Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Den .lxix. Psalm.

1

Eenen Psalm Dauids, vanden Roosen voor te singhen.

2

⁺GOdt helpt my^† want dat water gaet my tot aen de siele.

+ A vers 2

† Ione. 2.a.5.

3

Ick versincke in diepen^* slijm, daer gheenen gront en is: Ick ben in diepe wateren, ende de vloet wil my verdrencken.

* Modder.

4

Ic heb my moede geroepen, mijnen hals is heesch, dat gesichte vergaet my, dat ic so lange moet verbeyden op mijnen God.

5

Die my^† haten sonder oorsake, dier is meer dan ic hayren op mijn hooft hebbe.

Die my onbillijcx viant zijn ende my verderuen, zijn machtich, ick moet betalen dat ick niet gherooft en hebbe.

† Psal. 35.c.19. Ioan. 15.c.25.

6

God ghi weet mijn dwaesheit, ende mijne schulden en zijn v niet verborghen.

7

En laetse niet te schanden worden aen my, die ws verwachten, HEEre HEEre Sebaoth, en laetse niet schaemroot worden aen my, die v soecken God Israels.

8

^+* Want om uwen wille draghe ick smaet, mijn aensicht is vol scanden.

+ B vers 8

* Mat. 10.b.22. 24.a.9.

9

^‡ Ick ben vreemt gheworden mijnen broederen, ende onbekent mijnder Moeder kinderen.

‡ Psal. 88.b.9 Iob. 19.b.14.

10

^† Want ick ijuere my^* schier ter doot om dijn huys^† ende den smaet der ghenen die v schenden, valt op my.

† Ioan. 2.d.17

* Bycans.

† Rom. 15.a.3.

11

Ende ick weene ende^‡ vaste bitterlijcken, ende men bespot my daer toe.

‡ Ionas. 3.a.5

12

Ic heb eenen sack aengetrocken, maer sy maken eenen spot daer wt.

13

Die in de poorte sitten, clappen van my:^† Ende inde^* ghelaegen singtmen van my.

† Thren. 3.f.63. Iob. 30.a.9. Ezech. 33.f.32.

* Brasseryen

14

Maer ic bidde HEEre tot v, ter aengenamer tijt: God door uwe groote goetheit verhoort mi met uwer trouwer hulpe.

15

Verlost my wt den dreck, dat ick niet en versincke, dat ick verlost worde van mijnen haters, ende wt de diepe wateren.

16

Dat my de watervloet niet en versuype, ende de diepte niet en verslinde, ende dat hol der cuylen hem niet bouen my toe en doe.

17

Verhoort my HEERE, want uwe goetheyt is troostelijck: Keert v tot my na uwe groote barmherticheyt.

18

Ende en verberghet v aensicht niet voor uwen knecht, want my is ancxt, verhoort my haestelijck.

19

Maect v tot mijnder siele ende verlostse: Verlost my om mijnder vianden wille.

20

Ghi weet mijn smaet, scande ende scaemte: Mijn wedersegghers zijn alle voor v.

21

Den smaedt breket my mijn herte in stucken, ende crencket my. Ick wachtede oftet yemanden iammerde, maer daer en is niemant: Ende op troosters, maer ick en vinde gheene.

22

^+† Ende sy gheuen my galle te eten, ende edic te drincken in mijnen grooten dorst.

+ D vers 22

† Ioan. 19.c.29. mat. 27.e.48

23

Haer^* Tafele moet voor hen tot eenen strick worden, ter vergheldinge ende tot eenen val.

* Rom. 11.b.9

24

Haer oogen moeten duyster worden, dat sy niet en sien: Ende haer Lendenen laet alleneen wagghelen.

25

Ghiet dijne onghenade op haer, ende uwen grimmighen thoorne begrijpse.

26

^* Haer wooninge moete woest worden, ende daer en sy niemant die in haren hutten woone.

* Matt. 23.c.38. Acto. 1.d.20.

27

Want sy veruolghen dien ghy geslaghen hebt, ende roemen, dat ghy de uwe seer slaet.

28

Laetse in deene sonde ouer die ander vallen, dat sy niet en comen tot uwer gerechticheyt.

29

^* Vaechtse wt den^† Boeck der leuendighen, dat sy met den gherechtigen niet aengheschreuen en worden.

* Exod. 32.g.32.

† Phil. 4.a.3. Apoc. 3.a.5. 20.c.12. 21.f.27

30

Maer ick ben ellendich, ende my is wee: Godt dijne hulpe beschutte my.

31

⁺Ick wil den Naem Godts louen met een Liet, ende wil hem hooge eeren met dancke.

+ E vers 31

32

Dat sal den HEEre bet gheuallen dan eenen Osse, die hoornen ende clauwen heeft.

33

De ellendighe sient, ende verhueghen haer: Ende die Godt soecken, dien sal dat herte leuen.

34

Want de HEEre hoort de armen, ende en veracht zijn gheuangenen niet.

35

^* Hem loue den Hemel, Aerde, ende See, ende al dat hem daer inne roert.

* Psal. 148.a.1.

36

Want Godt sal Sion helpen, ende die Steden Iuda timmeren, datmen aldaer woone, ende die besitte.

37

^† Ende dat saet zijnder knechten sullense beeruen: Ende die zijnen Naem beminnen, sullen daer inne blijuen.

† Prou. 2.b.21.