Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+ DE mensche settet hem wel wat voor inder herten:Ga naar margenoot* Maer vanden HEERE coemt, wat de tonghe spreken sal. | |
2Ga naar margenoot† Eenen yeghelijcken duncken zijne wegen reyn zijn:Ga naar margenoot* Mer alleen de HEERE maket dat hert ghewisse. | |
4De HEEre maket alle dinc om zijns selfs wille: Oock den godtloosen totten quaden daghe. | |
5Een stout herte is den HEEre een afgrijselijckheyt, ende ten sal niet onghestraft blijuen, al ist dat si hen ooc alle aen malcanderen hanghen. | |
6Ga naar margenoot† Door goedertierenheydt ende trouwe wort de misdaet versoent:Ga naar margenoot* Ende door de vreese des HEEren mijdet men dat quaet. | |
7Ga naar margenoot† Als yemants weghen den HEEre wel behaghen, soo maeckt hy oock zijne vianden met hem te vreden. | |
8Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Het is beter weynich met gherechtigheyt, dan vele incomens met onrecht. | |
9Des menschen herte slaet sinen wech aen. Maer de HEEre alleen gheeft, dat hy voort gaet. | |
10Prophetie is inden mont des Conincx: Sijnen mondt en faelgeert niet int gherichte. | |
11EenGa naar margenoot† rechte Waghe ende ghewichte is vanden HEERE: Ende alle ponden inden sacke zijn sine wercken. | |
12Voor den Coninghen onrecht doen, is eenen grouwel: Want door gherechticheyt wordt den Throon beuesticht. | |
13Ga naar margenoot† Recht raden behaecht den Coningen wel: Ende soo wie recht toe radet, die wort bemint. | |
14De verbolghentheyt des Conincx, is een bode des doots: Maer een wijs man sal hem versoenen. | |
15Als des Conincx aensicht vriendelijc is, dat is dat leuen: Ende sine ghenade is ghelijck eenen auontreghen. | |
16Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Neemt aen de wijsheyt, want sy is beter dan gout: Ende verstant hebben, is edelder dan siluer. | |
17Der vromen wech schouwet dat quade: Ende wie sinen wech bewaert, die behout zijn leuen. | |
18WieGa naar margenoot† te gronde gaen sal, die wort te voren stout: Een hoouaerdich ende stout ghemoet coemt voor den valle. | |
19Het is beter neder van gemoede zijn met den ellendigen,Ga naar margenoot† dan roof wtdeylen met den hoouaerdighen. | |
20Wie een sake cloeckelijck voeret, die vindet gheluck:Ga naar margenoot† Ende wel dien, die hem opten HEEre verlaet. | |
21Een verstandighe wordt gheroemet voor eenen wijsen man: Ende lieffelijcke reden leeren wel. | |
22Cloeckheydt is een leuende fonteyne, dien, diese heeft: Maer de tucht der sotten is sotheyt. | |
[pagina 230v]
| |
23Een wijs herte spreect cloeckelijck, ende betert de leeringhe in sinen lippen. | |
24De redenen des vriendelijcken, zijn Honichseem: Troosten de sielen, ende verhueghen de ghebeenten. | |
26Menich coemt tot groot ongheluck door sinen eyghen mont. | |
28Een verkeert mensche richtet twist aen, ende een achterclapper maect de Vorsten oneens. | |
29Een vermeten mensch, loct sinen naesten, ende en leyt hem op gheenen goeden wech. | |
30Ga naar margenoot† Wie metten ooghen wencket, die en denct niet goets: Ende soo wie metten lippen beteekent, die volbrengt dat quaet. | |
31Ga naar margenoot* Grijse hayren zijn een croone der eeren, die opten wech der gherechticheyt gheuonden worden. | |
32Een verduldich man, is beter dan een sterck man: Ende die zijns moets een Heere is, dan de ghene die steden winnet. | |
|