Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ix. Capittel.

¶ Dattet alle menschen ghelijc gaet, daerom sal de mensche met vruechde ende danckbaerheyt ghenieten de gauen Gods, wijsheyt gaet alle dinc te bouen.

1

⁺VVant ick heb sulcx altemael ter herten ghenomen, dat al te ondersoecken. Dat de gherechtighe ende wijse zijn, en haer Onderdane in Gods hant. Nochtans en kennet geen mensche, noch de liefde, noch den haet eenichs, dien hy voor hem heeft.

+ A vers 1

2

^† Het ontmoet den eenen ghelijck den anderen: Den gherechten, ghelijck den godloosen: Den goeden ende reynen, ghelijck den onreynen: Dien die offert, ghelijc dien, die niet en offert. Ghelijct den

† Iob. 9.b.22. Eccle. 2.b.14.

[p. 237v]

goeden gaet, soo gatet den sondaer oock: Ghelijct den meyneedigen gaet, so gatet oock dien, die den eedt vreest.

3

Dat is een boos dinck onder alle, dat onder der Sonnen gheschiet, dattet den eenen gaet ghelijck den anderen. Daer af wort oock dat herte der menschen vol archs, ende dwaesheyt blijft in haren herten haer leuen lanck, daer nae moeten si steruen.

4

⁺Want by allen leuendigen is, datmen wenschet, namelijck Hope (want eenen leuenden hont is beter dan eenen dooden Leeuwe)

+ B vers 4

5

^* Want de leuende weten, dat si steruen sullen: Maer de dooden en weten niet, si en verdienen oock niet meer. Want hare ghedachtenisse is vergeten,

* Genes. 3.d.19. Psal. 89.f.49 Hebre. 9.d.27

6

Datmense niet meer en bemint, noch en haet, noch en benijdet: Ende en hebben geen deel meer op de werelt in alle dien, dat onder der Sonnen gheschiet.

7

Soo gaet henen, ende etet dijn broot met vruechden, drinct uwen wijn met goeden moede, want dijn werck behaecht Gode wel.

8

Laet uwe cleederen gestadelijck wit zijn,^* ende en laet uwen hoofde gheen salue ghebreken.

* Mat. 6.b.17.

9

^† Ghebruyckt des leuens met uwen wijue, die ghy lief hebt, soo langhe ghy dat ydel leuen hebt, dat v God onder der Sonnen ghegeuen heeft, also lange als dijn ydel leuen duert. Want dat is v deel inden leuen ende in uwen arbeyt, dien ghy doet onder der Sonnen.

† Deu. 24.a.5. Prou. 5.c.18.

10

⁺Allet wat v voorhanden coemt te doene, dat haest. Want inder Hellen, derwaerts ghy varet, en is noch werck, conste, vernuft, noch wijsheyt.

+ C vers 10

11

Ick keerde my, ende sach, hoe het onder der sonnen toe gaet.^† Dat totten loopen niet en helpet snelle zijn, totten strijde, en helpt niet sterck te zijn, totter neeringhe, en helpt niet gheschict te zijn, totten rijckdom, en helpt niet cloeck te zijn. Dat eene aenghenaem sy, en helpt niet, dat hy een dinck wel can, maer het leyt altemael aenden tijt ende gheluck.

† 2.Reg. 2.c.18

12

^† Oock en weet de mensche sinen tijdt niet. Maer ghelijck de visschen gheuangen worden met eenen schadelijcken^† hake, ende ghelijck de voghelen met eenen strick gheuanghen worden, soo worden de menschen oock wech gheruct ter quader tijt, alsse hen onuerhuets ouerualt.

† Luce. 12.d.35.

† Angel.

13

⁺Ick heb dese wijsheyt oock ghesien onder der sonnen, die my groot dochte.

+ D vers 13

14

Datter een cleyne stadt was ende weynich lieden daer in, Ende daer quam een groot Coninck, ende belegerdese, ende timmerde groot bolwercken daerom:

15

Ende daer in wordt gheuonden een arm wijs man, die de selue stadt door zijn wijsheyt coste verlossen. Ende gheen mensche en ghedachte des seluen armen mans.

16

Doen sprack ick: Wijsheydt is beter dan sterckheydt,^† noch werdt des armen wijsheydt veracht, ende sinen woorden gheen ghehoor ghegheuen.

† 3.Reg. 22.c.15.

17

Dat doet: Der wijser woorden gelden meer by den stillen, dan der Heeren crijsschen by den sotten.

18

^* Want wijsheyt is beter dan harnasch, Maer een eenighe boeue verderuet veel goets,

* 3.Re. 17.e.34.

19

Also ver-deruen de schadelijcke vlieghen goede salue. Daerom is somwijlen dwaesheyt beter, dan wijsheyt ende eere.

20

Want des wijsen herte is tot zijnder rechter siden: Mer des sotten herte, is tot zijnder slincker siden.

21

Al is de Sotte oock selue sotachtich in sinen doene, nochtans hout hy alle man voor eenen Sot.

22

Daerom als eens geweldigen pochen teghen uwen wille voort gaet, so en laet v niet vertoornen. Want^* toegeuen, stillet groot ongheluck.

* Verhengen.