Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xij. Capittel.

1

⁺ VVie hem gheerne^† laet straffen, die sal verstandich worden: Maer wie ongestraft wil zijn, die blijft een Sot.

+ A vers 1

† Psal. 141.a.5. Prou. 15.a.5.d.32.

2

^† Wie vroom is, die verwerft troost vanden HEEre: Maer wie moetwil-

† Gene. 4.a.4.

[p. 229r]

lich is, die verdoemt hem seluen.

3

Een Godtloos wesen en voordert den Mensche niet: Maer de wortel der gherechtigher sal blijuen.

4

Een^† neerstich wijf, is een Croone haers mans: Maer een^* onneerstich Wijf is Etter in sinen ghebeente.

† Huyselijck.

* Onhuyselijc

5

Wat de Rechtuaerdighe raden, dat is gewisse dinck: Maer wat de Godloose raden, dat bedriecht.

6

^† De woorden der godtloosen richten bloetstortinghe aen: Maer der oprechtigher mont verlostse.

† Susan. e.34.f.45.

7

^+* De godloose worden omgekeert, ende en sullen niet meer zijn: Maer dat huys der gherechtigher, blijft staende.

+ B vers 7

* Gen. 19.e.24. Psal. 37.c.20.

8

Eens wijs mans raet, wordt ghepresen: Maer de lichtuaerdighe worden te schanden.

9

^† Wie niet groot gheacht en is, ende neemt des zijns waer, die is beter, dan een, die groot zijn wil, die broots ghebreck heeft.

† Eccle. 10.d.31.

10

De rechtuaerdige ontfermt hem zijns Vees: Maer dat herte der godtloosen is ontfermhertich.

11

^* Wie zijnen Acker bouwet, die sal broots planteyt hebben: Maer wie^† onnoodighe saken nae gaet, die is een Sot.

* Prou. 28.c.19. Eccle. 20.d.30

† Ledich gaet.

12

Des Godloosen lust is schade te doen: Maer de Wortel der Rechtuaerdighen sal vrucht brenghen.

13

^* De boose wordt gheuangen in zijn eyghen valsche woorden: Maer de rechtuaerdighe ontgaet den Ancxt.

* Prou. 13.a.3.

14

Veel goets coemt eenen door de vrucht des monts,^* ende den mensche wort vergouden, nae dien sine handen verdient hebben.

* Psal. 62.b.13. Iob. 34.b.11. Iere. 17.b.10. Roma. 2.a.6. Apoca. 2.d.23.

15

⁺ Den Sotte behaecht sine wijse wel: Maer wie goeden raet ghehoor gheeft, die is wijs.

+ C vers 15

16

Eenen Sot laet sinen toorne gheringhe sien: Maer^† wie den smaet verberghet, die is voorsichtich.

† 1.Reg. 10.d.17 2.Reg. 16.b.10

17

Wie warachtich is, die seyt vry wat recht is: Maer een valsche ghetuyghe bedriecht.

18

Wie onuoorsichtich^† wtuaert, die steeckt als een sweert: Maer de tonghe der wijsen, is heelsaem.

† Snatert.

19

Een warachtige mont bestaet eewelijck: Maer de valsche tonghe en bestaet niet langhe.

20

Die wat quaets raden, bedrieghen: Maer die totten vrede raden, die maken vruechde.

21

⁺ Den gherechtighen en sal gheen leet gheschieden: Maer de Godtloose sullen vol onghelucx zijn.

+ D vers 21

22

^† Valsche monden zijn den HEEre een afgrijselijcheyt: Maer die getrouwelijck handelen, die behaghen hem wel.

† Prou. 6.b.17.

23

Een voorsichtich man verbercht de cloeckheyt: Maer dat herte der sotten roept sine sotheyt wt.

24

De neerstige hant sal heerscappen: Mer die traech is, sal Chijs moeten gheuen.

25

^† Sorchuuldicheydt inder herten, crencket: Maer een vriendelijck woort, verblijdet.

† Prou. 15.b.13. 17.d.22. Eccle. 30.c.22.

26

De gherechtighe heuet beter, dan zijn naeste: Maer der Godtloosen wech, verleytse.

27

Eenen versuymelijcken, en ghelucket zijn hanteringhe niet: Maer een neerstich mensche, wort rijck.

28

Op den wech der gherechticheydt, is dat leuen: Ende op den gebaenden padt, en is gheen doot.