Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxvij. Capittel.

1

⁺ EN^† beroemet v niet vanden dach die morgen coemt: Want ghy en weet niet wat noch heden geuallen mach.

+ A vers 1

† mat. 6.d.34 Iacob. 4.b.13

2

Laet v eenen anderen louen, ende niet uwen mont: Eenen vreemden, ende niet uwe eyghene lippen.

3

^* Eenen steen is swaer, ende zandt is eenen last: Mer des Sotten toornicheyt, is swaerder dan die beyde.

* Ecclesi. 22.c.18

4

Toornicheyt is een woedich dinck, ende raserije is ongheduerich: Ende wie can voor de nijdicheyt staende blijuen?

5

^* Openbare straffinghe is beter, dan heymelijcke liefde.

* Leuit. 19.d.17

6

^† De slagen des liefhebbers meynent recht ghetrouwelijck: Mer dat cussen des haters is bedrieghelijck.

† Psal. 141.a.5

7

^† Een volle siele treet wel op honichseem: Maer eender hongheriger sielen is alle bitter, soete.

† Iob. 6.a.7.

8

Ghelijc als eenen voghel is, die wt sinen nest wijct, Also is de ghene, die van zijnder plaetsen wijct.

9

⁺ Dat herte verblijdet hem vander saluen ende rueckwerck: Maer een vrient is lieflijck, om des raets wille der sielen.

+ B vers 9

10

^* Vwen vrient ende ws vaders vrient en verlaet niet. Ende en gaet niet int huys ws broeders alst v qualijck gaet. Want een ghebuer die nae by is, is beter, dan een broeder die verre is.

* Ecclesi. 9.b.12

11

Sijt wijs mijn soon, so verblijdet hem mijn herte, soo wil ick antwoorden den ghenen, die my scheyndet.

12

^† Een voorsichtich man siet dat ongeluck, ende verberghet hem: Maer de gecken gaen door, ende lijden schade.

† Prou. 22.a.3.

13

^* Neemt dien zijn cleet, die voor eenen anderen borghe wort: Ende pandet hem om des vreemden wille.

* Prou. 20.c.16

14

Wie sinen naesten met luyder stemmen seghent, ende vroech op staet, dat wort hem voor eenen vloeck gherekent.

15

^† Een kijfachtich wijf, ende een ghestadich druypen alst seer reghent, worden wel by malcanderen gheleken.

† Prou. 19.b.13

16

Wiese ophout die hout den wint, ende wilt de olye metter hant vatten.

17

Deen messe wettet dat andere, ende een man den anderen.

18

⁺ Wie sinen vijchboom bewaert, die etet vruchte daer af: Ende wie sinen Heere bewaert, die wort gheeert.

+ C vers 18

19

Ghelijck als de schaduwe int water is teghen dat aensicht, so is des menscen herte teghen eenen anderen mensche.

20

^† De Helle ende verderffenisse en worden nemmermeer vol:^* Ende der menschen ooghen en worden oock niet versaet.

† Prou. 30.b.16

* Eccle. 1.a.8.

21

Een man wordt door den mondt des louers beproeft,^* gelijck dat siluer inden^† deghel, ende dat gout inden ouen.

* Eccle. 27.a.8

† Croes.

22

Al waert dat ghy den Sotte inden mortier, ghelijck gort te stucken stiet metten stamper, Soo en laet nochtans zijne sotheyt niet van hem af.

23

^* Op uwe schapen hebt acht:^† Ende neemt v uwer Cudden aen.

* Ioan. 10.a.3.

† Act. 20.d.27

24

Want dat goet en duert niet eewelijc: Ende de Croone en duert niet voort ende voort.

25

Dat Hoy is opghegaen, ende dat gras is voorhanden,^† ende Cruyt wort op de Berghen vergadert.

† Ps. 104.b.14 147.a.8.

26

De Lammeren cleeden v, ende de Bocken gheuen v dat Acker ghelt.

27

Ghy^* hebt Geyten melcx genoech ter spijsen ws huys, ende tot voetsel uwer Maerten.

* Eccle. 29.c.28. 40.b.16.