Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Den .Cvij. Psalm.

1

⁺DAnct den HEERE,^* want hy is vriendelijck, ende zijn goetheyt duert eewelijck.

+ A vers 1

* Psal. 106.a.1. 118.a.1. Iudit. 13.c.17.

[p. 219r]

2

Segget ghy die verlost zijt door den HEEre, die hy wter noot verlost heeft.

3

Ende die hy wt de Landen te samen ghebracht heeft, vant Oosten, vant Westen, vant Noorden, ende vander zee.

4

^* Die dolende ghinghen inder woestijnen in eenen onghebaenden wech, ende en vonden gheen stadt daer sy woonen conden,

* Hebr. 11.f.38.

5

Hongherich ende dorstich, ende haer siele versmachtede.

6

^† Ende si riepen tot den HEEre in haren noot, ende hy verlostese wt haren angsten.

† Iudic. 3.a.9. 2.Pa. 20.a.4.

7

Ende leydese eenen rechten wech, dat si ghinghen totter stadt daer sy woonen conden.

8

Die sullen den HEEre dancken voor zijn goetheyt, ende voor zijn wonderen, die hy aen der menschen kinderen doet.

9

^* Dat hy versaedt de dorstige sielen,^† ende vult de hongherighe sielen met goede.

* Exod. 16.a.4 17.a.6.

† Luce. 1.e.53.

10

^+‡ Die daer sitten moesten in der duysternissen ende donckerheyt, gheuanghen in dwanghe ende ijsere.

+ B vers 10

‡ 2.Pa. 33.c.11.

11

Daerom dat si Godts gheboden onghehoorsaem waren, ende de Wet des Hoochsten ghescheyndet hadden.

12

Daerom moeste haer herte met ongeluck gheplaghet worden, dat si daer laghen, ende niemant en hielp hen.

13

^* Ende si riepen totten HEEre in haren noot, ende hy hielpse wt haren ancxten.

* 2.Par. 33.c.12. Iudit. 7.e.17.

14

^† Ende leyddese wt der duysternissen ende donckerheyt, ende verschuerde haer banden.

† 2.Pa. 33.c.13

15

Die sullen den HEEre dancken voor zijn goetheydt, ende voor zijn wonderen die hy aender menschen kinderen doet.

16

^† Dat hy in stucken breect metalen dueren, ende in stucken slaet ijseren grendelen.

† Esaie. 45.a.2.

17

De Sotten die gheplaget waren om haerder ouertredinghen wille, ende om haerder sonden wille.

18

Dat hen walchde van alle spijse,^* ende werden doot cranck.

* Esaie. 38.a.1.

19

^+* Ende si riepen totten HEEre in haren noot, ende hy hielpse wt haren ancxten.

+ C vers 19

* Psal. 50.b.15. 1.Reg. 7.b.9.

20

^† Hy seynde zijn woort ende maectese ghesont, ende verlostese dat si niet en storuen.

† Num. 21.b.8 Esaie. 38.b.4. Math. 8.a.8.

21

Die sullen den HEEre dancken voor zijn goetheydt, ende voor zijn wonderen die hy aender menschen kinderen doet.

22

Ende^† danck offeren, ende vertellen zijn wercken met vruechden.

† Hebre. 13.c.15. Psal. 50.b.14

23

Die met schepen op de zee varen, ende bedrijuen haren handel in groote wateren.

24

Die des HEEren werck ondersocht hebben, ende sine wonderen in de zee.

25

^* Wanneer hy sprack, ende eenen stormwint op roerde, die de baren verhief.

* Ione. 1.a.4. Act. 27.b.14.

26

Ende si voeren op nae den Hemel, ende voeren inden afgront,^† dat haer siele van ancxt versaechde.

† Math. 8.c.25.

27

⁺Dat si tuymelden ende wagghelden als een droncken man: Ende en wisten gheenen raet meer.

+ D vers 27

28

Ende^† si riepen totten HEEre in haren noot, ende hy leydese wt haren ancxten.

† Ionas. 1.c.14

29

Hy^† stilde dat onweder: Dat de baren hen legherden.

† Math. 8.c.26. Psal. 89.b.10.

30

Ende si werden blijde, dattet stille geworden was,^† ende hyse te Lande brachte nae haren wensche.

† Ioan. 6.b.20.

31

Die^* sullen den HEERE dancken voor zijnder goetheydt, ende voor zijn wonderen die hy aen der menschen kinderen doet.

* Psal. 107.a.8.

32

Ende hem inder ghemeynten prijsen, ende byden Ouders roemen.

33

^* Die welcken hare beken verdrooget, ende de wateraderen verloopen waren.

* 3.Reg. 17.a.7 Esaie. 43.c.19

34

Dat een vruchtbaer Landt niet en droech, om der boosheyt wille der genen die daer in woonden.

35

^+* Ende hy dat drooghe Lant wederom waterrijck maecte, ende int dorre Lant wateraderen.

+ E vers 35

* 3.Re. 18.f.45. Esaie. 41.c.18 43.c.19.

36

Ende de hongherighe daer henen geset heeft, dat si een Stadt bereydeden daer si woonen conden.

37

Ende ackeren besaeyen, ende wijnberghen planten mochten, ende de iaerlijckse vruchten creghen.

38

Ende hyse segende, dat si hen seer vermeerderden,^* ende hen vele vees gaf.

* Gene. 31.a.7.

39

Die, welcke neder ghedruct ende ghecrenct waren, vanden boosen, diese ghedwonghen ende ghedronghen hadden.

40

Doen verachtinge op de Vorsten gheschuddet was, dat alle Landt dwalende ende woeste stont.

41

Ende hy den armen beschuddede voor ellende, ende zijn gheslachte als een cudde schapen vermeerderde.

42

^* Sulcx sullen de vrome sien, ende haer verblijden, ende aller boosheyt sal de mont ghestopt worden.

* Iob. 22.b.19.

43

Wie is wijs ende behout dit? So sullen si mercken, hoe veel weldaden de HEEre bethoont.