Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

1

⁺ EEn^† valsche Waghe, is den HEEre een afgrijselijckheyt: Maer een volle ghewicht is zijn welbehaghen.

+ A vers 1

† Prou. 16.b.11. 20.b.10.d.23.

2

^* Waer stoutheyt is, daer is oock smaet:^† Maer wijsheyt is byden ootmoedighen.

* 1.Pet. 5.a.5.

† Mat. 11.c.25.

3

De onschult sal de vroome leyden: Maer de boosheyt sal de verachters verstooren.

4

^† Dat goet en helpt niet inden daghe des toorens: Maer de gerechticheyt verlost vanden doode.

† Prou. 10.a.2. Eccle. 5.b.10. Sopho. 1.c.18

5

De gherechticheyt des vromen maect zijnen wech effen: Maer de godloose sal vallen, door zijn Godloos wesen.

6

De gherechticheyt der vromen salse verlossen:^† Maer de verachters worden gheuangen in haerder boosheyt.

† Prou. 5.c.22. 29.a.6. Psal. 9.c.17.

7

Als de godloose mensch sterft,^* so is de hope verloren, Ende dat verwachten der onrechtuaerdighen wort te niete.

* Pro. 10.d.28 Sap. 5.c.15. Iob. 8.b.13.

8

^+† De Rechtuaerdighe wordt wt der noot verlost: Ende de Godloose coemt in zijne plaetse.

+ B vers 8

† Pro. 21.c.18.

9

Door den mondt des^† gheueynsden wordt zijn naeste verdoruen: Maer de Rechtuaerdighe merckent, ende worden verlost.

† huychelaers

10

Een stadt verblijt haer, alst den gherechtighen wel gaet. Ende als de godloose vergaen, salmen vrolijck zijn.

11

Door de segheninghe der Vromen, wort een stadt verheuen: Maer door den mont der Godloosen, wortse te stucken ghebroken.

12

^† Wie zijnen naesten schendet, dat is een Sot:^* Maer een verstandich man stillet dat.

† 2.Reg. 16.b.5.c.13.

* Pro. 10.b.13.

13

Een achterclapper verraet al wat hy heymelijck weet: Maer wie van getrouwer herten is, die verbercht dat selue.

14

^† Waer gheenen raet en is, daer gaet dat volck onder:^* Maer waer veel raetgheuers zijn, daer gaet het wel toe.

† 3.Reg. 12.a.8. Pro. 14.d.34

* Pro. 24.a.6

15

^† Wie voor eenen anderen borch wort, die sal schade hebben: Maer wie hem voor ghelouen wacht, die is seker.

† Prou. 6.a.1.

16

^+† Een gratioes Wijf onderhout de eere: Maer de Tyrannen onderhouden den rijcdom.

+ C vers 16

† 1.Reg. 25.c.18.

17

Een barmhertich man doet zijnen Lijue wat goets. Maer een onbarmhertich man bedroeuet oock zijn vleesch ende bloet.

18

Der Godloosen arbeyt sal faelgeren:^† Maer wie Gherechticheyt saeyt, dat is ghewisse goet.

† Galla. 6.a.10.

19

^* Want gherechticheyt voordert totten leuen: Maer den quade na te iaghen, voordert totten doot.

* Rom. 8.b.6.

20

De HEEre heeft eenen grouwel aende verkeerde herten:^† Ende een welbehagen aenden Vromen.

† Psa. 147.b.11

21

Den boosen en helpet niet, al waert dat sy oock alle handen te samen deden: Maer der gherechtigher saet, sal behouden worden.

22

Een schoon Wijf sonder^† tucht, is gelijck een Soch met eenen gulden hayrbande.

† Sedicheyt.

23

De begheerte der gerechtigher, moet doch wel gheraken: Maer de hope der Godloosen is ongheluck.

24

^* Eene deylet wt ende heeft altoos meer: Een ander versparet, daer hy niet en sal, ende wort doch armer.

* Psal. 37.d.26. 112.a.5. Luc. 6.d.35. Tob. 1.c.17.

25

De siele die daer rijckelijck seghent, wordet vet:^† Ende wie droncken maect, die sal ooc droncken worden.

† Abac. 2.c.11.

26

⁺ Wie Coren inhoudt, dien vloecken de Lieden: Maer segheninghe coemt ouer dien, diet vercoopt.

+ D vers 26

27

Wie dat goet soect, dien gemoet wat goets: Maer wie na ongheluck haect, dien salt ghemoeten.

28

^* Wie hem op zijn rijckdom verlaet, die sal onder gaen:^† Maer de gerechtige sullen groenen ghelijck een blat.

* Prou. 18.b.11. Iere. 17.b.11. Luc. 12.b.19.

† Psal. 1.a.3.

29

Wie zijn eygen huys bedroeft, die sal wint tot erdeel hebben. Ende een Sot moet des wijsen knecht zijn.

30

De vrucht des gherechtigen is eenen boom des leuens. Ende een wijs man neemt hem der lieden van herten aen.

31

^† Ist dat de Rechtuaerdighe op Aerden lijden moet: Hoe veel te meer de godloose ende Sondaer?

† 1.Pet. 4.d.17