Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xlj. Capittel.

1

^+† COnt ghy den^* Leuiathan ghetrecken met den henghel, ende zijn tonghe met eenen stricke vatten?

+ A vers 1

† Esaie. 27.a.1

* Waluisch.

2

Cont ghy hem eenen anghel in de nuese doen, ende met eenen priem hem de kinnebackens doorboren?

3

Meynt ghy, dat hi v veel smeekens sal maken, oft v^† huychelen?

† Vleyen.

4

Meynt ghy dat hy een verbont met v maken sal, dat ghy hem alleenen tot eenen knecht sout moghen hebben?

5

Cont ghy met hem spelen als met eenen Voghel? Oft hem uwen Maerten binden.

6

Meynt ghy de gheselschappen sullen hem ontstucken snijden, dat hy onder de Cooplieden ghedeylt worde?

7

Cont ghy dat net vullen met zijnder huyt, ende de Viscoruen met sinen Cop?

8

Als ghy v hant aen hem slaet, so ghedenct, dattet eenen strijt sy, dien ghy niet wtuoeren en sult.

9

Siet, sine hope sal hem faelgeren. Ende als hy hem int ghesichte crijcht, so draeyt hy hem derwaerts.$

10

Niemant en is soo coen, die hem derf terghen. Wie isser dan, die voor my bestaen conde?

11

Wie heeft my wat te voren ghedaen, dat ict hem vergelde?^* Het is mijne, wat onder alle Hemelen is.

* Psal. 24.a.1. Deut. 10.c.14 Exod. 19.a.5. 1.Cor. 10.c.26.

12

Daer toe moet ick seggen: Hoe groot, hoe machtich, ende hoe wel gheschapen hy is.

13

Wie can hem zijn cleet ontdecken: Ende wie derret waghen hem tusschen de tanden te grijpen?

14

⁺Wie can de kinnebacken zijns aensichts open ghedoen? Sijn tanden staen veruaerlijck rontom.$

+ B vers 14

15

Sijn stoute vlimmen zijn, ghelijc als vaste schilden, vast ende enge in malcanderen.

16

Deen raect aen dander, datter niet eenen cleynen wint tusschen comen en can.

17

Deene hanct aen dander, ende houden hen te samen, datse niet van malcanderen ghetrocken en mogen worden.$

18

Sijn niesen schijnet ghelijc een licht. Sijn ooghen zijn ghelijc de oochscheelen der dagheraet.

19

Wt sinen mont varen Fackelen, ende vierige voncken scietender wt.

20

Wt sinen nuesen gaet roock, ghelijck van heeten potten ende ketelen.

21

Sijnen Adem is als gloeyende Colen, ende wt sinen monde gaen vlammen.

22

Hy heeft eenen stercken hals, ende tis zijnen lust, waer hy yet verderft.

23

De Litmaten zijns vleeschs hanghen aen malcanderen, ende houden vast aen hem, dat hy niet beweecht en wort.

24

Sijn herte is so hert als eenen steen, ende soo sterck als een stuck vanden ondersten Muelensteen.

25

⁺Als hy hem opheft, soo ontsetten hen de stercke. Ende als hy daer henen breect, so en isser gheen genade.

+ C vers 25

26

Alsmen hem toe wilt metten sweerde, so en roert hy hem niet, oft met spiesse, geschut ende pantsier.

27

Hy achtet ijser als stroo, ende metael als verrot hout.

28

Gheen schutter en sal hem veriaghen. De slingher steenen zijn hem als stoppelen.

29

Den Hamer achtet hy als stoppelen. Hy bespot de beuende spiesse.

30

Onder hem liggen scherpe steenen, ende hy varet ouer de scherpe clippen, als ouer dreck.

31

Hy maect dat de zee siedt als eenen pot. Ende roeret door malcanderen ghelijcmen een salue menget.

32

Na hem lichtet den wech. Hy maeckt de diepte gants grauwe.

33

Op der Aerden en is hem niemant te gelijcken. Hy is gemaect

[p. 199v]

sonder vreese te zijn. Hy veracht alle wat hooch is. Hy is eenen Coninck ouer alle stouten.$