Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ Een claghe teghen de valsche ongerechte Ouerheeren, met vercondinghe van haerder straffinghen, teghen den hoomoet des Conincx van Assyrien, Ende hoe hem Godt verootmoedighen sal. Eenen troost Israels. | |
2Ende die onrechte oordeelen schrijuen, op dat si de saken der armen buyghen, ende ghewelt ghebruycken inden rechte der ellendighen, onder mijnen volcke, also dat de weduwen haren roof, ende de weeskens haren buete zijn moeten. | |
3Wat wilt ghy doen inden daghe der besoeckinge, ende des onghelucx dat van verre coemt? Tot wien wilt ghy vlieden om hulpe? | |
4Ende waer wilt ghy uwe eere laten, dat si niet onder de gheuangen ghebuycht en worde, ende onder de verslaghene en valle?Ga naar margenoot* In dien allen en laet sinen thoorne niet al, zijn handt is noch wtghestrect. | |
5O wee dien Assur,Ga naar margenoot† die mijns toorns roede, ende hare hant, eenen stoc mijnder grammicheyt is. | |
6Ick wil hem seynden teghen een gheueynst volck, ende hem beuel gheuen tegen dat volc mijnder gramschappen, dat hijt berooue, ende wt deyle, ende vertrede ghelijc als slijck opter straten. | |
7Ga naar margenoot+Hoe wel dat hijt alsoo niet en meynt, ende zijn hert alsoo niet en denct: Maer zijn herte staet te vernielen, ende wt te roeden niet weynich volcken. | |
9En is CalNo niet als Carchemis? En is Hamath niet als Arpad? En is Samaria niet als Damascus? | |
10Ghelijc als mijne hant gheuonden heeft de Coninckrijcken der Afgoden, so doch haer Afgoden stercker waren dan de ghene die tot Ierusalem ende Samaria zijn, | |
11En soude ick Ierusalem ende haren Afgoden niet doen, ghelijck ick Samaria ende haren Afgoden ghedaen hebbe? | |
12Maer als de HEEre alle sine wercken volbracht heeft opten berch Sion ende te Ierusalem, soo wil ick besoecken de vreese des hoochmoedighen Conincx te Assyrien, ende de heerlijckheyt zijnder hoouaerdigher oogen. | |
13Daerom dat hy spreect:Ga naar margenoot* Ick hebbe door de cracht mijnder handen ghedaen, ende door mijne wijsheydt, want ick ben cloeck. Ick hebbe de Lantschappen anders gedeylt, ende haer incomen berooft, Ende ghelijck als een gheweldighe, de inwoonders ter Aerden gheworpen. | |
14Ende mijne hant heeft de volcken geuonden, ghelijck als eenen voghelsnest,Ga naar margenoot+ alsoo dat ick alle de Lantscappen tsamen gheraept hebbe, ghelijckmen eyeren op raept die verlaten zijn, daer niemant een veder en roert, oft den beck op en sperret oft pijpt. | |
15Ga naar margenoot* Mach ooc eenGa naar margenoot† aexe haer beroemen teghen den genen die daer mede houwet? Oft een saghe pochen teghen den ghenen diese trect? Ghelijck als die roemen can, die den stoc voert, ende heft ende voeret hem soo licht, als oft hy gheen houdt en ware? | |
16Ga naar margenoot† Daerom sal de HEERE, HEEre Sebaoth onder sine vetten de quelende siecte seynden, ende hy sal zijne heerlijckheydt aensteken, dat si bernen sal als een vier. | |
17Ende dat licht Israels sal een vier zijn, ende zijn Heylighe sal een vlamme zijn, Ende sal sine doornen ende dijstelen aensteken ende verteeren op eenen dach. | |
18Ende de heerlijckheydt van zijn wout ende van zijn velt sal te niete worden, van de siele aen, tot op dat vleesch, ende sal vergaen ende verdwijnen, | |
19Dat de ouer ghebleuen boomen zijns wouts ghetelt moghen worden, datse oock een Ionghe mach beschrijuen. | |
20Ga naar margenoot+In dier tijt sullen de ouerghebleuene in Israel, ende die daer behouden worden inden huyse Iacobs, haer niet meer verlaten op dien, diese slaet: Maer sy sullen haer verlaten opten HEEre den Heylighen in Israel, inder waerheyt. | |
21De ouerghebleuene sullen haer bekeeren, Iae de ouerghebleuene in Iacob tot God den stercken. | |
22Ga naar margenoot† Want oft dijn volc O Israel is, ghelijck als tsant aen de zee, soo sullen doch de ouerghebleuene des seluen bekeert worden. Want in dien dattet verderuen ghestuert wort, so sal daer oueruloedighe gherechticheyt comen. | |
23Want de HEEre HEEre Sebaoth sal een verderuen laten gaen, Ende dat selue doch stueren int gantsche Lant. | |
24Daerom spreect de HEEre HEEre Sebaoth: En vreest v niet, mijn volck, dat tot Sion woont, voor Assur, Hy sal metten stock slaen, ende sinen staf teghen v opheffen, ghelijck als in Egipten. | |
25Want het is noch om een weynich te doen, so sal de onghenade, ende mijn gramschap ouer haer onduecht een eynde hebben. | |
26Ga naar margenoot† Als dan sal de HEERE Sebaoth een gheessel ouer hem verwecken,Ga naar margenoot* ghelijck als inden slach Midian op de steenrootse Oreb.Ga naar margenoot+ Ende sal zijnen staf dien hy aent meyr ghebruycte, opheffen,Ga naar margenoot† ghelijck als in Egipten. | |
27Op die tijt | |
[pagina 5v]
| |
sal sinen last van uwe schouderen wijcken moeten, ende zijn iock van uwen halse. Want dat iock sal veruuylen van vetticheyt. | |
28Hy coemt (laet het also zijn) tot Aiath, Hy trect door Migron. Hy monstert zijn Heyr te Michmas. | |
29Sy trecken voor onsen legher Geba ouer, Rama is verschrict, Gibeath Sauls vliet, | |
30Ghy dochter Gallim crijscht luyde, Hooret toe Laisa, Ghi ellendige Anathoth, | |
31Madmena wijct, De borgers tot Gebim stercken hen. | |
32Men blijuet by auontueren eenen dach tot Nob, soo sal hy sine hant strecken tegen den berch der dochter Sion, ende teghen den hueuel Ierusalems. | |
33Ga naar margenoot* Maer siet, de HEEre HEEre Sebaoth sal den struyck met macht af houwen, Ende wat hooch opgherecht staet, af corten, dat de hooghe vernedert worden, | |
34Ende dat dicke wout sal met yser om ghehouwen worden, ende Libanus sal vallen door den machtighen. |
|