht Eliakim, den sone Hilkia, | |
21Ende wil hem uwen Rock aentrecken, ende met uwen gordel gorden, ende dijn gewelt in zijn hant gheuen, op dat hy een vader sy, der gheender die tot Ierusalem woonen, ende des huys Iuda. | |
22Ga naar margenoot† Ende wil de sluetelen des huys Dauids op sine scouderen legghen, dat hy op doe, ende nyemant toe en sluyte: Dat hy toe sluyte, ende niemant op en doe. | |
23Ga naar margenoot† Ende wil hem tot eenen naghel steken, aen een vaste plaetse. Ende hy sal hebben den stoel der eeren, in zijns Vaders huyse, | |
24Datmen aen hem hanghe alle heerlijckheyt des huys zijns Vaders kinderen, ende kints kinderen, alle de cleyne ghereetschappe, beyde drinckuaten, ende alderley snarenspel. | |
25Tot dier tijt, seyt de HEEre Sebaoth, sal dien naghel wechghenomen worden, die aen de vaste plaetse steect, dat hy breke ende valle, ende sinen last vergae. Want de HEEre seytet. |
|