Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd1Eenen Psalm Dauids, voor te singhen. | |
2Ga naar margenoot+ICk verbeydede des HEEren, ende hy neychde hem tot my, ende hoorde mijn crijsschen. | |
3Ga naar margenoot* Ende trock my wt der grousamen Cuylen, ende wt den Modder. Ende settede mijn voeten op eenen steen, dat ick ghewisse treden can. | |
4Ende heeft my een nieuwe liet in mijnen mont gegeuen, te louen onsen Godt: Dat sullen vele sien, ende den HEEre vreesen, ende op hem hopen. | |
5Ga naar margenoot* Wel dien, die zijn hope settet opten HEEre: Ende hem niet en keert totten hoouerdighen, ende die met lueghenen omgaen. | |
6HEEre mijn Godt, groot zijn uwe wonderen, ende uwe ghedachten, die ghi aen ons bewijst. Dy en is niet ghelijck, ick wilse vercondighen, ende daer af segghen, hoe wel sy niet te vertellen en zijn. | |
7Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Offerhanden ende Spijsoffer en behagen v niet: Maer de ooren hebt ghy mi open gedaen. Ghy en wilt noch Brantoffer noch Sondoffer. | |
10Ga naar margenoot‡ Ick wil prediken de gerechticheyt inder grooter ghemeynte: Siet, ick en wil my mijnen mont niet laten stoppen, HEEre dat weet ghy. | |
11Ga naar margenoot* Vwe gherechticheyt en verberghe ick niet in mijn herte, van dijner waerheyt ende van dijnen Heyl, spreke ick: Ick en verhele uwe goetheyt ende trouwe niet, inde groote ghemeynte. | |
12Maer ghy HEEre, en wilt doch dijne barmherticheyt van my niet keeren: Laet uwe goedertierenheyt ende trouwe my alle weghen behoeden. | |
[pagina 206v]
| |
13Ga naar margenoot+Want my heeft omringt lijden sonder ghetal. Mijne sonden hebben my aenghegrepen, dat ick niet sien en can. Haerder is meer dan hayr op mijn Hooft: Ende mijn herte heeft my verlaten. | |
14Ga naar margenoot† Laet het v wel beuallen HEEre, dat ghy my verlost. Haest v HEEre my te helpen. | |
15Ga naar margenoot* Schamen moeten sy haer, ende te scanden worden, die nae mijn siele staen, dat sy dieGa naar margenoot* ombrengen:Ga naar margenoot† Te rugghe moeten sy vallen, ende te schanden worden, die my quaet gunnen. | |
16Sy moeten haerder schande verschricken, die ouer my roepen: Daer, daer. | |
17Het moeten haer verblijden ende vrolijck zijn, alle die nae v vraghen: Ende die dijn Heyl beminnenGa naar margenoot† moeten seggen alle weghen: De HEEre sy hooghe gheloeft. | |
18Want ick ben arm ende ellendich, maer de HEEreGa naar margenoot† sorget voor my: Ghy zijt mijn helper ende verlosser. Mijn God, en vertoeft niet. |
|