Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hier vermaent ende waerschout ons de wijsheydt, dat wy ons voor boose wijuen wachten sullen, Ende daer nae beschrijftse eenen beeldenaer, oft beworpsel van eender eerbaerder, vroomer, ghehouder vrouwen. | |
1Ga naar margenoot+ DIt zijn de woorden des Conincks Lamuel, De leeringhe die hem sine moeder leerde. | |
2Och mijn wtuercorene, O ghy Sone mijns Lichaems, Och mijne gewenschte Sone. | |
3En laet den vrouwen v vermoghen niet: Ende en gaet de weghen niet, daer hen de Coninghen in verderuen. | |
4O niet den Coninghen, Lamuel enGa naar margenoot† gheeft den Coninghen gheenen wijn te drincken, noch den Vorsten stercken dranck. | |
5Sy mochten anders drincken, ende der Rechten vergheten, ende veranderen erghens de saken der ellendigher lieden. | |
6Gheeft stercken dranck den genen die vergaen sullen,Ga naar margenoot† ende den wijn den bedroefden sielen, | |
7Op dat sy drincken, ende haerder ellendicheydts vergheten, ende haers onghelucx niet meer en ghedencken. | |
8Doet uwen mont open voor den stommen, ende voor de sake aller, die verlaten zijn. | |
9Doet uwen mont open, ende oordeelt recht, ende wreeckt den ellendighen ende armen. | |
10Ga naar margenoot+Ga naar margenoot† Wien een duechtsaem wijf verleent is, die is veel edelder dan de costelike peerlen. | |
[pagina 235r]
| |
11Haers mans herte derf hem op haer verlaten, ende neringhe en sal hem niet ghebreken. | |
12Sy doet hem goet, ende gheen quaet alle zijn leefdaghe. | |
13Sy gaet met wolle ende vlasch om, Ende arbeyt gheerne met haren handen. | |
14Sy is gelijc als een Coopmans Scip, dat sine neeringhe van verre brengt. | |
15Sy staet snachts op, ende gheeft haren huyse voetsel, Ende teten haer maerten. | |
16Sy denct nae eenen Acker, ende coopt dien, Ende plantet eenen wijnberch vanden vruchten haerder handen. | |
18Sy merckt hoe dat hare hanteringheGa naar margenoot† vroomen brengt, haer keersse en gaet snachts niet wt. | |
19Sy strect hare hant na den spinrock, ende hare vingheren vaten de spille. | |
20SyGa naar margenoot† breydet hare handen wt totten Armen, Ende reycket hare hant den nootdruftighen. | |
21Sy en vreest voor haren huyse niet voor den sneeu: Want haer geheel huys heeft dubbelde cleederen. | |
22Si maect haers selfs Deckens, witte zijde ende purperen is haer cleedt. | |
23Haer man is vermaert inder poorten, Als hy sit by de Ouders des Lants. | |
24Sy maeckt eenen rock ende vercoopten, een gordeel gheeft sy den Cremer. | |
26Ga naar margenoot+ SyGa naar margenoot* doet haren mont open met wijsheyt: Ende op haer tonghe is heylsame leeringhe. | |
27Sy aenschouwet hoet in haren huyse toegaet: ende en etet haer broot niet met luyheyt. | |
28Hare sonen comen op, ende prijsense salich: Haer man looftse. | |
29Veel dochteren brenghen rijckdom te samen: Maer die gaetse alle te bouen. | |
30Lieffelijck ende schoon zijn, en is niet: Een wijf, die den HEEre vreest, salmen louen. | |
31Sy sal gepresen worden vanden vruchten haerder handen, Ende hare wercken sullense louen inde poorten. | |
¶ Eynde des Boecx der Spruecken Salomonis. |
|