Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd1Eenen Psalm voor te singhen Dauids, des HEEREN knechts: De welcke heeft den HEEre de woorden deses liets ghesproken, ter tijt doen hem de HEEre verlost hadde van zijnder Vianden hant, ende van Sauls hant, ende sprack. | |
3Ga naar margenoot* HEEre mijnen steen, mijn Borch, mijn verlosser, mijn Godt, mijn troost,Ga naar margenoot† op welcken ick betrouwe. Mijnen scilt, ende hoorne mijns Heyls, ende mijn beschudder. | |
4Ga naar margenoot* Ick wil den HEERE louen ende aenroepen, so worde ick van mijnen Vianden verlost. | |
6Der Hellen banden omuingen my, ende des doots stricken ouerweldichden my. | |
[pagina 202r]
| |
7Ga naar margenoot* Wanneer my ancxt is, so roepe ick den HEEre aen, ende crijssce tot mijnen God, soo verhoort hy mijn stemme van sinen Tempel, ende mijn roepen coemt voor hem tot sinen ooren. | |
8DeGa naar margenoot* Aerde beefde, ende wert beweecht, ende de fundamenten der Bergen roerden haer, ende beefden, doen hy toornich was. | |
9Damp ghinck op van sinen Nuese, ende verteerende vier van sinen mont, dat het daer af blicxemde. | |
10Hy neychde den Hemel, ende voer daer af, ende donckerheydt was onder zijn Voeten. | |
11Ga naar margenoot+Ende hy voer op den Cherub, ende vlooch daer henen:Ga naar margenoot† Hy sweefde op de Vloghelen des wints. | |
12SijnGa naar margenoot* Tente rontom hem was duysternisse, ende swarte dicke wolcken, daer was hy in verborghen. | |
13Vanden glants voor hem, deylden haer de Wolcken, met Haeghel ende Blicxem. | |
14Ende de HEEreGa naar margenoot† donderde inden Hemel, ende de Hoochste liet wt zijnen donder,Ga naar margenoot* met Haghel ende Blicxem. | |
15Ga naar margenoot† Hy schoot sine stralen, ende verstroydese: Hy liet seer Blicxemen, ende verschrictese. | |
16Daer sachmen watergoten, ende des Aertbodems gront wert ontdect, HEEre van uwen schelden, vanden Aseme ende snuyuen uwer Nuesen. | |
17Ga naar margenoot* Hy schickte wt vander Hoochten, ende haelde my,Ga naar margenoot† ende tooch my wt groote wateren. | |
18Hy verloste my van mijnen stercken Vianden, van mijnen Haters, die my te machtich waren. | |
19Die my ouerweldichden ter tijt mijns ongheuals:Ga naar margenoot* Ende de HEERE werdt mijn toeuerlaet. | |
20Ende hy voerde my wt in dat ruyme: Hy ructer my wt, want hi hadde lust tot my. | |
21Ga naar margenoot+De HEERE doet wel aen my, nae mijn gherechticheyt: Hy vergheldet my nae de reynicheyt mijnder handen. | |
22Want ic houde de wegen des HEEren, ende en ben niet Godloos tegen mijnen Godt. | |
23Want alle sine Rechten hebbe ic voor ooghen, ende zijn ghebot en worpe ick niet van my. | |
24Maer ic ben sonder smette voor hem, ende beware my voor sonde. | |
25Ga naar margenoot* Daerom vergeldet my de HEEre nae mijne gherechticheyt, nae der reynicheyt mijnder handen voor sinen oogen. | |
27Ende byden reynen sydy reyne, ende byden verkeerden sydy verkeert. | |
29Want hy verlicht mijne Licht: De HEEre mijn God maect mijne duysternisse Licht. | |
30Want met v can ick Crijschvolck in stucken smijten:Ga naar margenoot† Ende met mijnen God ouer de mueren springhen. | |
31Gods wegen zijn sonder smette.Ga naar margenoot† De reden des HEEren zijn doorloutert: Hy is eenen schilt allen den ghenen die hem betrouwen. | |
32WantGa naar margenoot† waer isser een Godt, sonder alleen de HEEre? Oft een Sterckte behaluen onse Godt. | |
33Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Godt rust my toe met cracht, ende maect mijn weghen sonder smette. | |
34Hy maeckt mijn voeten ghelijck den Herten, ende settet my op mijn Hoochte. | |
36Ende geeft my den schilt dijns Heyls, ende uwe rechte hant sterckt my: Ende wanneer ghy my verootmoedicht, soo maeckt ghy my groot. | |
37Ghy maket onder my ruymte te gaen, dat mijn Enckelen niet en slipperen. | |
38Ick wil mijne Vianden naeiaghen, ende aengrijpense: Ende niet om keeren, tot dat ickse te niet ghebracht hebbe. | |
39Ick wilse in stucken smijten, ende sy en sullen mi niet wederstaen: Sy moeten onder mijn voeten vallen. | |
40Ghy condt my toerusten met sterckte totten strijt: Ghy contse onder my worpen, die haer teghen my setten. | |
41Ghy gheeft my mijne Vianden inde vlucht, dat ick mijne Haters verstoore. | |
42Ga naar margenoot* Sy roepen, maer daer en is gheen Helper, tot den HEEre, maer hy en antwoort hen niet. | |
43Ga naar margenoot+Ick wilse in stucken stooten, als stof voor den wint: Ick salse wech ruymen, ghelijck dat slijck op de straten. | |
44Ghy helpt my vanden twistigen volcke, ende maeckt my een Hooft onder de Heydenen: Een volc dat ick niet en kende, dient my. | |
45Het hoort my met ghehoorsamen ooren: Maer de vreemde kinderen verlochenen my. | |
46De vreemde kinderen versmachten, ende grabbelen in haer banden. | |
47De HEERE leeft, ende ghelooft sy mijn Stercte: Ende de Godt mijns Heyls moet verheuen worden. | |
48De Godt die my wrake gheeft, ende dwingt de Volcken onder my. | |
49Die my verlost van mijnen Vianden, ende verhooghet my wt den ghenen die haer tegen my setten: Ghy helpt my vanden vermetelen. | |
51Ga naar margenoot† Die sinen Coninck grootGa naar margenoot* Heyl bewijst, ende wel doet sinen gesalfden, Dauid, ende sinen sade eewelijck. |
|