Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ Van gehoorsaemheyt diemen Gode ende den ouersten schuldich is, Van des eets schult, datmen de lancmoedicheyt Godts niet verachten en sal, Dattet den mensche onmoghelijck is de wercken die inder werelt zijn, te begrijpen.

1

⁺DE^† wijsheit des menschen verlicht zijn aensicht: Maer wie vermeten is, die wort ghehatet.

+ A vers 1

† Pro. 7.d.24.

2

Ick houde dat woordt des Conincx, ende den eedt Gods.

3

En haest niet van zijnen aensicht te gaen, ende en blijft niet in een boose sake, want hy doet wat hem ghelust.

4

In des Conincx woort is gewelt, ende wie mach tot hem segghen: Wat maect ghy?

5

^† Wie dat ghebot houdt, die en sal niet quaets onderuinden: Maer eens wijsen herte weet tijt ende wijse,

† Leuit. 18.a.5.

6

Want een yeghelijc voornemen heeft zijnen tijt ende wijse. Want des onghelucx des menschen is veel by hem,

7

Wandt hy en weet niet wat gheweest is. Ende wie wil hem segghen wat noch worden sal?

8

Een mensche en heeft gheen macht ouer den gheest^* den gheest te keeren, ende en heeft gheen macht, ter tijt des doots, Ende en wort niet los gelaten inden strijt. Ende dat godloos wesen en verlost den godloosen niet.

* Iob. 14.a.4.

9

⁺Dat hebbe ick altemael gesien, ende gaf mijn herte op alle wercken die onder der Sonnen gheschieden. Een mensche heerschapt somtijden ouer den anderen tot zijnen ongheluck.

+ B vers 9

10

^† Ende daer sach ick godloosen die begrauen waren, die ghegaen waren, ende gewandelt hadden inder heyligher stede, ende waren vergheten inder stadt, dat sy also gedaen hadden, dat is oock ydelheyt.

† Psal. 37.e.35.

11

Om dat niet gheringhe een oordeel en geschiet ouer de quade wercken, daer door wordt dat herte der menschen vol, om quaet te doen.

12

Al ist dat een Sondaer hondert mael quaet doet, ende nochtans langhe leeft, Soo weet ick nochtans, dat het wel gaen sal den genen, die God vreesen, die zijn aensicht vermijden.

13

Wandt het en sal den Godloosen niet wel gaen, ende en sullen (gelijck een schaduwe) niet langhe leuen, die hen voor Godt niet en vreesen.

14

⁺Daer is een ydelheyt, die op Aerden, gheschiet, Daer zijn gherechtighe dien gaet het iuyst, als oft sy wercken der Godloosen hadden: Ende daer zijn godloose, die gaet het recht, als oft sy wercken der gherechtigen hadden. Ick sprac: Dat is oock ydelheyt.

+ C vers 14

15

^† Daerom loefde ick de vruechde, dat de mensche niet beters en heeft onder der Sonnen, dan eten ende drincken, ende vrolijck zijn. Ende dat hem sulcx gheworde vanden arbeyt zijn leuen lanck, dat hem Godt gheeft onder der Sonnen.

† Eccle. 2.d.24. 3.b.13. 5.c.17.

16

Ick gaf mijn herte om te weten de wijsheyt, ende om te aenschouwen de moeyte, die op Aerden gheschiet, dat een oock noch dach noch nacht den slaep en siet met zijnen ooghen.

17

Ende ick sach alle wercken Godts, Wandt een mensche en can dat werck niet vinden, dat onder der Sonnen gheschiet. Ende soo de mensche meer arbeyt om te soecken, soo hy min vint. Al ist dat hy al seyt: Ick ben wijs ende wetet, so en can hijt doch niet vinden.