Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxj. Capittel.

¶ De vrienden van Iob dringen alle haer redenen daer henen, Dat alleen de Godloosen van God met ongeluc ghestraft worden, Die gestraft wort, dat die godloos sy ende quaet. Dat wederstaet Iob, ende seyt dat dickwils hier den schalcken beter gaet dan den oprechten, Daerom en straft God niet na onser schalckheyt, maer na zijnen wille.

1

⁺HIob andtwoorde ende sprack:

+ A vers 1

2

Hoort doch na mijne redene, ende laet v raden,

3

Verdraecht my, dat ick ooc spreke, ende bespottet my daer na.

4

Gae ick met eenen mensche dan om, dat mijn ghemoet hier in niet onwillich en soude zijn?

5

Keert v herwaerts tot my, ghi sult suerlijc sien, ende de hant opten mont moeten leggen.

6

Als ick daer op dencke soo verschricke ick, ende beuen coemt mijnen vleesche aen.

7

Waerom leuen dan^† de Godloosen, worden out, ende nemen toe met goeden?

† Psal. 73.a.2. Iere. 12.a.1. Abac. 1.c.13.

8

Haer saet is seker rontom hen, ende haer nacomelingen zijn by hen.

9

Haer huys heeft vrede voor de vreese,^* ende Gods roede en is niet ouer hen.

* Prou. 3.b.11. Heb. 5.b.12.

10

Sijne Ossen laetmen toe, ende en misluct hem niet. Sijn Koe calft, ende en is niet onuruchtbaer.

11

⁺Haer ionghe kinderen gaen wt, als een Cudde, ende haer kinderen springhen.

+ B vers 11

12

Sy iuychen met^† Tamboeren ende Herpen, ende zijn vrolijck met pijpen.

† Esai. 5.b.12. Amos. 6.a.5.

13

Sy worden oudt by goede dagen, ende en verschricken nauwelijck eenen oogenblick voor de Helle.

14

Die^† nochtans tot Gode segghen: Maect v van ons, wy en willen van uwen wegen niet weten.

† Luc. 19.b.14

15

Wie^* is de Almachtige, dat wy hem dienen souden?^† Oft wat zijn wijs ghebetert, ist dat wy hem aenroepen?

* Exod. 5.a.2.

† Malac. 3.c.14

16

Maer siet, haer goet en staet niet in haren handen. Daerom sal der Godlooser sin verre van my zijn.

17

^† O hoe sal dat licht der godlooser wt gaen, ende haer ongeluc ouer hen comen? Hy sal hertrouwe wt deylen in zijnder gramschap.$

† Pro. 24.c.20.

18

Sy^† sullen zijn als stoppelen voor den wint^‡ ende als Caf, dat de stormwint wech voert.

† Iob. 18.a.5.

‡ Psal. 1.b.5.

19

Godt behout des seluen ongheluck op zijne kinderen. Als hijt hen betalen sal, so salment onderuinden.

20

⁺Sijne oogen sullen zijn verderuen sien, ende vander gramschappen des Almachtighen sal hy drincken.

+ C vers 20

21

Want wie sal een welbehagen hebben aen zijnen huyse na hem? Ende dat ghetal zijnder maenden en sal nauwelijc half blijuen.

22

Wie wil God leeren, die ooc de hooge oordeelt?

23

Dese^* sterft fraey ende gesont in alle rijckdom ende volle ghenoch.

* Psal. 49.b.11 Eccle. 2.b.14.c.16.

24

Sijn melckvat is vol melcs, ende zijne gebeenten worden gemest met march:

25

Maer ghene sterft met bedroefder sielen, ende en heeft noyt met vruechden gheten.

26

Ende ligghen ghelijck met malcanderen inde Aerde, ende Wormen bedeckense.

27

Siet,^* ick kenne uwe gedachten wel, ende uwe vermeten voornemen tegen my.

* 1.Reg. 17.d.28

28

Want ghy segt: waer is dat huys des Vorsten? Ende waer is de Hutte daer de Godloose woonden?

29

Ghy spreect doch daer af gelijck dat ghemeyn volck, ende en merct niet wat der geenre wesen bediet.

30

^+† Want de boose wordt totten dach des verderuens behouden, ende totten dach der verbolghentheyt blijft hy.$

+ D vers 30

† Eccle. 12.b.13. 2.Petr. 2.b.9.

31

Wie wil segghen wat hy verdient, alsment van buyten aensiet? Wie wil hem verghelden, wat hy doet?

32

Maer hy wort totten graue getrocken, ende moet

[p. 194v]

blijuen byden hoope.

33

Den slijm der beken beuiel hem wel, ende alle menschen worden na hem ghetrocken, ende dier, die voor hem gheweest zijn, en is gheen ghetal.

34

Hoe troost ghy my so te vergeefs? Ende uwe antwoort wort onrecht beuonden.