Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxvj. Capittel.

1

⁺ GHelijck als de sneeu inden somer, ende den regen inden oogst, also en voecht oock den Sotte de eere niet.

+ A vers 1

2

Ghelijck eenen voghel wech vaert, ende een swalue daer henen vliecht, alsoo en treft eenen onuerdienden vloeck niet.

3

Den^† Paerde een gheessele, ende den Ezele eenen toom, Ende den Sotte een roede op den rugghe.

† Psalm. 32.b.9

4

En antwoort den sotte niet nae zijnder sotheyt, op dat ghy hem ooc niet ghelijck en wort.

5

Maer antwoort den sotte op zijnder sotheyt, dat hy hem niet en laet duncken dat hy wijs sy.

6

Wie sine sake door eenen sotachtigen bode beschict, die is ghelijck een die daer lam is aende voeten, ende neemt schade.

7

Ghelijc als eenen cruepele dat dansen, Alsoo voeghet den Sotte van wijsheyt te spreken.

8

Wie eenen Sotte eere aendoet, dat is ghelijck, als oft een eenen edelen steen, op den galghen berch worpe.

9

⁺ Een sprueke in eens sotten mondt, is ghelijck als eenen doornenstruyck, die in eens dronckens hant steect.

+ B vers 9

10

Een goet meester maeckt een dinck recht: Mer wie eenen brodder huert, dien wortet verdoruen.

11

^† Ghelijck als een hondt weder etet wat hy ghespogen heeft, Also is de sotte, die zijn sotheyt weder bedrijft.

† 2.Pet. 2.d.22.

12

Ist dat ghy eenen siet, die hem laet duncken dat hy wijs is, So is aen eenen Sot meer hopens dan aen hem.

13

^* De luye seyt: Daer is eenen iongen Leeuwe op den wech, ende eenen Leeu opter straten.

* Pro. 19.d.24. 22.b.13.

14

Een luye keert hem int bedde, ghelijc de duere inde herren.

15

De luye steect sine hant inden boesem, ende het wort hem suere, dat hyse weder totten monde heft.

[p. 233v]

16

Een luyaert laet hem duncken, dat hy wijser is, dan seuen die daer goede seden leeren.

17

Wie toegaet, ende hem menghet in vreemden gheschille, die is ghelijc eenen die den hont by de ooren trect.

18

⁺ Ghelijck die schadelijck is,^† die heymelijck met gheschut ende pijlen schiet, ende doodet,

+ C vers 18

† Psalm. 11.a.3.

19

Also doet een valsch mensche, met sinen naesten, ende spreect daer na: Ic^* schimpte slechts.

* Iockte.

20

Als daer gheen hout meer en is, soo gaet dat vier wt: Ende als den Achterclapper wech is, soo hout den twist op.

21

^† Ghelijck de colen een gloeyte, ende hout een vier, also rechtet een kijfachtich man, twist aen.

† Eccle. 8.b.13.

22

^* De woorden des Achterclappers zijn ghelijck slaghen, ende gaen door dat herte.

* Prou. 18.b.8. Leuit. 19.d.16 Psalm. 15.a.3.

23

Eenen fenijnigen mont, ende een quaet herte, is ghelijck een potscherf met siluer schuym ouertrocken.

24

De viant wort bekent by zijnder redene, hoe wel dat hy int herte valsch is.

25

Als hy zijn stemme vriendelijc maect, so en ghelooft hem niet: Want daer zijn seuen afgrijselijcheden in zijn herte.

26

Wie den haet verbercht, op dat hy schade doe, Diens boosheyt sal voor de ghemeynte openbaer worden.

27

^* Wie eenen cuyle maect, die sal daer inne vallen: Ende wie eenen steen wentelt, op dien sal hy comen.

* Psal. 7.b.16. 9.c.16. Eccle. 10.a.4. 1.Hest. 6.c.10. Susan. 1.g.62 Dani. 6.e.24. Eccle. 27.a.2.

28

Een valsche tonghe hatet die hem straft: Ende eenen gheueynsden mont, richtet verderffenisse aen.