Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iij. Capittel.

¶ Hy vermaent ons totter vreesen Gods ende tot lijdtsaemheyt, Ende hier wort verhaelt een lof der wijsheyt, ende vermaent ooc ons die selue aen te hangen.

1

⁺ MIin kindt,^† en verghetet mijnder wet niet, ende dijn hert beware mijn geboden.

+ A vers 1

† Deute. 8.a.1. 11.c.18. 30.d.16.

2

Want sy sullen v een lanck leuen, ende goede iaren, ende vrede brenghen.

3

Ghenade ende trouwe en sullen v niet verlaten. Hanctse aen uwen halse,^* ende schrijftse in de tafel ws herten,

* Prou. 7.a.3.

4

So sult ghy gonste ende cloecheyt vinden, die Gode ende den menschen behaecht.

5

^† Verlaet v op den HEERE van gheheelder herten: Ende en verlaet v niet op dijn verstant.

† Exod. 20.a.3. Esai. 26.a.4.

6

Maer gedenct aen hem in alle uwe weghen, so sal hy v recht leyden.

7

En laet v niet^† wijs duncken, Maer vreest den HEERE, ende wijcket vanden quade,

† Rom. 12.c.16. Esaie. 5.c.21.

8

Dat sal uwen nauele ghesont zijn, ende uwe ghebeente verquicken.

9

^+* Eert den HEEre van uwen goede ende vanden eerstelinghen alles ws incomens,

+ B vers 9

* Tob. 4.b.7. Deut. 26.a.2. Mala. 3.b.10.

10

Soo sullen uwe schueren vol worden, ende uwe wijnperssen van moste ouer loopen.

11

^‡ Mijn kindt, en verworpt de^† tucht des HEEren niet, ende en zijt niet onuerduldich ouer zijn straffinge.

‡ Heb. 12.b.5. Apoca. 3.d.19. Iob. 5.b.17. Tob. 12.c.14.

† Castijdinge, onderwisinge

12

Wandt wien de HEEre lief heeft dien straft hy ende heeft een welbehaghen aen hem, ghelijck een vader aen den sone.

13

Wel den mensche, die wijsheyt vindet, ende den mensche, die verstandt becoemt.

14

Want het is beter om haer te hanteren, dan om siluer, ende haer vrucht is beter dan gout.

15

^† Sy is edelder dan peerlen, ende al wat ghi wenscen muecht, en is haer niet te gelijcken.

† Pro. 8.b.11. Sap. 7.b.9. Psal. 19.b.11. Iob. 28.b.19.

16

Een lanc leuen is tot

[p. 226v]

haerder rechter hant, Tot haerder slincker hant is rijckdom ende eere.

17

Hare weghen zijn lieflijcke weghen, ende alle hare paden zijn vrede.

18

^† Sy is eenen boom des leuens allen den ghenen, diese aen grijpen, ende salich zijnse, diese houden.

† Gene. 2.b.9. Ioan. 17.c.20.

19

^+* Wandt de HEEre heeft de Aerde door wijsheyt ghefundeert, ende door zijnen Raedt de Hemelen bereyt.

+ C vers 19

* Gene. 1.a.1.

20

Door zijne^† wijsheyt zijn de diepten ghedeylt, ende de wolcken met dauwe druypende ghemaect.

† Woordt.

21

Mijn kint en laetse van uwen oogen niet wijcken, soo sult ghy ghelucsalich ende cloeck worden.

22

Dat sal uwer sielen leuen zijn, ende uwen mont sal gratieus zijn.

23

^‡ Dan sult ghy sekerlijc wandelen, op uwen wech, dat uwen voet hem niet stooten en sal.

‡ Prou. 6.c.22.

24

^† Legget ghy v neder, so en sult ghy v niet vreesen, maer soetelijc slapen,^‡ dat ghi v niet vreesen en derft voor haestighe verschrickinghe, noch voor den storm der godlooser, als hy coemt.

† Leuit. 26.a.4 Iob. 11.b.19. Psal. 4.b.9. 27.a.1. 112.a.7

‡ Prou. 1.c.33.

25

^* Want de HEEre is uwe toeuerlaet, die bewaert uwen voet, dat hy niet gheuanghen en wort.

* Psal. 16.b.9 Psal. 91.b.9. 121.a.4.

26

^† En weyghert v niet den nootdruftighen wat goets te doen, ist dat uwe hant van Gode heeft sulcx te doen.

† Deut. 15.a.7 Eccles. 7.d.35. 12.a.8. Prou. 25.d.21

27

En segt niet tot uwen vrient: Gaet henen, ende coemt weder, morgen wil ick v gheuen, soo ghijt doch nv wel hebt.

28

En pijnt niet quaets teghen uwen vriendt, die op trouwe by v woont.

29

^+† En kijuet niet met yemanden sonder oorsake, ist dat hy v geen leet gedaen en heeft.

+ D vers 29

† Prou. 25.b.8.

30

En ijuert niet eenen vermetelen mensche na, ende en verkiest zijnder wegen geen,

31

^* Want de HEEre heeft een afgrijselijcheyt aenden afuallighen, ende zijn heymelijcheyt is by den oprechten.

* Psal. 125.a.5. Iere. 17.b.13. Eccle. 2.b.16.

32

Int huys des Godloosen, is den vloec des HEEren: Maer dat huys des gherechtighen wort ghesegent.

33

Hy sal de bespotters bespotten.^† Maer den ellendighen sal hy ghenade gheuen.

† 2.Pet. 5.b.5.

34

De wijse sullen eere beeruen, maer wanneer de sotten hooch comen, so worden sy doch te schanden.