Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxiiij. Capittel.

1

⁺ EN^† volcht niet boose lieden, ende en wenschet niet by hen te zijn.

+ A vers 1

† Prou. 23.b.17

2

Want haer herte peyst na schaden, ende hare lippen raden tot ongeluck.

3

^† Door wijsheyt wort een huys ghetimmert, ende door verstant onderhouden.

† Prou. 14.a.1.

4

Door oordentlijck huyshouden, worden de cameren vol, alder costelijcker lieflijcker rijcdommen.

5

Een wijs man is sterck, ende een vernuftich man is machtich van crachten.

6

^* Want met Raet moetmen de oorloghen voeren.^† Ende waer vele Raetgeuers zijn, daer is de ouerwinninghe.

* Prou. 20.c.18.

† Pro. 11.b.14. 15.c.22.

7

De wijsheyt is den sotte te hooch, hy en derf sinen mont inder poorten niet open doen.

8

⁺ Wie hem seluen schade doet, dien heetmen billicx een aertsbooswicht.

+ B vers 8

9

Der Sotten dichten is sonde, ende de bespotter is een grouwel voor de lieden.

10

Die en is niet sterck, die inder noot niet vast en is.

11

^* Verlostse, diemen dooden wilt, ende en ontreckt v niet van dien, diemen verworghen wilt.

* Eccle. 4.b.12. Psal. 82.a.4. Esaie. 1.c.17.

12

Segt ghy: Siet, wy en verstaens niet, meynt ghy niet dat de ghene die de herten bereydt, het mercket? Ende die op de sielen acht heeft, het bekennet?^† Ende betaelt den mensche nae sinen wercke.

† Iere. 17.b.10. 32.c.19. Psal. 28.a.4. 62.b.13. Iob. 34.b.11. Eccle. 35.c.30. Roma. 2.a.6. Apoca. 2.d.23.

13

Eet honich mijn sone, wandt het is goet, ende honichseem is soete in uwen halse, Alsoo is de kennisse der wijsheydt voor uwer sielen.

14

⁺ Als ghyse vint, soo salt daer nae wel gaen: Ende uwe hope en sal niet te vergheefs zijn.

+ C vers 14

15

En loert niet als de godtloose op dat huys des rechtuaerdighen: En verstoort zijn ruste niet.

16

^† Want een Rechtuaerdich mensche valt seuenmael, ende staet weder op: Maer de godtloose versincken in ongheluck.

† Psal. 34.c.20. 37.d.24. 145.b.14.

17

^* En verblijdt v vanden val ws viants niet: Ende dijn herte en sy niet vrolijck ouer zijn ongheluck.

* Pro. 17.a.5. Iob. 31.c.29. Psal. 35.b.15.

18

De HEEre mochtet sien, ende hem qualijck beuallen, ende zijn gramschap van hem keeren.

19

^† En vertoornt v niet ouer den boosen: Ende en ijuert niet ouer den godtloosen.

† Psal. 37.a.1. 49.c.17.

20

Want de boose en heeft niet te hopen:^* Ende de keersse der godlooser sal wtgaen.

* Prou. 13.a.9. Iob. 18.a.5. 21.b.17.

21

Mijn kint, vreest den HEEre ende den Coninck: Ende en mengt v niet onder de^† oproerighe.

† Muytmakers.

22

^‡ Want haer ongeual sal onuersiens opstaen: Ende wie weet, wanneer dat beyder ongheluck coemt?

‡ Pro. 6.b.15.

23

^* DIT coemt oock vanden wijsen: Dat aensien der persoonen inden Gherichte en is niet goet.

* Prou. 18.a.5.

24

Wie^† totten godloosen spreeckt: Ghy zijt vroom, dien vloecken de lieden, ende dat volck haet hem.

† Esaie. 5.c.23. Prou. 17.c.15.

25

Maer die hem straffen, die behaghen wel: Ende daer coemt een rijcke segeninghe ouer hen.

26

⁺ Een oprechte antwoorde, is als eenen lieffelijcken cusse.

+ D vers 26

27

Beschict dijn werck daer buyten, ende bearbeyt uwen acker, daer nae timmert dijn huys.

28

^* En zijt gheen ghetuyge sonder oorsake teghen uwen naesten, Ende en bedriecht niet met uwen monde.

* Prou. 19.a.5.

29

^† En segt niet: Ghelijcmen my doet, soo wil ick weder doen, ende eenen yegelijcken zijn werck betalen.

† Prou. 20.d.22 1.Pet. 3.b.9. Math. 5.e.39. Roma. 12.c.17

30

Ic ghinc voor den acker des luyen, ende voor den wijnberch des Sotten voorby.

[p. 233r]

31

Ende siet, daer waren enckel netelen op, ende stont vol dijstelen, ende de muere was neder gheuallen.

32

Doen ick dat sach, nam ict ter herten, ende sach toe, ende leerde daer af.

33

^† Ghy wilt een weynich slapen, ende een weynich sluymeren, ende een weynich de handen te samen legghen, dat ghy rustet:

† Prouer. 6.a.9

34

Maer uwe armoede sal v comen ghelijck een wandelaer, ende dijn ghebreck ghelijck een ghewapent man.