Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Den .lxxiiij. Psalm.

Een onderwijsinghe Assaph.

1

⁺GOdt, waerom verstoot ghy ons so gheheel? Ende zijt so verbolgen toornich op de Schapen uwer weyden?

+ A vers 1

2

Ghedenct aen uwe gemeynte, die ghy van outs verworuen^† ende v tot een Erfdeel verlost hebt, aenden Berch Sion, daer ghy woont.

† Deut. 4.c.20. 32.b.9.

3

Tredet op hen met voeten, ende stootse heel te gronde: De viant heeft alle dinck verdoruen int heylichdom.

4

Vwe wederspannige brullen in uwen huysen, ende setten haer afgoden daer in.

Men siet de Axen bouen blicken, gelijcmen in een wout houwet.

5

Ende houwen alle zijn tafelwerc in stucken met Bylen ende Baergien.

6

^* Sy verbranden dijn heylichdom: Sy ontwijen de wooninghe ws Naems te gronde.

* 4.Re. 25.b.9 2.Par. 36.c.19

7

⁺Sy spreken in haerder herten: Laetse ons beroouen: Sy verbranden alle huysen Godts int Lant.

+ B vers 7

8

Onse teeckenen en sien wy niet, ende gheen Propheet en predict meer, ende geen Leeraer en leert ons meer.

9

^† Och Godt, hoe langhe sal de wederspannighe scheynden, ende de viant uwen Naem so heel verlasteren?

† 1.Reg. 17.b.8.

10

Waerom weynt ghi uwe hant af, ende uwe rechter hant so geheel van dijnen Schoot?

11

Maer Godt is mijn Coninc van outs, die alle hulpe doet, die op Aerden gesciet.

12

Ghi verdeylt de zee door dijne cracht:⁺ Ende breect in stucken de coppen der Draken int water.

+ Exo. 14.e.21

13

Ghy doorslaet de coppen der^† Waluisschen, ende gheeftse tot eender spijsen den Volcke in de woestijne.

† Iob. 41.a.1. Esai. 27.a.1.

14

Ghy laet wt springen Fonteynen ende Beken: Ghy laet verdrooghen stercke stroomen.

15

⁺Dach ende nacht is dijne: Ghy maect dat beyde de Sonne ende Sterren, haren gewissen loop hebben.

+ C vers 15

16

Ghy set eenen yegelijcken Lande zijn palen:^* Somer ende winter maect ghy.

* Genes. 8.d.22.

17

So gedenct doch dies, dat de viant den HEEre scheyndet, ende een dwaesachtich volck lastert uwen Naem.

18

En wilt doch den gedierte niet geuen de siele uwer Tortelduyuen, ende uwe ellendighe dieren niet so geheel vergeten.

19

Ghedenct aen dat verbont: Want dat Lant is ouer al iammerlijcken verheeret ende de huysen zijn geschuert.

20

En laet den cleynen niet met schande wech gaen, want de Arme ende ellendighe, die roemen uwen Naem.

21

Maect v op Godt, ende voert wt uwe sake: Ghedenct aen de versmaetheyt die v dagelijcx vanden sotten gebuert.

22

En vergheet niet des roepens dijner

[p. 212v]

vianden, dat rasen uwer wederpartijers wort hoe langher hoe grooter.