Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vij. Capittel.

¶ De Propheet straft den Coninck om dat hy vanden Heydenschen Godloosen Coninghen veruaert is, Ende

[p. 4r]

op Godt den warachtighen leuenden hem niet en verlaet, Hy gheeft hem een teecken der ghenaden, dwelc hy niet en ontfanct, Daerom vercondicht hy hem de straffinghe Gods.

1

⁺HEt ghebuerde inder tijdt^† Ahas, des soons Iotham, des soons Vsia, des Conincx Iuda, dat Rezin de Coninck tot Syria, ende Pekah Remalies sone de Coninck Israels op toghen na Ierusalem, om teghen haer te strijden. Maer sy en condense niet ouerwinnen.

+ A vers 1

† 4.Reg. 16.a.1 2.Par. 28.a.1.

2

Doen werdt den huyse Dauids ghebootschapt: De Syriers verlaten haer op Ephraim. Doen beefde hem dat herte, ende dat herte zijns Volcx, ghelijck als de boomen inden woude beuen vanden winde.

3

⁺Maer de HEEre sprack tot Iesaiam: Gaet henen wt Ahas te ghemoet, ghy ende v soon SearIasub, aen dat eynde des waters stroomen, aenden oppersten Vijuer, aenden wech byden Acker des Verwers,

+ B vers 3

4

Ende spreeckt tot hem: Hoedt v, ende weest stil,^* En vreest v niet, ende dijn herte sy onuersaecht, voor dese twee roockende bluschbranden, te weten, voor den^† toorne Rezin met den Syriers, ende des soons Remalia.

* Deut. 20.a.3.

† Gramschap.

5

Om dat de Syriers tegen v eenen boosen raetslach gemaect hebben, met Ephraim ende den soon Remalia, ende seggen:

6

Wy willen op tot Iuda, ende haer opwecken, ende onder ons deelen, ende tot eenen Coninck daer in maken den sone Tabeal.

7

Want alsoo spreect de HEEre HEEre: Ten sal niet bestaen, noch also gheschieden.

8

Maer ghelijck Damascus dat hooft is in Syria, soo sal Rezin dat hooft te Damasco zijn. Ende ouer vijfentsestich Iaer, salt met Ephraim wt zijn, dat sy niet meer een Volck en zijn.

9

Ende ghelijck als Samaria dat Hooft is in Ephraim, soo sal de Soon Remalia dat Hooft te Samaria zijn.^* En ghelooft ghy niet, Soo en blijft ghy niet.

* Hebr. 3.b.18. 4.a.2.

10

⁺Ende de HEEre sprack wederom tot Ahas, ende seyde:

+ C vers 10

11

Eyscht v een Teecken vanden HEEre dijnen Godt, Het sy onder inder Hellen, oft daer bouen inder Hoochten.

12

Maer Ahas seyde: Ick en wils niet eysschen, op dat ick den HEEre niet en temptere.

13

Doen sprack hy: Welaen, Soo hoort, Ghy vanden huyse Dauids. En ist v niet ghenoech dat ghy de Lieden quelt, ghy en moet ooc mijnen Godt quellen?

14

Daerom soo sal v de HEEre selfs een Teecken gheuen.

15

^† Siet, Een maecht is beurucht, ende sal eenen Soon baren, dien sal sy Immanuel noemen.

† Matt. 1.c.23. Luc. 1.c.27.

16

Boter ende Honich sal hy eten, op dat hy wete dat quaet te verworpen, ende tgoet te verkiesen.

17

Want eer dat knechtken leert tquaet verworpen, ende tgoet verkiesen, soo sal dat Landt, daer v voor grouwelt, verlaten zijn van zijn twee Coninghen.

18

Maer de HEEre sal ouer v, ouer u-we volck, ende ouer ws Vaders huys daghen laten comen, welcke niet ghecomen en zijn^* sint dier tijt dat Ephraim van Iuda ghescheyden is, door den Coninck te Assyrien.

* 3.Reg. 12.c.16.

19

^+* Want in dier tijt sal de HEERE blasen den Vlieghen aent eynde der wateren in Egipten, ende den Byen inden Lande Assur,

+ D vers 19

* 2.Par. 32.a.1. Esaie. 36.a.1.

20

Dat sy comen, ende legghen haer altemael neder aen de drooghe beke, ende inde steenclouen, ende in alle haghen, ende in alle bosschen.

21

^* Totter seluer tijt sal de HEERE dat hooft, ende de hayren aenden voeten afscheren, ende den baert afnemen door een ghehuert scheermes, Te weten, door de ghene die op ghene sijde des waters zijn, als door den Coninck van Assyrien.

* 4.Reg. 25.a.1

22

Totter seluer tijt sal een man eenen hoop Coeyen ende twee Cudden opuoeden,

23

Ende sal soo veel te melcken hebben, dat hy boter eten sal. Want soo wie inden lande ouerblijuen sal, die sal boter ende honich eten.

24

Want het sal tot dier tijt gheschieden dat soo waer nv duysent Wijnstocken staen, duysent siluerlinghen weerdich, daer sal doorn ende dijstel zijn,

25

Datmen met Pijlen ende Boghen daer henen moet gaen.^* Want inden gantschen Lande sal doorne ende dijstel zijn,

* Esaie. 5.a.6. 32.b.13.

26

Datmen oock tot allen den Berghen, diemen met houweelen plach om te hacken, niet ghecomen en sal connen, wt vreese der doornen ende dijstelen. Maer men sal Ossen laten aldaer gaen, ende Schapen daer op treden.

27

Ende de HEERE sprack tot my:^† Neemt voor v eenen grooten brief, ende schrijft daer op met eens menschen griffie: ROOFT HAESTELIIC, DEILT GHERINGHE DEN BVETE.

† Esaie. 30.b.8.

28

Ende ick nam tot my twee ghetrouwe ghetuyghen, den Priester Vria, ende^† Sacharia den soon Ieberechia,

† 2.Pa. 24.d.20 Matt. 23.e.35.

29

Ende ghinck tot eender Propheterssen, die wert beurucht, ende baerde eenen soon. Ende de HEERE sprack tot my: Heet hem, ROOFT HAESTELIICKEN, DEILT GHERINGHE DEN BVETE.

30

Want eer dat knechtken roepen can: Lieue vader, lieue moeder^* soo sal de macht Damasci, ende den buet^† Samarie wech ghenomen worden, door den Coninck tot Assyrien.

* 4.Reg. 16.b.9

† 4.Re. 17.a.5

31

Ende de HEERE sprack voorder met my, ende seyde:

32

^† Aenghesien dat dit volck veracht dat water tot^* Siloha, dat fijn stille gaet, ende troost hem des Rezin, ende des soons Remalia.

† Esaie. 30.a.1.

* Ioan. 9.a.7.

33

Siet, soo sal de HEEre ouer haer comen laten stercke ende vele wateren des vliets,^‡ te weten, den Coninck tot Assyrien, ende alle zijne heerlijcheyt, soo dat sy ouer alle hare beken varen, ende ouer alle hare Oeueren gaen.

‡ Esaie. 17.c.12. 36.a.1. 4.Reg. 18.c.13

34

Ende sullen in Iuda inbreken ende swemmen, ende ouer haer henen gaen

[p. 4v]

tot dat sy aenden hals reycken, Ende sullen hare vlueghelen wt breyden, dat sy dijn Landt, O Immanuel, veruullen, so wijt alst is.