Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ Een beschrijuinghe ende bewijsinghe des voorsichticheyts ende wijsheyt Godes. | |
3Der duysternissen wort ymmer eenmael een eynde, ende yemant vint ymmer ten laetsten denGa naar margenoot* Scheuersteen diep verborghen. | |
4Een sulcke beke sprinct daer wt, dat de ghene, die daer rontom woonen, den wech aldaer verliesen: Ende valt weder, ende schiet daer henen vanden lieden. | |
5Men brengt oock vier onder wt der Aerden, daer nochtans bouen spijse op wast. | |
6Men vint Saphir op sommige plaetsen, ende Aerden clompen daer gout is. | |
7Den pat en heeft geen voghel bekent, ende gheens ghiers ooghe ghesien. | |
8Die stoute kinderen en hebben daer niet op ghetreden, | |
9Ende daer en is gheenen Leew opghegaen. | |
11Men trect beken wt den steenroetse, ende al wat costelijc is, siet dat ooghe. | |
12Men keert den stroom des waters, ende brengt dat daer verborghen in is, aent licht. | |
13Ga naar margenoot+Ga naar margenoot† Maer waer wiltmen wijsheyt vinden? Ende waer is de plaetse des verstants? | |
14Niemant en weet waerse leyt, ende en wort inden Lande der leuender niet geuonden. | |
15Den afgront seyt: Sy en is in my niet. Ende de See seyt: Sy en is by mi niet. | |
17Haer en is niet ghelijck Ophirisch gout, oft costelijcke Onich ende Saphir. | |
18Gout ende Diamanten can haer niet gelijc zijn, noch om haer gulden cleynodien verwisselen. | |
20Topasius wt Morenlant en wort haer niet ghelijc gheschat, ende dat alderreynste gout en ghelt haer niet ghelijck. | |
22Sy is verholen voor den oogen alder leuender, oock verborghen den voghelen onder den Hemel. | |
23De verdoemenisse ende de doot segghen: Wy hebben met onsen ooren haer gherucht ghehoort, | |
26Doen hy den winde zijn gewicht maecte,Ga naar margenoot† ende den water zijn gewisse mate settede: | |
27Doen hy den regen een perck maecte, ende den donder ende blixem den wech, | |
28Doen sach hyse, ende verteldese, bereydese, ende hy vantse. | |
29Ende sprack totten menschen:Ga naar margenoot† Siet, de vreese des HEEren, dat is wijsheyt, ende dat quaet te schouwen, dat is verstant. |
|