Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxv. Capittel.

1

⁺ DIt zijn oock Salomonis sprueken, die daer toe ghesettet hebben, die mannen Hiskia des Conincx Iuda.

+ A vers 1

2

^† Het is Godts eere, een sake verberghen: Maer der Coninghen eere ist, een sake ondersoecken.

† Tob. 12.b.9.

3

Den Hemel is hooch, ende de aerde diep: Maer der Coninghen herte is ongrondelijck.

4

^* Men neme den schuyme vanden siluer, Soo wort een reyn vat daer wt.

* Esaie. 1.c.22.

5

Men neme een godloos wesen vanden Coninck, Soo wordt sinen throon met gherechticheyt beuesticht.

6

En pronckt niet voor den Coninck, Ende en treedt niet aen de plaetse der grooten.

7

^† Want het is beter, datmen tot v segghe: Tredet herwaerts op, dan dat ghy voor den Vorste vernedert wordt, dattet dijne ooghen sien moeten:

† Luce. 14.b.10

8

^+* En vaert niet gheringhe wt, om te kijuen: Want wat wilt ghy daer na maken, als ghy uwen naesten ghescheyndet hebt?

+ B vers 8

* Math. 5.c.25. Prou. 3.d.29.

9

Handelt uwe sake met uwen naesten, ende en openbaert eens anders heymelicheyt niet,

10

Op dat v niet qualijc na en spreke diet hooret, ende dijn boose geruchte nemmermeer op en houde.

11

^† Een woort ghesproken tot zijnder tijt, is ghelijck gulden appelen in silueren schalen.

† Prou. 15.c.23.

12

^* Wie eenen wijsen straft die hem gehoor gheeft, dat is ghelijc eenen gulden voorhooftsbant, ende gulden halsbant.

* Psal. 141.a.5.

13

Ghelijck de coude des sneeus ter tijt des oogsts, Also is een ghetrouwe bode, dien, die hem ghesonden heeft, ende hy verquict zijns Heeren siele.

14

⁺ Wie vele belouet, ende en houdet niet, die is ghelijck een wolcke ende wint sonder reghen.

+ C vers 14

15

Door verduldicheydt wort een Vorst versoent:^† Ende een vriendelijcke tonghe breect de hardicheyt.

† Prou. 15.a.1. Iudic. 8.a.2. 1.Reg. 25.c.18

16

Vint ghy honich, so etet dies genoech, dat ghy niet te sadt en wordet, ende spouwet weder wt.

17

Treckt uwen voet vanden huyse ws naesten, Hy mocht ws verdrietich, ende gram op v worden.

18

^* Wie teghen sinen naesten een valsche ghetuychenisse spreeckt, die is een spiesse, sweert, ende scherpen pijle.

* Prou. 19.a.5. 21.d.28. 24.d.28. Susan. g.62.

19

De hope des verachters inden tijt der noot, is ghelijck eenen vuylen tant, ende slipperenden voet.

20

⁺ Wie eenen boosen herte Liedekens singt, dat is ghelijck een geschuert cleet, inden winter, ende azijn op crijdt.

+ D vers 20

21

^† Honghert uwen viant, soo spijset hem met broode: Dorstet hem, so drencket hem met water.

† Roma. 12.c.20 1.Reg. 30.b.11

22

Want ghy sult colen op zijn hooft hoopen, ende de HEEre salt v vergelden.

23

De Noorden windt verdrijft den reghen: Ende een suer sien, de heymelijcke tonghe.

24

^† Het is beter inden hoecke op den dake sitten, dan by eenen kijfachtighen wijue in eenen huyse te samen.

† Prou. 21.b.19 Eccle. 25.c.23.

25

Een goet gherucht wt eenen verren Lande, is ghelijck cout water eender dorstigher sielen.

26

Een rechtuaerdich mensche die voor eenen godloosen valt, is ghelijck een^† beroerde Fonteyne, ende een verdoruen wateradere.

† Onclare.

27

Wie te vele honichs etet, dat en is niet goet: Ende^* wie sware dinghen ondersoect, dien wort het te swaer.

* Eccle. 3.c.21.

28

Een man die sinen gheest niet houden en can, die is ghelijck een open stadt sonder mueren.