Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Ecclesiastes, De Prediker Salomo.

¶ Dat eerste Capittel.

¶ Alsmen alle dingen ouermerct ende bedenct, Soo zijn si certeyn alle ydel, Maer onder alle den dingen en is niet swacker ende onghestadigher dan de mensche.

1

⁺DIt zijn de woorden des Predikers, des soons Dauids, des Conincx te Ierusalem.

+ A vers 1

2

^† Alle dinc is gheheel ydel, sprack de Prediker: Alle dinck is gheheel ydel.

† Eccle. 12.b.8.

3

Wat heeft de mensche meer van alle sine moeyte, die hy heeft onder der Sonnen?

4

Deen gheslachte vergaet, het ander coemt,^* maer de Aerde blijft eewelijck.

* 2.Pet. 3.b.13.

5

De Sonne gaet op, ende gaet weder onder, ende loopt aen hare plaetse, op dat si aldaer weder op gaet.

6

De wint gaet ten Suyden, ende coemt herwaerts om ten Noorden, ende wederom aen de plaetse daer hy begost.

7

^† Alle wateren loopen inde zee, nochtans en wordt de zee niet te volder. Aen de plaetse van daer si vloeyen, daer vloeyen si weder henen.

† Iob. 14.a.11. Eccle. 41.a.1.

8

Alle doen is soo vol moeyten, dattet niemant wtghespreken en can.^† Dat ooghe en siet hem nemmermeer sadt: Ende dat oore en hooret hem nemmermeer sat.

† Prou. 27.c.20.

9

⁺Wat ist, dat geschiet is? Effen dat selue dat noch gheschieden sal. Wat ist, datmen ghedaen heeft? Effen dat selue datmen noch doen sal. Ende daer en gheschiet niet nieus, onder der Sonnen.

+ B vers 9

10

Gheschieter ooc yet, daermen af seggen mocht: Siet, dat is nieuwe: Want het is te voren geschiet, in voorleden tijden, die voor ons gheweest zijn.

11

Men en ghedenct des voorleden niet, hoet ghegaen is: Also en salmen oock des, dat namaels comen sal, niet ghedencken, by den ghenen die naemaels zijn sullen.

12

Ick Prediker^† was Coninck ouer Israel, te Ierusalem,

† 3.Regum. 1.d.32.

13

Ende begaf mijn herte te soecken, ende te ondersoecken wijslijc, alle watmen onder den Hemel doet. Sulcken onrustigen moeyte, heeft Godt den kinderen der menschen ghegheuen, dat sy hen daer in moeten vermoeyen.

14

Ick aensacht allet doen dat onder der Sonnen gheschiet, ende siet, het was altemael ydelheydt ende iammer.

15

Dat crom en can niet recht gheworden, noch de faute ghetellet worden.

16

Ick sprack in mijnder herten:^† Siet, Ick ben heerlijck geworden, ende hebbe meer wijsheyt dan alle die voor my gheweest zijn te Ierusalem. Ende mijn herte heeft veel geleert ende besocht.

† 3.Reg. 3.b.12. 4.c.29.

17

Ende gaf

[p. 235v]

mijn herte oock daer toe, dat ic wijsheyt, ende dwaesheyt, ende cloeckheyt, leerde: Maer ick werdt ghewaer, dat sulcx oock moeyte is.

18

Want waer veel wijsheyts is daer is veel verdriets, Ende wie veel leeren moet, die moet veel lijden.