Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

1

⁺LAet^† dijn broot ouer dat water varen, soo sult ghijt vinden op langen tijt.

+ A vers 1

† Luce. 14.b.13.

2

^† Deylt wt onder seuen ende onder achte, want ghy en weet niet, wat ongheluck opter Aerden comen sal.

† Tobi. 14.b.5.

3

Als de wolcken vol zijn, soo gheuen si

[p. 238r]

reghen op de Aerde: Ende als den boom valt, hy valle Suytwaerts oft Noordtwaerts, nae welcke plaetse hy valt, daer sal hy liggen.

4

Wie op den wint acht, die en saeyt niet: Ende wie op de wolcken siet, die en maeyt niet.

5

^† Ghelijc als ghy den wech des wints niet en weet, ende hoe de ghebeenten in smoeders lichaem bereyt worden,⁺ also en cont ghy Gods werck oock niet gheweten, dat hy doet ouer al.

† Ioan. 3.a.8.

+ B vers 5

6

Vroech saeyt dijn saet, ende uwe hant en late tsauonts niet af. Want ghy en weet niet, oft dit, oft dat wel gheraken sal. Ende oft alle beyde wel gheraecte, so waert des te beter.

7

Dat licht is soete, ende den oogen lieflijck de Sonne te sien.

8

Al ist dat een mensche langhen tijt leeft, ende is vrolijck in allen dinghen, so ghedenct hy doch slechs der quader daghen, dat haerder soo vele is. Want alle wat hem ghebuert is, dat is ydelheyt.